در استان همدان ۳ هزار خانوار با سوخت نفت و گاز مایع گرم می شوند شرکت گاز از دور بودن برخی روستا ها و سازه های غیر قانونی در حاشیه شهر ها می گوید اما مردمی که زیر فشار شدید اقتصادی زندگی می گذرانند از حقشان برای داشتن گاز شهری گلایه دارند.
به گزارش عصر همدان، طبق اعلام سازمان توزیع نفت ۳هزار خانوار در استان همدان از نعمت گاز شهری بی بهره هستند این موضوع دلایل زیادی می تواند داشته باشد.
علی رغم مشکلاتی از قبیل غیر قانونی بودن ساختمان هایی که در حاشیه ی شهر ساخته شده اند، کمبود بودجه ی تخصیص داده شده برای هر مشترک اداره گاز و مشکلات عبور لوله های گاز از انواع معابر و پیگیری هایی که لازم دارد، وجود این تعداد خانه ی بدون گاز در شرایط فعلی محل تجعب و سوال است.
پاسخ این پرسش را از عبد الله فیاض، مدیریت شرکت گاز همدان جویا شدیم.
فیاض بابیان اینکه طبق اعلام سازمان توزیع نفت در حال حاضر ۳ هزار خانوار نفت یا گاز مایع دریافت می کنند گفت: آمار های ما نشان می دهد ۱۰۰ درصد ساختار شهری و ۹۹ درصد ساختار روستایی در پهنه ی گاز کشی هستند.
مدیریت شرکت گاز با بیان اینکه ۱ درصد باقی مانده غالبا مربوط به خانه های نو ساز است، افزود: ما متولی هستیم که گاز شهری در اختیار مسکن های نو قرار دهیم اما این موضوع منوط به درخواست هایی است که از سوی شهروندان به ما می رسد.
وی با تاکید بر اینکه ما ادعا می کنیم ۹۹ و ۹ دهم درصد شهر و روستا ها را گاز رسانی کردیم، ادامه داد: با این وجود در طول سال ۱۰ هزار یا شاید بیشتر مشترک اضافه می شود این نتیجه بافت های جدید شهری و روستایی است.
فیاض با اشاره به اینکه هر ۳ یا ۶ ماه درخواست ها بررسی می شود و پروژه های جدید در اختیار پیمانکاران قرار می گیرد، ادامه داد: ما برای هر مشترک از نظر بودجه بندی مجاز هستیم قدر و سهم مشخصی تخصیص دهیم.
وی علت عدم گاز کشی برخی روستا ها را تعداد اندک ساکنان اعلام کرد و افزود: در همدان تعداد ۳۲ روستا داریم که تقریبا خالی از سکنه هستند و زیر ۲۰ خانوار در آنها زندگی می کنند ما برای هر مشترک که از طرف شرکت ملی گاز و وزارت نفت برای ما تعیین می شود بودجه ی مشخصی داریم با توجه به بالا بودن هزینه ی تهیه گاز در این مناطق با فرایند گاز رسانی به این روستا ها موافقت نمی شود و این همان تعداد خانواری هستند که از شرکت نفت گاز مایع یا نفت دریافت می کنند.
مدیریت شرکت گاز با بیان اینکه برای منازلی که در قسمت های متروک شهر و یا حاشیه شهر زندگی می کنند قادر به خدمت رسانی نیستیم، تصریح کرد: در حواشی شهر ها خارج از حیطه خدمات شهری وقتی خانه سازی شود قانونا مجاز به گاز کشی برای آنها نیستیم و مشترکان باید داخل مناطق تعریف شده خدمات شهری باشند تا مسکن آنها قابل خدمت رسانی باشد.
فیاض در ادامه بخشی از آمار منازل بدون گازکشی را مربوط به خانه باغ ها اعلام کرد و گفت: در مناطق خانه باغی هم طبق دستور العمل جدیدی دادستان مکان هایی که از سال ۷۳ وجود داشته اند بر اساس کمیسیونی که تشکیل می شود خدمات شهری دریافت می کنند اما اگر سازه تاریخ بعد از سال ۷۳ را داشته باشد خدمتی به آن داده نمی شود
مدیریت شرکت گاز در پایان تاکید کرد مسکنی که از نظر قانونی شامل طرح گاز رسانی بشود و کوتاهی از سوی شرکت گاز باشد به هیچ عنوان وجود ندارد بلکه تعداد کثیری از این آمار درخواست داده و در نوبت گاز رسانی هستند.
به گزارش عصر همدان گفتگویی که گذشت شرح قوانین وضع شده برای سازمان گاز رسانی بود و نحوه ی اجرای قوانین که بر عهده ی مسئول این ارگان است. روی صحبت اکنون با قانون است.
امروزه بهره مندی از گاز شهری در کشوری مثل ایران که از بالا ترین ذخایر گاز در جهان برخوردار است از جمله امکانات ابتدایی است که هر شهروند ایرانی می تواند انتظار آن را داشته باشد ولو با میزان هزینه ی بیشتر.
مگر نه اینکه سیاست بر مهاجرت معکوس به روستا ها و رونق روستا نشینی استوار است؟ آیا نبود گاز در روستا یکی از چند عاملی نیست که باعث کاهش سکنه ی روستا به زیر ۲۰ خانوار شده؟
آیا افرادی که چندین سال است علی رغم نبود امکان برای ورود به حیطه ی شهر با زحمت و هزینه، خانه ای در محله های حاشیه شهر بنا کرده اند باید سختی، مشقت و خطرات استفاده از نفت را به عنوان سوخت خانگی به دوش بکشند؟
آیا این مسئله وارد آوردن فشار مضاعف بر دوش قشر مستضعفی نیست که امروز سنگین ترین بار جامعه را بر دوش می کشند؟ آیا استفاده از گاز شهری در سال ۲۰۲۰ میلادی انتظار زیادی است؟
انتهای پیام/ رض