مهدی قاسمی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان» در تحلیل علل آسیب‌های تربیتی و جمعیتی، به دو مسئله کلیدی شیوه تربیتی نامناسب و نگاه تک‌بعدی به عامل اقتصادی در کاهش فرزندآوری، اشاره کرد.

وی با هشدار درباره پیامدهای کنترل وسواس‌گونه والدین بر تمامی جنبه‌های زندگی کودک مانند غذا خوردن، مسواک زدن یا درس خواندن، اظهار داشت: «این رفتار، اگرچه با انگیزه محبت انجام می‌شود، اما دوران کودکی را برای وی تلخ می‌کند. کودکانی که دائماً تحت بایدونبایدهای زیاد قرار گیرند، از فشار روانی زده می‌شوند.

روان‌شناس حوزه خانواده ادامه داد: از سوی دیگر، وقتی همه آرزوهای کودک بی‌چون‌وچرا و بدون کوچک‌ترین محرومیت یا شکستی برآورده شود، او در مواجهه با واقعیات جامعه، مثلاً در همین فضای مدرسه، دچار سرخوردگی شدید و حتی افسردگی می‌شود. زیرا زندگی واقعی همیشه بر وفق مراد نیست.

جمشیدی با اشاره به نقش مفاد رقابت و کشمکش‌های میان خواهر و برادرها گفت: کودکان در این تعاملات، درس زندگی و «راز بقا» را می‌آموزند. آنها پیروزی و شکست را تجربه می‌کنند و برای چالش‌های آینده آماده می‌شوند. اما کودکی که همه چیز برایش فراهم شده، این مهارت‌ها را کسب نمی‌کند.

وی در نتیجه‌گیری این بخش تأکید کرد:«این شیوه تربیت، هم به کودک و هم به والدین آسیب می‌زند. تک‌فرزندی یا بی‌فرزندی نیز می‌تواند در ابعاد روحی، روانی، جسمی، خانوادگی، عاطفی و شخصیتی، تا ۲۴ حوزه آسیب‌زایی ایجاد کند.

این روان‌شناس حوزه خانواده در پاسخ به سئوال که عامل اقتصادی به عنوان مانع اصلی فرزندآوری است، گفت: در ایجاد این مسئله فاکتورهای اقتصادی یکی از عوامل اساسی هستند و دولت موظف است با تسهیلات ویژه مانند حمایت از هزینه‌هایی مانند پوشک و شیرخشک، انگیزه فرزندآوری را به ویژه برای قشر متوسط به پایین ایجاد کند.

قاسمی بلافاصله با طرح یک پرسش انتقادی، نگاه صرفاً اقتصادی را به چالش کشید و گفت: فرضیه رایج این است: :اگر پول زیاد داشته باشم، بچه زیاد می‌آورم.» من این فرضیه را به آزمایش می‌گذارم. در منطقه‌ای مرفه‌نشین در همدان، که خانه‌های دو هزار متری و ماشین‌های شاستی‌بلند دارد، اگر درب‌ها را بزنیم و بپرسیم چند فرزند دارند، آیا پاسخ‌ها تأیید می‌کند که پول زیاد برابر با فرزند زیاد است؟

وی با بیان اینکه چنین افرادی در جامعه درصد کمی هستند،افزود: تفاوت اصلی آن فرد ثروتمند با من کارمند، فقط در پول است. اما آیا او فرزندان بیشتری دارد؟ این نشان می‌دهد عامل اقتصادی در کاهش فرزندآوری ۵۰ درصد تاثیر دارد است. ما شاهد هستیم خانواده‌های متمولی که به جای فرزند، حیوان خانگی گران‌قیمت نگهداری می‌کنند. اگر از آنها بپرسید چرا بچه نمی‌آورید، دلایل دیگری جز اقتصاد می‌آورند.

قاسمی در پایان سخنان خود نتیجه گرفت: در ایجاد مسئله کاهش فرزندآوری، «عامل‌های فرهنگی»؛ گاهی اثری قوی‌تر از عامل‌های مادی بر تصمیم‌های خانوادگی دارند.

انتهای خبر/