
در گفتگو با کارشناس کودک عنوان شد:
راهکاری برای کمک به غلبه بر ترس کودکان
یک کارشناس کودک با بیان اینکه پس از آگاه شدن از احساس ترس کودک باید به او اطمینان دهیم که در کنارش هستیم، گفت: باید برنامههای عادی زندگی را داشته باشیم تا کودک درگیریهای ذهنی دیگری داشته باشد و کمتر به ترس خود فکر کند.
زهره طافیان در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان» با بیان اینکه اصولاً ترس در همه انسانها طبیعی است، گفت: ترس در شرایط مختلف و به شیوههای مختلف خود را نشان میدهد، وقتی شرایط عادی نیست طبیعی است که رفتارهای ما نیز غیر عادی شود.
وی با اشاره به اینکه تفاوت ترس برای کودکان و بزرگسالان این است که با توجه به قدرت پایین درک کودکان ممکن است نتوانند مثل ما درباره احساسات و ترسهای خود صحبت کنند، افزود: در این شرایط باید با کودکان صحبت شود تا بتوانیم کمک کنیم بر ترس خود غلبه کنند.
کارشناس کودک و خانواده ادامه داد: باید با بچهها گفتگو کنیم تا به مرحله ابراز ترس خود برسند، واکنش ما دربرابر کودکان مهم است و اولین کار در شرایط بحرانی این که فضای خانه را خالی از تنش کنیم.
طافیان با بیان اینکه در برخی از خانهها افراد بزرگسال خصوصاً درباره ناامنی، اخبار و اتفاقات بیش از اندازه و در حضور کودکان صحبت میکنند، عنوان کرد: تا جایی که میشود باید اخبار در حضور کودک شنیده نشود و شرایط خانه باید از وجود اخبار و حوادث پاکسازی شود.
وی با اشاره به اینکه نکته مهم دیگر این است که اجازه بدهیم کودکان بیشتر صحبت کنند تا ما، افزود: با پرسیدن سوالات کلیدی مثل اینکه «الان چه چیزی میدانی؟» یا «چه حرفی دوست داری بگویی؟» باید سعی کنیم افکار کودک را متوجه شویم.
کارشناس کودک و خانواده خاطرنشان کرد: بچهها با توجه به محیط، برداشتهای خاصی دارند که گاهاً افکار آنها را به سمت ترس و بزرگنمایی سوق میدهد به همین دلیل باید بعداز آگاهی از افکار آنها، به دنبال آرام کردن ذهنیت آنها باشیم.
طافیان با بیان اینکه موضوع مهم آن است که کودک مطمئن باشد کودک ما میخواهیم به او کمک کنیم، گفت: وسط حرف او نرویم و بدانیم که ممکن است کودک وسط حرفهای خود جیغ بزند، پرخاشگری و گریه کند اما ما باید مسلط و آرام درکنار او قرار بگیریم.
وی با اشاره به اینکه پس از آگاهی شدن از احساس کودک باید به او اطمینان دهیم که در کنار او هستیم، تصریح کرد: باید به کودک بگوییم ما یکدیگر را داریم و در کنار یکدیگر جای ما امن است تا کودک آرام شود.
کارشناس کودک و خانواده تأکید کرد: نباید به کودک بگوییم نترس و این اتفاق پیش آمده چیزی نیست، چون همین باعث میشود حس بدی از ترس خود داشته باشد؛ بلکه باید به کودک بگوییم من هم میترسم تا احساس همزادپنداری ما باعث اطمینان بیشتر او به صحبتهایمان شود.
طافیان در پایان با بیان اینکه کودک ما باید بداند کسانی هستند که کمک میکنند ما در امان باشیم، افزود: نکته مهم این است که باید برنامههای عادی زندگی را داشته باشیم تا کودک ما درگیریهای ذهنی دیگری داشته باشد و کمتر به ترس خود فکر کند.
انتهای خبر/
درباره نویسنده
لینک کوتاه خبر
برچسبها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!