اگر خبرنگار بودم…مطالبه‌گر بودم! توهین و تحقیر را بر نمی‌تابیدم!زود قضاوت نمی‌کردم!

به بهانه‌ی سالروز شهادت خبرنگار شهید محمود صارمی با طرح سؤالاتی در بین مردم و مسئولان از آنان خواستم که خود را در جایگاه خبرنگار بگذارند و در مورد رسالت او بگویند که “اگر خبرنگار بودند، امروز چه مسئله را دنبال می‌کردند که پاسخ برخی از آنان شنیدنی است

 

به گزارش عصر همدان، “خبرنگار” این واژه که به گوش می‌رسد ذهن تنها به سمت خبر سوق داده می‌شود چون بدیهی است که او نگارنده خبر است و بس.

اما به‌راستی خبرنگار تنها خبر می‌نویسد خبر می‌گوید و به همین بسنده می‌کند!؟ بی‌شک چنین نیست وقتی با شعورت درک می‌کنی و می‌فهمی و با چشمانت می‌بینی که ذره‌ذره وجودش را برای خبر می‌گذارد گویی دیگر او تنها نگارنده و نویسنده خبر نیست، او دغدغهمند خبرهاست.

شغل کم مزد و کم درآمدی که شبانه‌روزی است و وقت و بی‌وقت نمی‌شناسد، انگار تعطیلی ندارد این کار بی‌وقفه، اما واقعاً چه دلیلی جز علاقه می‌تواند این‌چنین فرد را مجاب به کار این‌چنینی کند؛ درحالی‌که در ترازوی انصاف معایب آن بر مزیت‌هایش سنگینی می‌کند.

این شغل پرمشقت گویی اعتیاد است برای خود خبرنگار و ترک آن برایش بسی دشوار، می‌خواهم در میان این‌همه خبرنگار خوش‌ذوق و علاقه‌مند به حرفه خبر اعلام پاکی کنم؛ بنام خدا من هستم یک خبرنگار با ۱۵ سال سابقه کار در خبرگزاری و روزنامه؛

امروز به بهانه‌ی سالروز شهادت خبرنگار شهید محمود صارمی با طرح سؤالاتی در بین مردم و مسئولان از آنان خواستم که خود را در جایگاه خبرنگار بگذارند و در مورد رسالت او بگویند که “اگر خبرنگار بودند، امروز چه مسئله را دنبال می‌کردند که پاسخ برخی از آنان شنیدنی است

فرماندار اسدآباد با تبریک روز خبرنگار به نخبگان عرصه خبر، آنان را پل ارتباطی بین مسئولان و مردم دانست و گفت: خبرنگاران افراد زحمت‌کش و البته چالشی جامعه هستند که هم در جهت منافع مردم و هم نظام فعالیت دارند و مطالبات مردم را پیگیری می‌کنند.

مجید درویشی در پاسخ به اینکه “اگر خبرنگار بودید چه موضوعی را دنبال می‌کردید؟ با مزاح گفت: بنده هیچ‌وقت این کار را نمی‌کردم!

وی در ادامه افزود: کار خبرنگاری رسالتی است که هم باید امانت‌دار باشد و هم در جهت اعتلای رسالت خود نقش‌آفرینی کند و درواقع شمشیر دو لبه‌ای است که می‌تواند در جهت سازندگی ایفای نقش کند و هم در جهت تخریب و .

وی در پاسخ به این سؤال که بانام “خبرنگار چه موضوعاتی به ذهن شما خطور می‌کند،” گفت: پاسخگویی ، مطالبه گری اطلاع‌رسانی.

ناصر بهمن زاده یکی از مداح خوش‌ذوق و با کمالات و هنرمند دریکی از روستاهای اسدآباد است که در پاسخ به اینکه خبرنگار شمارا به یاد چه کسی می‌اندازد؟، گفت: نام خبرنگار که به ذهنمان می‌خورد شخصی که مسئولان همیشه آن‌ها را موظف به حضور در محافل خبری می‌دانند،وز مانی که خبری را منعکس می‌کنند که به مزاجشان خوش نمی‌آید
آن‌ها را مورد سرزنش قرار می‌دهند،یا سریع حرف خودشان را توجیه و گاهی تکذیب می‌کنند!

وی ادامه داده اگر روزی خبرنگار شوم دوست دارم از درد دل مردم خبر بگبرم، و سراغ مسئولان آن موضوع رفته و پیگیر می‌شوم که به وعده خود عمل کنند! دقیق بدون کم‌وکاست رفتار،توهین یا تحقیرشان را منعکس می‌کنم که مردم بدانند که باید درست انتخاب کنند، یا مسئولین در انتصابات دقت کنند که مسئولی را بر مدیریتی منصوب کنند از جنس مردم و از دل مردم!

رضا قاسمی رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: اولین چیزی که از شنیدن نام خبرنگار به ذهنم خطور می‌کند، فردی را می‌بینم با دوربین و قلم و کاغذ و چالاک برای انجام‌وظیفه در مقابل مسائل و مشکلات جامعه؛

وی ادامه داد: اگر قرار باشد خبرنگار باشم در حوزه کارهای هنری و فرهنگی مشکلات موجود را بی‌هیچ کم و کاستی انعکاس می‌دادم و با سماجت خواستار حل معضلات و مشکلات این حوزه می‌شوم.

وی اذعان داشت: اگر خبرنگار باشم در مقابل توهین‌ها و تحقیرها خونسردی خودم را حفظ می‌کنم و سعی می‌کنم با رسالت خطیری که دارم این‌گونه افراد را از عملکردشان آگاه کنم و این را هم میدانم افرادی که به خبرنگار اهانت می‌کنند ، سطح تفکرشان هنوز به بلوغ نرسیده است.

مهدی پرویز مسئول واحد بازرسی و نظارت اداره صمت شهرستان نیز در پاسخ به آن سؤال گفت: نام خبرنگار کلمه اطلاع‌رسانی را به ذهنم متبادر می‌کند و اگر خبرنگار بودم اشتغال و توسعه صنعتی پیگیری می‌کردم.

وی در پاسخ به اینکه اگر به‌عنوان مورد توهین و تحقیر قرار گیرد چگونه برخورد خواهید کرد؟، گفت: تا حصول نتیجه مطالبات پیگیری مجدد خواهم داشت.

کامران اکبری‌شایگان رئیس حوزه میراث فرهنگی است که با تبریک روز خبرنگار و قدردانی از زحمات انعکاس اخبار شهرستان، گفت: نام خبرنگار که می‌آید اولین چیزی که به ذهن بنده خطور می‌کند انعکاس خبر و مطالبه گری است و اگر خبرنگار باشم بیشتر حوزه میراث فرهنگی را پیگیری می‌کردم و دلیل مرمت‌های کم و …

وی هم در پاسخ به این سؤال که اگر خبرنگار باشد و بی‌اعتنایی مسئولان و بی‌پاسخی آنان را شاهد باشد، چه عکس‌العملی خواهد داشت، گفت: اولین مورد به رفتار خودم و یا خبری که شاید به‌اشتباه در مورد حوزه و یا خود آن مدیر کارکرده‌ام فکر می‌کنم و اگر موردی نباشد باید مشکل را بررسی کرد و با صحبت با آن مدیر مسئله را بررسی می‌کنم.

مسئول روابط عمومی بهزیستی شهرستان هم که یکی از بانوان فعال در حوزه اطلاع‌رسانی است، گفت: نام خبرنگار موضوعاتی مانند اینکه چگونه فکر دیگران را به‌راحتی خواند، اطلاع از اخبار جدید اتفاقات روز و حوادث را به ذهنم می‌رساند و اگر خبرنگار بودم دنبال گزارش‌های روز مجلس، اخبار اختصاری روز می‌رفتم.

وی گفت: اگر خبرنگار بودم و توهین و تحقیر می‌شدم، به خود می‌گفتم که نباید در مقابل بحران‌ها کنار نکشید ، باید خود را به دیگران ثابت کرد، و هر بحرانی می‌تواند موفقیتی باشد برای پیش رفتن برای پریدن و پیشرفت؛

قربانی رئیس اداره صنعت، معدن و تجارت شهرستان هم گفت: نام خبرنگار خبرهای خوب و بد مثل سیل و زلزله و فساد و…و خبرهای امیدوارکننده پیشرفت‌های علمی ورزشی و… را به ذهنم می‌رساند و اگر خبرنگار بودم عدالت و صداقت نوشتن مطلبی که کمک به آبادانی شهر و کشورم باشد تشویق مردم به ایجاد اشتغال و خود را دستکم نگرفتن و بیان ایده‌ها و کنار گذاشتن تنبلی و به مسئولین مشاوره رساندن و…را مدنظر قرار می‌دادم.

وی هم در پاسخ به اینکه اگر خبرنگار بودید و در پاسخ مسئولان بی‌اعتنایی و توهین و تحقیر شامل حالتان می‌شد، گفت: وظیفه مسئولین ‌پاسخگویی است دنبال علت بی‌احترامی می‌گردم تا آن‌ها اصلاح کنم چون هر مسولی برای انعکاس کارهایش نیاز به خبرنگار دارد.

ترکمانی مسئول روابط عمومی آموزش‌وپرورش اسدآباد هم تبریک روز خبرنگار، گفت: نام خبرنگار سختی شرایط تهیه خبر و گزارش در کنار صداقت و تعهد او را به ذهنم می‌رساند و اگر خبرنگار می‌بودم موضوع گزارش از وضعیت مشکلات و مصائب مردم رنج‌دیده و مناطق فقیرنشین در اولویت کارم قرار می‌دادم.

وی هم در پاسخ به اینکه توهین و تحقیر خبرنگار در مقابل بی‌اعتنایی مسئول چه پاسخی را دارد، گفت: بنده اگر خبرنگار بودم و بی‌اعتنایی مسئول را می‌دادیم و توهین می‌شنیدم، اولین کارم بازنگری سؤال از خودم است ، سپس قضاوت و در مرحله بعدی اطلاع‌رسانی نوع رفتار و برخورد مسئول موردنظر به جامعه هدف.

یزدان آزرمی هم نام قلم را با شنیدن نام خبرنگار به ذهنش خطر می‌کند و گفت: اگر خبرنگار بودم آسیب‌های اجتماعی و فرهنگ‌سازی در این زمینه دنبال می‌کردم و در مقابل توهین مسئولان به خودم که خبرنگارم، سلام خواهم کرد.

مرادیان تمجید رئیس اداره کتابخانه‌های اسدآباد گفت: بانام خبرنگار واژه آگاهی‌رسانی و مشغله‌ای پر از هیاهو، شجاعت و بیداری به ذهنم تداعی می‌شود و آنان را چشم و گوش جامعه در آگاهی بخشی و اطلاع‌رسانی به جامعه می‌شناسم.

وی گفت: اگر یک روز خبرنگار باشم پیگیری معضلات دوری مردم از کتاب و عدم مطالبه جامعه و شهروندان جهت توسعه فضاها و امکانات کتاب‌خوانی در سطح شهرستان از مسئولین ارشد شهرستانی و استانی می‌شوم.

وی در پاسخ به اینکه اگر خبرنگار باشید و از مسئولی سؤالی کنید که بی‌اعتنا از کنارتان بگذرد و توهین و تحقیرتان کند، چه عکس‌العملی دارید، گفت: خبرنگاران رسولان آگاهی‌رسانی و اطلاع‌رسانی هستند و همیشه با مشک روبرو هستند و قبل از شروع و ورود به حرفه خبرنگاری این مورد را باید پذیرفت.

بهرامی مشعوف هم یکی از فعالان فضای مجازی است که در پاسخ به این سؤال که نام خبرنگار که می آید، اولین چیزی که به ذهنتان خطور می کند چیست، گفت:
روایت از واقع اولین چیزی است که به ذهنم می رسد چون نقش چشم مردم را بازی می کنم. نکته دوم، روایت امیدوارانه از صحنه است. نکته دیگر، دیدن دارایی های انقلاب است و خلاصه اینکه واقع را امیدوارانه می بینم و پیش بینی میکنم.
وی در پاسخ به اینکه اگر خبرنگار بودم، چه موضوعی رادنبال می کردم،گفت: اگر روزی روزگاری، جامه خبرنگاری بپوشم، باعشق و علاقه و تعهد و تخصص وارد گود می شوم و محتوایی را پیگیری می کنم که باعث هدایت جامعه شود.
در این وادی، نه غافل می شوم و نه منفعل. همان صحنه را صادقانه روایت می کنم و قضاوت را به مردم وا می گذارم.
البته ناگفته نماند برخی از مسئولان هم به تبریک روز خبرنگار بسنده کردند و پاسخی به سؤالات ندادند.

با نگاهی به پاسخ‌های تعدادی از مسئولان و مردم درمی‌یابیم که خود مسئولان هم به این اذعان دارند که کار و رسالت خبرنگار مطالبه گری و وظیفه آنان پاسخگویی است و می‌طلبد که همین مسئولان در همان مقامی که هستند در کنار خبرنگاران گام‌های بلندتر در راستای توسعه و آبادانی برادرند و به‌جای تحقیر و توهین در پاسخ به سؤالان آ که از مطالبات مردمی شکل می‌گیرد، پاسخ با احترام را پیش بگیرند.

لیلا نظری فرهودی
انتهای پیام/ن