نبودن مدیریت یکپارچه مانع اصلی توسعه شهری

علی اکبر کاووسی‌امید، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای اسلامی شهر همدان در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان» با اشاره به نبود مدیریت یکپارچه شهری در همدان، گفت: نبودن مدیریت یکپارچه مانع اصلی توسعه شهری است.

وی با بیان اینکه در این دوره با تصمیم خردمندانه شورا تمرکز مدیریت شهری بر تکمیل پروژه‌های نیمه تمام متمرکز شد، عنوان کرد: در این دوره اصل بر تکمیل پروژه‌های از قبل کلنگ زنی شده و ساماندهی آن‌ها بود و تلاش کردیم اولویت را نه به کلنگ‌زنی جدید بلکه تکمیل طرح‌ها بدهیم و اکنون بخش قابل‌توجهی از این طرح‌ها در حال بهره‌برداری‌اند.

رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر همدان ادامه داد: قانون مدیریت یکپارچه شهری، راه‌حلی اساسی برای سازماندهی مدیریت پراکنده در شهرها است و با مشخص کردن دقیق وظایف و اختیارات نهادهای مختلف شهری، از کارهای تکراری و تداخل مسئولیت‌ها جلوگیری می‌کند.

کاووسی‌امید با بیان اینکه وقتی شهرداری، سازمان‌های خدمات‌رسان و نهادهای اجرایی زیر یک سقف و با هماهنگی کامل کار کنند، پروژه‌های شهری سریع‌تر و با کیفیت بهتری به پایان می‌رسند، گفت: این موفقیت مستقیماً روی رضایت مردم تأثیر می‌گذارد.

وی با اشاره به اینکه پروژه‌هایی که به موقع تمام می‌شوند در زندگی مردم تأثیر مستقیم دارند، تصریح کرد: وقتی مردم پیشرفت محسوس و روزانه شهرشان را ببینند، اعتماد و رضایتشان از مدیران شهری بیشتر می‌شود اما در مقابل، به تعویق افتادن و ناتمام ماندن پروژه‌ها، مهم‌ترین دلیل برای از دست رفتن اعتماد عمومی است.

رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر همدان وضعیت خیابان باباطاهر را مصداق نبود مدیریت شهری عنوان کرد و افزود: در خیابان باباطاهر روزشمار زدیم و در میانه راه، با دخالت دستگاه‌های دیگر کار متوقف شد و یک‌سال مردم متضرر شدند.

کاووسی‌امید در پایان با اشاره به اینکه این دوره از نظر تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام، سامان‌دهی مالی، جذب سرمایه‌گذاری، احیای بافت تاریخی و تقویت گردشگری یکی از دوره‌های موفق مدیریت شهری همدان بوده است، تصریح کرد: با تصویب قانون مدیریت یکپارچه شهری و تداوم سرمایه‌گذاری‌های پایدار، مسیر توسعه شهر همدان برای همیشه تثبیت شود.

مسیر توسعه همدان با قانون مدیریت یکپارچه شهری

مشکل اصلی توسعه شهری در همدان، به گفته کارشناسان، نبود یک مدیریت یکپارچه است.

این ضعف باعث شده نهادهای مختلف هر کدام به صورت جداگانه و بدون هماهنگی با یکدیگر کار کنند. نتیجه این رویکرد، متوقف ماندن پروژه‌ها در نیمه راه (مانند مشکل پیش آمده برای خیابان باباطاهر) و هدر رفتن زمان و پول است. در واقع، همین پراکندگی است که اجرای درست و به موقع طرح‌های شهری را مختل می‌کند.

در این شرایط، به نظر می‌رسد مدیران شهری راهکار درستی را در پیش گرفته‌اند و آن تمرکز بر پایان دادن به پروژه‌های نیمه‌کاره به جای شروع طرح‌های جدید است.

 این اولویت‌بندی می‌تواند سریع‌تر به رفع مشکلات مردم منجر شود.

یکی دیگر از راه‌حل‌های کلیدی، پایبندی به برنامه‌ریزی است. اگر تمام پروژه‌ها بر اساس یک سند جامع و برنامه پنج‌ساله پیش بروند، از انجام کارهای پراکنده و سلیقه‌ای جلوگیری شده و همه تلاش‌ها در یک مسیر هماهنگ قرار می‌گیرد.

با این حال، هنوز هم برای برخی پروژه‌های مهم مانند روگذر یا زیرگذر میدان مدرس، ابهام وجود دارد. این طرح‌ها به دلیل تعلل در تصمیم‌گیری مقامات استانی کماکان بلاتکلیف مانده‌اند.

 این موضوع نشان می‌دهد که برای حل برخی از چالش‌های اساسی، خواست و اراده مدیریت شهری به تنهایی کافی نیست و همکاری و پشتیبانی نهادهای بالادستی ضروری به نظر می‌رسد.

انتهای خبر/