به گزارش عصر همدان؛ مریم سلیمی هیزجی در سال ۱۳۶۴ در یکی از شهرستان‌های همدان در خانواده مذهبی متولد شد.
از کودکی به نگاشتن علاقه عجیبی داشت، چنانکه در دوران ابتدائی نیز قطعات ادبی نوشته و آنها را مانند کتاب در دفتری جمع آوری میکرد.
برای نام گذاری عناوین نوشته‌هایش از رازهای طبیعت الهام می‌گرفت. پدربزرگم استعداد نویسندگی‌ام را کشف کرد سلیمی هیزجی در گفتگو با خبرنگار عصر همدان بابیان اینکه پدر بزرگم استعدادم را کشف کرده بود افزود: او این یک بیت شعر را مدام در گوشم زمزمه میکرد: قلم گفته که من شاه جهانم/قلم زن را به دولت می‌رسانم.
این نویسنده ادامه داد: پدربزرگم یکی از مریدان آیت‌الله مدنی بود بخاطر همین همواره داستان‌هایی از این بزرگ‌مرد، خاطرات انقلاب و جبهه را برایم بازگو میکرد، وقتی کمی بزرگتر شدم فهمیدم همه داستان‌هایش افسانه نبودند.
آغاز دوران بالندگی سلیمی هیزجی در ادامه با اشاره به نحوه‌ی ادامه تحصیل خود عنوان کرد: به دلیل کمبود امکانات دوران دبیرستان خود را در خوابگاه شبانه‌روزی حضرت خدیجه(س) قهاوند سپری کردم و پس از آن در سن ۱۷ سالگی ازدواج کرده و ساکن همدان شدم، این امر فرصت خوبی را برای رشد و بالندگی‌ام فراهم ساخت.
وی افزود: با گذشت چند سال از زندگی زناشویی، خداوند هدیه‌های ارزشمندی را با نام‌های پرنیا و محمدامین به ما عطاء کرد.
این نویسنده همدانی اذعان داشت: پس از چند سال و با تشویق و حمایت همسرم دوباره کتاب‌های دوران دبیرستان را چیده و شروع به ادامه تحصیل تا مقطع پیش دانشگاهی در رشته ادبیات علوم انسانی کردم.
شروع نویسندگی در حوزه دفاع مقدس
سلیم هیزجی با بیان اینکه در سال ۱۳۹۱ با ورودم به حوزه هنری انقلاب اسلامی آشنا شدم افزود: دوره‌های نویسندگی را به صورت حرفه‌ای در پای مکتب استادانی همچون سید میثم موسویان و مرتضی فرجی گذراندم.
وی همچنین اضافه کرد: دوره‌های نویسندگی در قالب تاریخ شفاهی را در محضر استادان بزرگوار همچون محسن صیفی کار و حمید حسام به پایان رسانده و در کارگاه‌های فشرده که توسط اساتید بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس برگزار می‌شد همواره شرکت می‌کردم.
آثار هنری
این نویسنده همدانی کتاب‌های ارزشمندی با محوریت آزاداگان دوران دفاع مقدس میهن عزیزمان باعنوان‌های (فصلی که شبیه هیچ فصلی نیست) و (دکتر یکشنبه)، به رشته تحریر درآورده است که در دست چاپ هستند.
وی با اشاره به یکی از آثارش که به چاپ دوم هم رسیده، گفت: کتابی را با عنوان (صاحب دل بی دل) را که در آن به حماسه ماندگار و خاطرات یکی از شهدای دوران دفاع مقدس بنام (محمد گودرزی) که اهل شهرستان نهاوند است پرداخته‌ام.
سلیمی هیزجی بیان کرد: به لطف خدا همچنین در زمینه داستان‌نویسی در جشنوارهای متعددی با عنوان‌های فصل زمستان، مدرسه عشق و….حائز رتبه برتر شده‌ام.
این نویسنده دفاع مقدس در پاسخ به سوال چگونگی انتخاب این مسیر و تحمل سختی‌ها، اذعان داشت: البته در این مسیر دشورای‌های فراوانی را پشت سر گذرانده‌ام اما باحمایت‌های بی‌دریغ همسرم دشورای راه برایم آسان گشته است.
وی ادامه داد: گاهی برای عبور از تاریخ مانند شهدا باید ایستاد و قد علم کرد و مانند آنها پشت پا زد به هر آنچه در دنیاست و گاهی برای رسیدن باید قیام کرد.
هدفی جز عشق نمی‌توان داشت
سلیمی هیزجی یادآور شد: هدفم از نگاشتن عشق و علاقه است که در وجودم شعله می‌کشد، چنان گویی نوشتن، تفریحات روزانه من است و لبیک گفتن به پیام رهبرم که فرمودند: زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا کمتر از شهادت نیست.
راز نامگذاری عنوان کتاب (صاحب دل بی دل)
او از رازی دم می‌زند که شاید مصداقش را از کسانی دیده یا شنیده باشیم.
سلیمی با بیان اینکه نام کتاب صاحب دل بی دل را خود شهید انتخاب کرد افزود: مادر شهید محمد گودرزی بعد از نامگذاری کتاب محمد به خواب مادرش آمده و نام کتاب را خودش انتخاب کرده ولی با مخالفت برادرش با این نام روبرو می‌شود، در نهایت این شهید بزرگوار به خواب برادرش هم رفته و از وی درخواست می‌کند که همین نام را بگذارند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: سعی میکنم، مانند بانوی بزرگوار، اسوه استقامت، حضرت زینب(س) باشم و ایشان را سرلوحه صبر و شکیبایی در زندگی‌ام قرار دهم و در شغلم به‌عنوان یک نویسنده دفاع‌مقدس از غیورمردان کشورم قلم زده و آن را به نسل آیندگان بسپارم، آنچنان که کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود.
انتهای پیام/ ساعتی