بگذار کسی نداند چگونه بچه‌ها جان می‌دهند!

دربندی خان سال ۶۴ شهیدی در آخرین ساعات حیات می نویسد: بگذار کسی نداند چگونه بچه‌ها جان می‌دهند؛ بگذار کسی نفهمد، بگذار در خیال آدم‌های شهر، ردّی، کلامی و یادی از آنان نباشد.