به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان»؛ فرازهایی از وصیت‌نامه شهید داوودعلى سلگى منتشر شد.
بسم الله الرحمن الرحیم
ولاتحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون.
آنان را که در راه خدا کشته می‌شوند را مرده مپندارید آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزى می‌خورند.
سلام بر امام زمان(عج) و نایب بر حقش امام خمینى و درود بر رزمندگان اسلام و شهداى راه اسلام.
دوستان! من به ایمانى که به خدا و روز قیامت داشتم وظیفه شرعى خود دانستم پا به عرصه جهاد بگذارم تا شاید در راه خدا کشته شوم ولى آیا کشته شدن مرا می‌توان شهادت نامید؟ خدایا ناامید نیستم اما من در خودم هیچ لیاقت شهادت نمی‌بینم ولى آگاهم که تو توبه‌پذیر هستى.
خدایا! اى معبودم و معشوقم و همه کس و کارم چگونه تو را ستایش کنم ولى همین قدر می‌دانم هر کس تو را شناخت عاشقت شد و هر که عاشقت شد دست از همه چیز شسته و به سوى تو مى‌شتابد.
این را به خوبى در خود احساس کردم عشق به انقلاب اسلامى و رهبر کبیر انقلاب چنان در وجودم شعله‌ور است که اگر تکه‌تکه‌ام کنند و یا صدها بار مرا بکشند و باز زنده کنند و زیر سخت‌ترین شکنجه‌ها قرار دهند مطمئنم امام این قلب تپنده مستضعفین را تنها نخواهم گذاشت.
از خانواده‌ام می‌خواهم همچون زینب استوار باشید، حلالم کنید و از رفتن من ناراحت نباشید چراکه راه من راه حسین(ع) است.
پایان پیام/