پیمان دیناروند در گفتگو با خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان»؛ با تشریح وضعیت «تعادل شکننده» در نظام بین‌الملل، استدلال کرد که ایران برای تضمین امنیت و بقای خود، چاره‌ای جز حرکت به سمت دستیابی به توانمندی کامل هسته‌ای به عنوان یک ابزار بازدارنده قطعی ندارد.

وی سخنان خود را با مروری بر نظریه‌های روابط بین‌الملل آغاز کرد و با بیان اینکه «رئالیسم» و «ایده‌آلیسم» دو نظریه اصلی محسوب می‌شوند، به تبیین نگاه رئالیست‌ها پرداخت و تصریح کرد: رئالیست‌ها معتقدند تمام نهادها و سازمان‌های بین‌المللی موجود در دنیا، در نهایت تنها ابزارهایی در دست چند کشور قدرتمند هستند. این کشورها قوانین را منحصراً بر اساس منافع خود تدوین می‌کنند و مطابق با همان منافع نیز رفتار می‌کنند.

تحلیل‌گر مسائل بین‌الملل، به یک ویژگی کلیدی در رفتار قدرت‌ها اشاره کرد و افزود: اتفاقاً در بسیاری از موارد، هنگامی که همین قوانین خودساخته با منافع آنان در تضاد قرار می‌گیرد، آن قوانین را نمی‌پذیرند و اجرا نمی‌کنند. ما همین الان شاهد نمونه‌های عینی و حیرت‌انگیزی از این رفتار هستیم.

دیناروند با اشاره به معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (ان‌پی‌تی)، به تشریح یک «تناقض عجیب و غریب» پرداخت و خاطرنشان ساخت: بر اساس اساسنامه ان‌پی‌تی، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی موظف است از کشورهایی که می‌خواهند به صورت صلح‌آمیز به انرژی هسته‌ای دست یابند، حمایت و دفاع کند. جالب اینجاست که ایران نه تنها عضو این معاهده است، بلکه فراتر از تعهدات معمول، «پروتکل الحاقی» را نیز پذیرفته و تحت شدیدترین نظارت‌های ممکن قرار دارد.

دیناروند در نقطه مقابل، به وضعیت رژیم صهیونیستی  پرداخت و گفت: اما در مقابل، کشوری وجود دارد که اصلاً عضو ان‌پی‌تی نیست، همگان می‌دانند که تجهیزات و سلاح‌های هسته‌ای زیادی ساخته و دارای زرادخانه بزرگی از این سلاح‌هاست، و هیچگاه نیز تحت نظارت آژانس قرار نگرفته است.

وی با بیان اینکه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بارها تأیید کرده که هیچ شاهد معتبری از انحراف برنامه هسته‌ای ایران به سمت ساخت سلاح وجود ندارد، پرسید: اما چه کسی مورد تهدید و حمله قرار می‌گیرد؟ آن کشور غیرعضو نیست، بلکه ایران است که تحت فشار می‌گوید «نباید هسته‌ای شود.»

انتهای خبر/