حجت‌الاسلام والمسلمین سجاد جمشیدی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان»؛ در خصوص روز مباهله، اظهار کرد: روز بیست و چهارم ذی‌الحجه روز مباهله پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت گرانقدرشان با بزرگان مسیحی نجران است.

 وی با اشاره به معنای مباهله، افزود: مباهله به معنای رها ساختن و لعنت کردن آمده، که در اصطلاح به عملی گفته می‌شود که دو یا چند نفر که در مسئله مهم دینی با هم اختلاف دارند یک جا جمع شده و با تضرع و زاری به درگاه خدا از او بخواهند تا آن قومی که باطل بوده و برحق نیست را خدای متعال رسوا و مجازات کند.

این کارشناس مذهبی همچنین در تفاوت میان مباهله و لعنت کردن گفت: مباهله از شدت و تاکید بیشتری در این قضیه برخوردار است.

جمشیدی در شرح واقعه مباهله ادامه داد: بعد از فتح مکه معظمه و مسلمان شدن اهالی طائف و یمن تقریباً تمامی مناطق جزیره‌العرب در تحت پوشش نظام اسلامی و حکومت توحیدی پیامبر اکرم(ص) قرار گرفت، گرچه اقوام و قبایلی هم بودند که هنوز در برابر اسلام تسلیم نشده و حتی فتنه‌گری و دشمنی هم می‌کردند؛ منطقه نجران حد فاصل حجاز و یمن بوده و در عصر پیامبر اکرم(ص)، تنها منطقه مسیحی‌نشین حجاز بود که مسیحیان مقیم آن با پشتیبانی‌های کشورهای مسیحی شمال، آفریقا و قیصر روم ادامه حیات می‌دادند.

وی اضافه کرد: پیامبر(ص) که برای گروه‌های مختلف دعوت به اسلام فرستاده بودند، در قالب نامه‌هایی برای بزرگان این منطقه هم نامه‌هایی ارسال کردند و آنها را به پذیرش دین اسلام یا پرداخت جزیه که مالیات ویژه اهل کتاب بود فراخواندند.

این کارشناس مذهبی با اشاره به مباحثه پیامبر اکرم(ص) با بزرگان مسیحیان نجران در خصوص توحید و شرک، خاطرنشان کرد: پیامبر اکرم (ص)، در خصوص حضرت عیسی، با آنها به گفتگو پرداختند و که سران نجران گفتار پیامبر اکرم(ص) را نپذیرفته و باز بر آن اعتقادات باطل خودشان که حضرت عیسی فرزند خداست اصرار ورزیدند.

جمشیدی با بیان اینکه مسیحیان نجران برای فرار از پذیرش حق پیشنهاد مباهله دادند، تصریح کرد: در مقابل درخواست مباهله از سمت بزرگان مسیحی نجران خدای متعال هم آیه مباهله را بر وجود پیامبر اکرم(ص)، نازل کردند«پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم».

وی افزود: سرانجام قرار شد در روز بیست و چهارم ذی‌الحجه، در مکانی بیرون از شهر مدینه، دو طرف اقدام به مباهله کنند، قبل از ماجرای مباهله سران نجران با خودشان گفتند که اگر رسول اسلام با فرماندهان و یاران خودش به مباهله آمد معلوم می‌شود که او مقاصد دنیوی دارد و از رسالت و نبوت او خبری نیست، اما اگر با فرزندان و اهل بیت خود اقدام به مباهله کرد معلوم می‌شود که او مقاصد دنیوی نداشته و قصدش هدایت و راهنمایی انسانها است در این صورت اگر مباهله کنیم خطرناک است.

این کارشناس مذهبی بیان کرد: موعد مقرر فرا رسید، پیامبر اکرم(ص) با اهل بیت خود به مکان تعیین شده رفته؛ وقتی نگاه مسیحیان نجران که قبل از آمدن پیامبر(ص) در آن مکان اجتماع کرده بودند به چهره‌های نورانی و اهل‌بیت علیهم‌السلام افتاد، به حقانیت پیامبر و دین اسلام پی برده چرا که اگر پیامبر اسلام حق نبود عزیزترین افراد خودشان را در معرض مباهله و نفرین خدا قرار نمی‌دادند.

 جمشیدی همچنین افزود: مسیحیان نجران با دیدن این صحنه از مباهله صرف نظر کرده و حاضر شدند در برابر پیامبر(ص) جزیه پرداخت کرده و در جنگها به مسلمان‌ها کمک کنند. در نهایت صلح‌نامه‌ای در این باب نوشته و طرفین هم امضا کردند.

 انتهای خبر/