با شروع جنگ در خرمشهر کم نبودند جوانان و نوجوانانی که از دوردست‌های ایران زمین به این سرزمین خونین رفته و شجاعت و شهامتشان در فتح آن زبانزد و نامشان ماندگار شده است؛ اسدآباد هم که مردمانش در نوشیدن شهد شهادت پرآوازه‌اند، در فتح خرمشهر با تقدیم دو لاله شهید خوش درخشیده‌اند.
به گزارش عصرهمدان؛ بار دیگر تقویم را که ورق زدم به رویدادی برخوردم که تداعی کننده حال و هوای خاصی است؛ اگرچه روزهای زیادی از آن ایام می‌گذرد اما نامش که می آید، هر ایرانی را به سمت خاطرات تلخ و شیرینش سوق می‌دهد؛ خاطراتی که در پس جنگ و ظلم دشمن رایحه خوش و حس ناب ایثار و رشادت و از خودگذشتگی و البته همدلی و شهامت و شجاعت را رقم زد.
سوم خرداد سال ۱۳۶۱، روزی که با فتح خرمشهر، سرزمین خونین نامش برای همیشه در تاریخ انقلاب ماندگار شد و امروز در آستانه چهلمین سال از آن روز قرار گرفته‌ایم.
کم نبودند جوانان و نوجوانانی که هنوز خود را نشناخته، شجاعت و شهامتشان در فتح این سرزمین خونین زبانزد و نامشان ماندگار شد و البته بودند رزمندگانی که از دوردست‌ها به آن سرزمین خونین رفته و شهامت را به منصه ظهور رساندند.
دیار سید جمال‌الدین اسدآبادی، مرد تاریخ ساز بیدارگر که پرآوازه در نوشیدن شهد شهادت است، در عملیات آزادسازی خرمشهر هم نقش‌آفرینی کرده است.
این دیار با تقدیم دو لاله از نوع بسیجی و سرباز، بار دیگر نامش خوش درخشیده و می توان گفت اینها نشان از ایثار و شهادتی است که در رگهای آنان دمیده است.
یکی از این لاله‌ها که در راهی سرزمین عشق و خون می‌شود، شهید محمد کرمی‌نژاد است که در روستای نصرت آباد چشم گشوده و به عنوان بسیجی در عملیات بیت‌المقدس شرکت می‌کند و در این سرزمین شهد شهادت می‌نوشد.
و اما لاله دیگر شهید محمد طاهری اهل روستای چنارسفلی است که به عنوان سرباز در خرمشهر مشغول خدمت بوده و جنگ عراق علیه ایران شروع می‌شود، می جنگد و در عملیات آزادسازی خرمشهر به شهادت می‌رسد.
یادو خاطرشان گرامی
انتهای پیام/ن