۱۹ تیر ماه سال ۱۳۵۹ دشمنان جمهوری اسلامی و افسران به جا مانده از دوران پهلوی برای ساقط کردن این نظام نوپا در یک هماهنگی و برنامه ریزی دقیق و گسترده برای انجام عملیات کودتا دست به دست هم دادند تا در پایگاه هوایی شهید محمد نوژه کودتایی تحت عنوان کودتای نقاب ( نجات قیام انقلاب) را آغاز کنند و همزمان با رمز شروع عملیات ارتش بعث عراق هم در ساعت مقرر وارد حریم هوایی ایران شوند تا این چنین نظام جمهوری اسلامی را ساقط کنند، اما ماجرا چه بود و چرا کودتا زمین گیر شد؟
به گزارش عصر همدان؛ آمریکا به عنوان دشمن همیشگی و ابدی انقلاب اسلامی در روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب از هر دسیسه ای برای ساقط کردن نظام نوپای جمهوری اسلامی دریغ نمی کرد و برای رسیدن به اهداف شیطانی خود دست به هر اقدامی می زد.
یکی از آخرین اقدامتی که امریکا توسط دست نشاندگان خود برای تغییر نظام جمهوری اسلامی ایران در بحبوحه جنگ و پیروزی انقلاب انجام داد طرح ریزی کودتایی برای ساقط کردن حکومت بود.
آذرماه ۱۳۵۹ بود که کودتایی به دستور آمریکا، توسط شاهپور بختیار و عوامل درونی و بیرونی اش برنامه ریزی شد اما مرکز کودتا تهران نبود؛ قرار بود کودتا از پایگاه هوایی شهید نوژه همدان برپا شود.
اما نطفه اصلی کودتا کجا و به چه علت شکل گرفت؟
در دی ماه سال ۱۳۵۸ یکی از هواداران شاپور بختیار، به نام مهندس قادسی، نمودار سازمانی را تهیه کرد و نام آن را نقاب گذاشت، نقاب «نجات قیام انقلاب بزرگ» بود و سازمان دارای شورایی شامل مسئول تهران، مسئول امور شهرستان ها، مسئول امور وزارتخانه ها و مسئول امور چریکی و … بود.
کودتاچیان که عملیات خود را نقاب نام نهاده بودند، فتح تهران را پیروزی در سراسر کشور می دانستند و به خیال خام خود می توانند همانند کودتای ۲۸ مرداد که به سقوط دولت ملی مصدق انجامید جمهوری اسلامی را ساقط و خود حکمران حکومت جدید باشند.
اما باید پرسید چرا برای انجام کودتای نقاب پایگاه هوایی شهید محمد نوژه را انتخاب کردند؟
محمد نوژه از خلبانان ارتش جمهوری اسلامی ایران که ۲۵ مرداد ۱۳۵۸ در پاوه به شهادت رسید بعد از شهادتش پایگاه سوم شکاری کبودرآهنگ همدان به یاد او پایگاه هوایی شهید نوژه نامگذاری شد.
در افکار عمومی و در اذهان بسیاری از مردم کودتای نقاب با عنوان کودتای نوژه ماندگار شده و باید این عنوان تغییر کند چراکه شهید محمد نوژه یکی از خلبانانی ارتش بود که یک سال قبل از کودتا به شهادت رسیده بود و نامگذاری کودتا با عنوان کودتای نوژه به اشتباه ذهن را به سمت و سوی این گزاره سوق می دهد که محمد نوژه طراح این عملیات بوده است و ضرورت دارد این گزاره در اذهان عموم مردم تغییر یابد.
علی ایحال سران کودتا برای شروع کار خود در صدد در اختیار گرفتن یک پایگاه نظامی برآمدند که دارای هواپیما و قدرت مانور بیشتری داشته باشند، همچنین به تهران نزدیک و عناصر آن قابل جذب و رهبران عملیات هوایی، با پرسنل و اماکن آن آشنایی داشته باشند بنابراین پایگاه هوایی شهید نوژه برای شروع کودتا انتخاب شد.
پایگاه هوایی شهید نوژه در ۵۰ کیلومتری شهر همدان و در کنار شهر کبودراهنگ، دور از دسترس مردم قرار داشت و تیمسار محققی، تیمسار سعید مهدیون، سروان حمید نعمتی، سروان ایرج ایران نژاد و چند تن دیگر از سران کودتا در آنجا خدمت کرده بودند و اماکن و پرسنل پایگاه را می شناختند لذا بهترین مکان برای کودتای نقاب پایگاه شکاری شهید نوژه بود.
برای تصرف پایگاه نوژه به عنوان کلید عملیات کودتا قرار بود ۱۲ تیم مرکب از یکصد تن از کلاه سبزهای تیپ نوژه ، ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر از فریب خوردگان ایل بختیاری و ۱۲ نفر راهنما از داخل پایگاه به فرماندهی سرگرد کوروش آذرتاش (فرمانده تیپ ۲۳ پیش از انقلاب) جهت تصرف پایگاه نوژه وارد عمل شوند.
عملیات هوایی نقش محوری کودتای نقاب
طبق نقشه پس از تصرف پایگاه تیمسار محققی برای رهبری عملیات هوایی در اتاق فرماندهی مستقر می شد و هر فرمانده برای شروع عملیات اسکادران هوایی را به پرواز در می اوردند. این اسکادران شامل ۱۶ هواپیما از ۵۳ فروند هواپیمای مجهز به سلاح سنگین بود که برای عملیات در نظر گرفته شده بود.
عملیات کودتا قرار بود به طور همزمان در تهران و سایر شهرهای بزرگ به اجرا درآید و اماکنی مانند مدرسه فیضیه، اقامتگاه امام، کمیته مرکزی، نخست وزیری، میعادگاه های نماز جمعه و … توسط هواپیماها بمباران شود. کودتا گران حدود ۳۰ فروند هواپیما، ۶۰ نفر خلبان و حدود ۵۰۰ نفر افراد فنی و نظامی را برای شرکت در عملیات آماده کرده بودند.
در طرح کودتا، عملیات هوایی نقش محوری است بنابراین هواپیماها باید مسلح به سلاح سنگین و آماده پرواز می شدند.
هدف کودتا؛بمباران بیت امام خمینی
سران کودتا با ارتش بعث عراق هماهنگ کردند که در روز ۱۹ تیرماه ۱۳۵۹ و در ساعت مقرر وارد حریم هوایی منطقه شوند و در پی عملیات هوایی عراق، آژیر قرمز پایگاه که رمز شروع کودتا بود به صدا درآید و پرسنل هواپیماها را مسلح و آماده پرواز ها کنند، به طور همزمان خلبانان وابسته به کودتا در ظاهر برای حرکت به سمت مرزها و پاسخ به ارتش عراق و در واقع برای حرکت به سوی تهران و بمباران اهداف از پیش تعیین شده پرواز کنند و با رسیدن هواپیماها به تهران قرار بود بیت حضرت امام (ره)، فرودگاه مهرآباد، دفتر نخست وزیری، ستاد مرکزی سپاه پاسداران، ستاد مرکزی کمیته های انقلاب، پادگان ولی عصر(عج)، پادگان امام حسین (ع) و چند نقطه مهم دیگر بمباران شود.
پس از بمباران های هوایی، هواپیماها با شکستن دیوار صوتی به نیروی زمینی علامت می دادند که مرحله دوم کودتا را آغاز کند.
در این مرحله باید صداوسیما، فرودگاه مهرآباد، ستاد ارتش جمهوری اسلامی، پادگان حر، پادگان قصر و پادگان جمشیدیه تسخیر شود و در سطح شهر تهران با اعمال خشونت و ارعاب حالت نظامی ایجاد شود، طبق برنامه اگر نیروی زمینی موفق نمی شد صداو سیما را تسخیر کند، هواپیماها آنجا را بمباران کنند.
اما چه شد که کودتا زمین گیر و هواپیما ها به زمین نشستند؟
سه روز مانده به موعد کودتا یکی از خلبانان که برای همکاری انتخاب شده بود، در تهران با سروان حمید نعمتی ملاقات می کند، حمید نعمتی به او می گوید ماموریت تو بمباران بیت امام (ره) است و ما می توانیم تا ۵ میلیون نفر را بکشیم.
خلبان یاد شده در مقابل نوع ماموریت و وسعت کشتار مردم غافلگیر و مردد می شود، اما به دلیل ترس از سران کودتا در یک حالت تردید برای انجام یا عدم انجام قرار می گیرد و پس از خروج از خانه حمید نعمتی، تشویش و نگرانی بر او مسلط می شود و شب کودتا موضوع را با برادر و مادرش در میان می گذارد. مادر خلبان به او می گوید: باید به انقلابیون خبر دهی و جلوی این کار را بگیری که اگر غیر از این باشد شیرم حلالت نیست، و این چنین بعد از یافتن منزل آیت الله خامنه ای دمدمای صبح ماجرای کودتا را برای وی افشا می کند.
مقام معظم رهبری این واقعه را چنین تعریف میکنند: « شبی حدود اذان صبح دیدم که در منزل ما را به شدت می زنند، من رفتم دیدم یک ارتشی آمده و با ما کار واجب دارد، یک نفر تکیه داده به دیوار، با حال کسل و آشفته خسته سرش را فرو برده، گفتم شما با من چه کار دارید؟ بلند شد و گفت: کار واجبی دارم و فقط به خودتان می گویم ، به حرفش حساس شدم … احتمال این بود که سوء نیتی داشته باشد اما دیدم نمی شود به حرفش گوش نداد. یک جایی گوشه حیاط نشستیم. آثار بی خوابی و خیابانگردی و خستگی و هیجان در او پیدا بود خلاصه آنچه گفت این بود که در پایگاه همدان اجتماعی تشکیل شده و تصمیمی بر کودتایی گرفته و پول هایی به افراد زیادی داده اند، به خود من هم پول داده اند.
قرار است جماران و چند جای دیگرا را بمباران کنیم پرسیدم: کی قرار است این کودا انجام شود؟ گفت: امشب.
من دیدم مسئله خیلی جدی است و باید آن را پیگیری کنم، در این بین این احتمال را می دادم که یک سیاست باشد و بخواهند ما را سرگرم کنند، اما در عین حال اصل قضیه آنقدر مهم بود که با وجود این احتمالاًت، لازم بود آن را پیگیری کنیم.
افشاگری دوم و آغاز عملیات خشی سازی
چند ساعت پس از افشای کودتا به وسیله خلبان یاد شده، یکی از درجه داران تیپ ۲۳ نوژه نیز به کمیته مستقر در اداره دوم ستاد مشترک مراجعه می کند و پس از افشای کودتا و اعتراف به اینکه قرار است به همراه عده ای دیگر در براندازی جمهوری اسلامی شرکت کند، یک پاکت حاوی بخشی از طرح عملیات کودتا را در اختیار کمیته فوق قرار می دهد، به این ترتیب به فاصله چند ساعت از سوی ۲ عنصر جذب شده به کودتا، اقدام به ضد کودتا تبدیل می شود و انقلاب در برابر خطری که در چند قدمی اش کمین کرده بود آگاه می شود.
از همان زمان که احتمال وقوع کودتا احساس شده بود، ستادی مرکب از واحدهای اطلاعات سپاه همدان، گروه مهندسی سیاه همدان، انجمن اسلامی نیروی هوایی، تعدادی از پرسنل مؤمن نیروی زمینی و تیب همدان به نام ستاد خنتى سازی کودتا تشکیل شد، اما این ستاد اطلاعات مؤثر و دقیقی از کودتا در اختیار نداشت.
اطلاعات افشا شده توسط خلبان یاد شده و تا حدود کمتری توسط درجه دار تیب ۲۳ همدان، در اختیار ستاد خنثی سازی کودتا قرار گرفت و با جمع بندی اطلاعات عملیات مقابله با کودتای قریب الوقوع، به سرعت در دو محور پایگاه نوژه و پارک لاله طرح ریزی شد. پارک لاله محل تجمع ۲۰ تن از خلبانانی بود که قرار بود با اتوبوس به پایگاه هوایی نوژه بروند و به دیگر خلبانان کودتا بپیوندند.
عمده نیروهای به کار گرفته شده برای خشتی سازی کودتا، در پایگاه شهید نوژه متمرکز شد و عملیات مربوط به پایگاه نوژه در ۲ قسمت داخل و خارج بایگاه به اجرا گذاشته شد.
به این ترتیب همزمان با شروع کودتا، نیروهای انقلاب متشکل از برادران سپاهی و پرسنل متعهد وفداکار نیروی هوایی، وارد عمل شدند و آنچنان درسی به خائنان و اربابان مستکبرشان دادند که برای همیشه در تاریخ انقلاب خواهد درخشید.
نقش بیگانگان و افراد متنفذ در شکل گیری و همراهی کودتا/ رهبر مذهبی کودتا چه کسی بود؟
آژانس جاسوسی امریکا (سیا) به کودتای نقاب امید زیادی بسته بود و آن را ضربه نهایی و قطعی بر پیکر نظام نوپای جمهوری اسلامی می پنداشت و اهمیت آن را پیش از تجاوز نظامی صدام ارزیابی می کرد. به گفته سران کودتای نقاب مدتی بر سر تقدم کودتای نقاب، با آغاز جنگ تحمیلی بحث شد و سرانجام، بعد از سفر بنی عامری (از عناصر کودتا) به پاریس در اسفندماه اولویت و تقدم به کودتا داده شد.
این کودتا، از نظر شدت و وسعت عملیات چنان برنامه ریزی شده بود که سیا موفقیت آن را قطعی می دانست و امید به موفقیت کودتا تا حدی بود که برای رهبر مذهبی کودتا (شریعتمداری) خانه اجاره و اعلامیه های پیروزی را آماده کرده بودند.
کودتاچیان پس از جلب برخی از روحانی نمایان متنفذ مانند شریعتمداری با استفاده از ده میلیون دلاری که ارتجاع عرب، از طریق سعودی، در اختیار گذارده بود، مخفیانه به جذب نیرو پرداختند.
نیروهای جبهه ملی و مجاهدین خلق نظیر افرادی همچون مسعود رجوی، شایگان، آیت الله شریعتمداری و قطب زاده برای این کودتا همکاری هایی داشتند.
سران کودتا از طریق بختیار با «کوموله» و «حزب دمکرات» نیز تماس گرفته و بختیار در جریان ملاقات های متعدد با قاسملو و عزالدین حسینی موافقت آنها را جلب کرده بود.
طبق اسناد و مدارکی که به دست آمده، تماس هایی میان کودتاگران و موسی خیابانی صورت گرفته بود و ضمن پیشنهادی که رهبران کودتا به سازمان مجاهدین داده بودند، موافقت شده بود که سازمان مجاهدین در مقابل پستی که به مسعود رجوی واگذار می شود، به نفع کودتاگران از موضع گیری در مقابل عمل کودتا خود را کنار بکشد.
اما به هر حال با وجود برنامه ریزی های سران استکبار و همراهی افراد متنفذ و نفوذی برای کودتا در داخل کشور، کودتای نقاب به گل نشست و سران آن و بسیاری از افراد وابسته و مرتبط با کودتا دستگیر شدند و نظامی نوپای جمهوری اسلامی ایران که همواره به مردم متکی و مورد توجه الطاف الهی بوده بدون غافلگیری عملیات ضد کودتا را ترتیب داد و این چنین توانست از کودتای قریب الوقوع جلوگیری کند و افشاگری ۲ تن از اعضای کودتا نشان دهنده اراده یک ملت مقاوم و ذلت ناپذیر در دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است.
انتهای پیام/س