برخی معتقدند موج بعدی کرونا از مدارس رقم می خورد، در شرایطی که بودجه های تخصیص یافته برای اقدامات پیشگیرانه در مبارزه با کرونا با تعداد دانش آموزان و معلمان یک مدرسه به ویژه در مناطق محروم، همخوانی ندارد، انتقال این ویروس از شهر به روستا و بالعکس محتمل است و هنوز وزارتخانه متولی نسبت به مطالبات مردمی پاسخگو نشده است که آیا مؤسسان مدارس غیردولتی فعال در آن وزارتخانه پشت پرده بازگشایی مدارس هستند؟
به گزارش عصر همدان؛ با وجود شیوع کرونا و حتی افزایش صعودی تعداد مبتلایان به این ویروس به شدت خطرناک و همه گیر، اواخر هفته گذشته ستاد ملی مبارزه با کرونا دستور بازگشایی مدارس را داد، آن هم در حالی که بارها برخی مسئولان پایتخت نشین گفته بودند که مدارس آخرین مکانی است که باز می شود.
امتناع مسئولان بالادستی آموزش و پرورش از پاسخگویی به مطالبات مردمی
ستاد ملی مبارزه با کرونا حتی برای بازگشایی مساجد تنها به منظور استفاده مردم در شب های قدر با هزار اما و اگر اقدام کرد، اما برای بازگشایی مدارس بر خلاف وعده های از پیش گفته خود، رفتار کرده و از امروز ۲۷ اردیبهشت ماه قرار بر بازگشایی مدارس گذاشته اند، آن هم در شرایطی که در حوزه پیشگیری و ضدعفونی کردن مدارس آنچنان که باید برنامه ای جامع و همه جانبه ندارند، قوی پای کار نیامده و عمل نکرده اند.
اختصاص اعتبارات و بودجه های نامتناسب با مناطق درگیر با کرونا به ویژه برای مدارس در مناطق محروم برای عملیاتی کردن برنامه های پیشگیرانه کافی نیست.هنوز سوالات ناجواب بسیاری در اذهان عموم مانده که وزارت آموزش و پرورش در پاسخگویی به آن سکوت اختیار کرده است.
انتقال کرونا از شهر به روستا و بالعکس با بازگشایی مدارس محتمل است
اینکه چرا بودجه لازم به مدارس در مناطق محروم برای مبارزه با شیوع کرونا تخصیص نداده اند جای تأمل دارد. حتی اگر مدارس هم روزی یک بار ضدعفونی و گندزادیی شود، سرویس ایاب و ذهاب معلمان و دانش آموزان چه! برنامه ای برای گندزدایی این موارد هم دارند؟ یا باید منتظر ماند و شاهد ازفایش احتمال انتقال ویروس از شهر به روستا یا بالعکس باشیم.
سابق بر این گزارشی در عصر همدان، با عنوان “دانش آموزان محروم قربانی کرونا می شوند؟” منتشر شد که در آن آمده بود « دستور به بازگشایی مدارس، به دلیل نبود عدالت آموزشی در روزگار کرونایی است، خانواده هایی که از وضعیت مالی مناسبی برخوردارند از آموزش های غیرحضوری بهره بردند و آن هایی که جزء اقشار آسیب پذیر جامعه هستند، مجبور به مراجعه حضوری برای فراگیری دروس در مناطق محروم شده و در مواجه با خطرات کرونا قرار می گیرند، آن هم در شرایطی که هزینه های لازم برای رعایت پروتکل های بهداشتی در مدارس وجود ندارد.»
در این خصوص عبدالله جعفری معاونت تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش استان همدان در پاسخ به آن گزارش اظهار کرده بود که “مقدمات بازگشایی مدارس در بازه زمانی دو ماهه اخیر انجام شده و ۲۵ میلیارد ریال اعتبار به آموزش وپرورش استان همدان در در این باره تخصیص و جذب شده است.
سرانه یک ماهه برای مقابله با کرونا به ازای هر دانش آموز کمتر از ۴هزار تومان!
آیا این مبلغ ۲۵ میلیارد ریال اعتبار برای برنامه های پیشگیرانه مقابله با کرونا برای کل مدارس استان همدان کافی است؟ اگر این گونه است، پس چرا در این مدت تنها ۱۰ تا ۱۱ میلیون تومان سهم آموزش و پرورش یک منطقه محروم و کم برخورداری همچون بخش قلقلرود در تویسرکان شده است؟
نزدیک به دو هزار و ۵۰۰ دانش آموز در این منطقه محروم تحصیل می کنند، با یک ضرب و تقسیم ساده متوجه می شویم که سرانه مبارزه با شیوع کرونا به ازای هر دانش آموز چهار هزار و ۴۰۰ تومان می شود، این در حالی است که در این حساب و کتاب تعداد معلمان و دیگر کادر فرهنگی مدرسه را در نظر نگرفته ایم و با احتساب آنان نیز به طور قطع سرانه اختصاص یافته به ازای هر دانش آموز برای مقابله با کرونا بسیار کمتر از چهار و ۴۰۰ تومان می شود.
موج بعدی کرونا از مدارس رقم می خورد؟
پس در عمل به نظر شاهد ضدعفونی کردن روزانه مدارس نخواهیم بود و شرایط لازم با این بودجه ها برای تهیه ماسک و دستکش دانش آموزان و معلمان به تعداد فراهم نمی شود.
بنابراین بازگشایی مدارس احتمال افزایش درصد درگیری عامه مردم با کرونا به واسطه رفتن دانش آموزان به مدرسه را رقم می زند، چرا که هزینه های اختصاص یافته از سوی اداره کل آموزش و پرورش به مناطق محروم از جمله منطقه قلقلرود تویسرکان کفاف گندزدایی روزانه و یا تهیه ماسک برای تمامی دانش آموزان و معلمان را نمی دهد.
در واقع تمهیدات لازم از پیش تعیین شده و برنامه های مسئولان وزارت و ادرات کل آموزش و پروش با بودجه های تخصیص داده شده همخوانی ندارد و عمل به وعده هایشان را با اما و اگرهای بسیار روبرو کرده است و به گفته برخی کارشناسان زمینه ساز رقم خوردن فاجعه و موج بعدی کرونا از مدارس شود.
مدارس برای مقابله با کرونا به ورود خیران نیازمندند
زمانی که دستور به بازگشایی مدارس از بالا صادر شده بالاجبار شهرستان ها هم باید اجرایی کنند، اما هزینه های لازم برای مقابله با کرونا در اختیار مسئولان شهرستانی در مدارس قرار نگرفته است.
در این بین شاید ورود خیران تا حدودی کارساز شود، همان خیرانی که روزگاری مدرسه ساز بودند امروز هم می توانند با نیات خیریشان نیازمندی های مدارس برای مقابله با کرونا به ویژه در مناطق محروم را برطرف کنند.
آیا مؤسسان مدارس غیردولتی فعال در وزارتخانه پشت پرده بازگشایی مدارس هستند؟
اما حرف اصلی ما بر سر تصمیمی است که ستاد ملی مبارزه با کرونا برای بازگشایی مدارس گرفته است، اینکه از صفر تا صد چرایی این تصمیم گیری برای مردم شفاف سازی نشده است.
برخی خبرهای غیررسمی حکایت از آن دارد که پشت پرده بازگشایی مدارس، مؤسسان مدارس غیردولتی فعال در وزارت و ادارات کل آموزش و پرورش هستند و منفعت خود را لحاظ کرده اند.در حال حاضر هیچ مسئولی چه در سطح وزارتخانه و چه در سطح ادارات کل آموزش و پرورش پاسخی شفافی برای رفع این شبهه ارائه نداده است.
گلایه های دانش آموزان مناطق محروم: هزینه لازم برای تهیه ماسک و دستکش نداریم
ناگفته نماند در دو سه روز گذشته والدین بسیاری از دانش آموزان تویسرکانی هم در تماس های مکرر با ما عنوان کردند که از سوی مدرسه با آنان تماس گرفته و گفته اند که “فرزندان خود را به طور مثال هفت نفر، هفت نفر به مدرسه بفرستید، اما یادتان نرود که ماسک و دستکش برای فرزندانتان نیز تهیه کنید”.
این مطلب بدان معناست که مدرسه از والدین می خواهد برای حضور فرزندانشان برای رفع اشکال هم، اقلام بهداشتی تهیه کنند، آیا همه والدین توان خرید روزانه اقلام و تجهیزات حفاظت فردی معمولی را دارند؟ آن هم والدین دانش آموزانی از قشر آسیب پذیر جامعه که به طور عمده در روزگار کرونایی کسب درآمدشان با مشکل مواجه شده و حتی توان خرید مایحتاج ضروری زندگی و معیشتی خود را ندارند.
روزگار کرونایی و حضور دانش آموزان در مدرسه؛ اجبار در یک اختیار!
در این باره خانم بختیاری مادر یکی از دانش آموزان تویسرکانی در گفتگو با خبرنگار عصرهمدان، عنوان کرد: به ما گفته اند آمدن فرزندتان به مدرسه اختیاری است، فقط باید برای فرزنداتان ماسک تهیه کنید.
وی اظهار کرد: فرزندم در درس ریاضی ضعیف است بالاجبار باید به مدرسه برود، هزینه تهیه ماسک و دستکش را هم نداریم، از طرفی می دانم که مدرسه هم توان خرید ماسک به تعداد لازم را ندارد.
بختیاری تصریح کرد: می گویند که امتحاناتشان را هم به صورت حضوری برگزار می کنند.این چه اختیاری است که در باطنش اجبار نهفته؟! آیا سلامتی فرزندان ما را در نظر نگرفته اند.
معلمان و دانش آموزان مناطق محروم نه ماسک دارند، نه دستکش
م.سوری معلم و مدیر یکی از مدارس روستایی هم در گفتگو با خبرنگار عصرهمدان؛ گفت: شنیده ام که به برخی مدارس شهر ماسک و دستکش داده اند آن هم تنها به تعداد معلمان و شاید کمتر، پس دانش آموزان چه می شوند؟
وی عنوان کرد: به معلمان روستایی حتی آن یک ماسک و یک دستشکش را تاکنون نداده اند، چه رسد به آن که فکر و چاره ای برای دانش آموزان مدارس روستایی اندیشیده باشند.
از دور نشسته می گویند لنگش کن!
این معلم مدرس در روستا افزود: مدرسه توان خرید مواد ضدعفونی کننده به مدت یک ماه را ندارد، امیدواریم که خیران به دادمان برسند وگرنه تا این لحظه برنامه ای پیشگیرانه و جامع برای مقابله با کرونا از سوی مرکزنشینان ندیده ایم.
سوری تصریح کرد: آنانی که بدون برنامه از مرکز دستوراتی ابلاغ می کنند از وضعیت و مشکلات دانش آموزان، والدین دانش آموزان و معلمان به ویژه در مناطق محروم مطلع نیستند و بیرون گود نشسته و می گویند بروید به دانش آموزان درس بدهید! با کدام امکانات و تجهیزات ضدعفونی کننده و اقلام بهداشتی؟ آنان از دور نشسته می گویند لنگش کن!
سریال دنباله دار عملی نشدن وعده ها…
به گزارش عصر همدان، آیا وقت آن نرسیده است که وعده های ستاد ملی مبارزه با کرونا و وزارت آموزش و پروش درخصوص مبارزه با کرونا بازخوانی شود و آنان پاسخگوی دغدغه های مردمی نسبت به سلامتی فرزندانشان باشند.
روزگاری گفتند که مدارس آخرین مکانی است که بازگشایی می شود، اما امروز برای بازگشایی مدارس با وجود افزایش تعداد مبتلایان به کرونا، به خود می بالند، آن هم در شرایطی که به گفته برخی کارشناسان با توجه به کمبود امکانات و بودجه های تخصیص یافته برای عملیاتی کردن برنامه های پیشگیرانه به ویژه در مناطق محروم، احتمال افزایش انتقال و شیوع ویروس منحوس کرونا وجود دارد.
فاطمه زنگنه
انتهای پیام/ز