خانواده، آن نهاد مقدس و کهن، ستون خیمه‌ی تمدن است و هستیِ جامعه بر دوش پیکر استوارش استوار است. اما این رکن استوار، در گذر زمان و هجوم سبک‌های نوین زندگی، با چالش‌هایی بی‌سابقه روبرو شده است؛ چالش‌هایی که از «کاهش نگران‌کننده جمعیت» تا «تزلزل در سبک زندگی اصیل ایرانی-اسلامی» را در بر می‌گیرد.

در این میان، اما نقش یک کانون‌ساز و قلب تپنده‌ی خانواده، بیش از هر چیز خودنمایی می‌کند: زن. او نه یک عضو، که روح حاکم بر کالبد خانواده است و تحکیم این بنیان، بی‌تردید در گرو احیای نقش بی‌بدیل اوست.

زن، کانون آرامش و هویت‌سازی

نخستین و بدیهی‌ترین نقش زن،ایفای نقش مادری و همسری است اما این نقش، فراتر از وظایف مرسوم است. زن، با عاطفه‌ی بی‌پایان و صبر تحسین‌برانگیزش، خانه را از یک محل سکونت به «کانون آرامش» تبدیل می‌کند.

این آرامش، پناهگاهی است در برابر طوفان‌های روزگار که مرد خانواده را برای تلاش‌های اجتماعی تقویت و فرزندان را در آغوش امن خود پرورش می‌دهد. اوست که با قصه‌های شبانه، ضرب‌المثل‌های نغز و مراسم سنتی، هویت ایرانی-اسلامی را در جان کودکانش نهادینه می‌کند. سبک زندگی اصیل، نه در کتاب‌ها، که در دل همین رفتارهای به ظاهر ساده‌ی مادران، جاری و انتقال می‌یابد.

زن، مدیر اقتصادی و فرهنگ‌ساز

در نگاه سطحی‌نگر،ممکن است مدیریت اقتصادی خانواده به مرد نسبت داده شود، اما واقعیت این است که زن، کارآمدترین مدیر اقتصادی است.

اوست که با درایت و برنامه‌ریزی، بودجه را به بهترین شکل ممکن تخصیص می‌دهد، از اسراف جلوگیری می‌کند و فرهنگ «مصرف کالای داخلی» را در خانواده نهادینه می‌کند. زمانی که یک مادر با هوشمندی، محصولات ایرانی را بر کالای خارجی ترجیح دهد، در حقیقت به فرزندانش درس «عزت ملی» و «استقلال اقتصادی» می‌آموزد. این نقش، مستقیم‌ترین و مؤثرترین اقدام برای تقویت تولید داخلی و اقتصاد مقاومتی است.

 زن، کلید حل چالش جمعیت

معضل کاهش جمعیت،یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهای پیش روی آینده‌ی ایران عزیز است. دولتمردان، سیاست‌های تشویقی مختلفی را به کار می‌گیرند، اما هیچ‌کدام بدون همراهی و تمایل قلبی زن، به ثمر نخواهد نشست. تصمیم برای فرزندآوری، یک انتخاب در خلأ نیست؛ این انتخاب در بستری از «آرامش»، «امید به آینده» و «لذت‌بخشی از نقش مادری» شکل می‌گیرد که سازنده‌ اصلی آن، خود زن است.

وقتی جامعه بتواند «مادری» را نه به عنوان یک مانع، که به عنوان یک «مقام» و «رسالت» اجتماعی تکریم کند، و وقتی مردان، در نقش پدری و همسری بیش از پیش فعال و مسئولیت‌پذیر باشند، آنگاه است که این چالش بزرگ، به فرصتی برای نوزایی ملی تبدیل خواهد شد. زن، محور این تحول است.

زن، پاسدار سبک زندگی در عصر دیجیتال

امروزه، سبک زندگی ایرانی-اسلامی ما با هجمه‌ی فرهنگ بیگانه از طریق فضای مجازی روبروست. در این نبرد نامرئی، زن به عنوان «سفیر فرهنگی» خانواده عمل می‌کند.

اوست که با آگاهی‌بخشی به فرزندان، ایجاد فضای صمیمی و گفت‌وگو محور در خانه، و جایگزین کردن بازی‌های خانوادگی و تفریحات سالم به جای فضای مجازی، می‌تواند دیوار محکمی در برابر این تهاجم فرهنگی بکشد. نقش مادر در آموزش «مهارت نه گفتن» به فرزندان در برابر فرهنگ غلط، نقشی است که هیچ نهاد دیگری نمی‌تواند آن را ایفا کند.

بی‌تردید، «زن» حلقه‌ی وصل تمامی این مفاهیم است: از تحکیم خانواده گرفته تا حل چالش جمعیت و صیانت از سبک زندگی ایرانی.

او معمار نامرئی تمدن است. برای برون‌رفت از چالش‌های پیش رو، باید به نقش‌های چندبعدی زن در خانواده و جامعه احترام گذاشت، از او حمایت کرد و فضایی فراهم آورد تا بتواند با آرامش خاطر، این رسالت سنگین و مقدس را به انجام برساند.

سرمایه‌گذاری برای توانمندسازی بانوان، به معنای سرمایه‌گذاری برای آینده‌ای درخشان، با خانواده‌های مستحکم و جمعیتی پویاست. بیایید باور کنیم که آینده‌ی ایران، در پناه مادران آگاه، همسران فهیم و بانوانی استوار و امیدوار، شکوفا خواهد شد.

راضیه حاجیلویی خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان»