فاطمه عزیزی‌هرمز در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان»؛ به تبیین جایگاه حجاب به عنوان یک تکلیف شرعی و قانونی پرداخت و تأثیرات عمیق آن در حفظ کرامت زنان و تقویت نهاد خانواده را مورد تحلیل و بررسی قرار داد.

 وی در آغاز این گفتگو با بیان اینکه حجاب را پیش از هر چیز یک وظیفه الهی و تکلیف شرعی می‌داند، اظهار داشت: من حجاب را با تمام وجود و به عنوان یک دستور الهی که ریشه در متون دینی و شرع مقدس دارد، باور دارم و به آن پایبندم. این التزام قلبی، اصلی‌ترین انگیزه من برای رعایت این فریضه است.

 کارشناس مسائل خانواده و فعال فرهنگی، در پاسخ به این پرسش که آیا قانون حجاب را محدودکننده می‌داند یا نه، تصریح کرد: به نظر من، هنگامی که قانون در مسیر حفظ و صیانت از ارزش‌های دینی و هنجارهای اساسی جامعه گام برمی‌دارد، نه تنها یک عامل محدود کننده محسوب نمی‌شود، بلکه نقش یک حامی و پشتیبان را ایفا می‌کند. قانون در این عرصه به زنان جامعه این اطمینان و احساس امنیت را می‌دهد که در فضایی محترمانه و به دور از نگاه‌های ابزاری حاضر می‌شوند و این مسئله موجب ارتقای عزت نفس و احترام اجتماعی آنان خواهد شد.

عزیزی‌هرمز در بخش دوم مصاحبه و در پاسخ به سئوالی درباره چگونگی ترویج حجاب به عنوان یک ارزش اسلامی در محیط‌های علمی و کاری، خاطرنشان کرد: من همواره سعی کرده‌ام که با رعایت ادب و احترام در برخورد با دیگران، جدیت در فرآیند علم‌آموزی و فعالیت‌های حرفه‌ای، داشتن پوششی آراسته و متعادل و نیز بهره‌گیری از گفتاری منطقی و استدلالی، این تصویر را در اذهان همکاران و همکلاسی‌ها ایجاد کنم که یک زن محجبه، فردی فعال، تاثیرگذار، آگاه و کاملاً مؤثر در عرصه‌های مختلف اجتماعی است. به باور بنده، مؤثرترین روش برای ترویج هر ارزشی، به ویژه حجاب، الگوسازی عملی و ارائه یک نمونه عینی از طریق رفتار و منش خود فرد است که به مراتب تأثیرش از هرگونه تبلیغ مستقیم و شعارزدگی بیشتر و ماندگارتر خواهد بود.

این فعال فرهنگی، در ادامه و درباره نحوه مواجهه با موارد بی‌احکامی در محیط کار یا دانشگاه، واکنش خود را اینگونه تشریح کرد: در چنین موقعیت‌هایی، اولین و مهم‌ترین اصل برای من، حفظ احترام فرد مقابل و پرهیز مطلق از هرگونه قضاوت عجولانه و رفتار تحکم‌آمیز است. اگر شرایط و فضا به گونه‌ای باشد که امکان یک تبادل نظر دوستانه و آرام فراهم باشد، ترجیح می‌دهم با زبان خوش و استدلالی نرم، دیدگاه و نگاه صحیح‌تری نسبت به فلسفه و جایگاه حجاب ارائه دهم. اما اگر شرایط برای چنین گفتگویی مساعد نباشد، معتقدم که سکوت و انتقال پیام از طریق الگو بودن در رفتار و عمل شخصی، راهکار هوشمندانه‌تر و مؤثرتری است.

وی در پاسخ به این سئوال که آیا حاضر به مشارکت در فعالیت‌های فرهنگی مرتبط با ترویج حجاب است یا خیر، با قاطعیت اعلام کرد: بله، قطعاً و با کمال میل در چنین برنامه‌هایی مشارکت خواهم کرد. به ویژه اگر این فعالیت‌ها در قالب برنامه‌های آگاهی‌بخش، کارگاه‌های آموزشی، گفتگوهای چهره به چهره و صمیمانه، یا از طریق تولیدات هنری و رسانه‌ای طراحی شده باشند. من عمیقاً معتقدم که جریان ترویج حجاب، زمانی به نتیجه مطلوب و پایدار خواهد رسید که با ارائه منطق محکم، نمایش زیبایی‌های این فریضه الهی و نیز با محبت و عطوفت همراه باشد.

 عزیزی‌هرمز در خاتمه این گفتگو و در تحلیل نقش حجاب در حفظ کرامت زن و استحکام نهاد خانواده، توضیح داد: حجاب به مثابه سپری محکم، کرامت و شرافت زن را از آنچه که نگاه‌های ابزاری و صرفاً ظاهری نامیده می‌شود، مصون می‌دارد. این پوشش باعث می‌شود که ارزش واقعی یک زن، نه بر اساس معیارهای ظاهری و مادی، بلکه بر اساس دارایی‌های درونی او همچون شخصیت، دانش، بینش، مهارت‌ها و اخلاق والایش سنجیده شود. این اتفاق، عزت نفس زن را به شدت تقویت می‌کند. در سطح خانواده نیز، رعایت حجاب و حفظ حریم‌ها، به ایجاد فضایی آکنده از آرامش روانی، اعتماد متقابل و استواری هرچه بیشتر روابط بین همسران منجر می‌شود. هنگامی که حریم‌ها و احترام متقابل در روابط زن و مرد رعایت شود، کانون خانواده به محیطی امن و باثبات تبدیل می‌شود که اصلی‌ترین کارکرد خود، یعنی تربیت نسل سالم و صالح را به بهترین شکل ممکن به انجام می‌رساند.

انتهای خبر/