پراید این شهید مدافع حرم و روزگاری کفش های پاره پاره آن طلبه شهید همدانی، آن هم در میان تیرهای پی در پی جنگ تبلیغاتی و رسانه ای دشمن علیه پاسداران و روحانیون چه چیز را به ما نشان می دهد؟ آیا امروز نباید فصل بیدار باش باشد، نه فصل خفتن؟!
به گزارش خبرنگار عصرهمدان؛ عصر دیروز صدای شلیک گلوله و جیغ و فریادها در کوچه ای از خیابان مجاهدین اسلام در تهران به آسمان رفت و “سرهنگ پاسدار صیاد خدایی” به دوستان شهید خود پیوست. گویا قرار است ستارگان یکی یکی بروند؛ شاید سپیده دمی در راه است… .
شیشه های پراید شکسته و رد خون شهید برجای مانده بر شیشه ها نمایان شده. آن طرف بانویی بر سر و صورت خود می زند و حجابش را محکمتر گرفته و با بغض های فروخفته و اشک های جاری بر گونه های تر خود فریاد می زند؛ به کدامین گناه صیادمان را به شهادت رساندید؟
راستی! تا برخی جنگ روایت ها را به مانند ترور شهید فخری زاده به بیان چگونگی واقعه باخته اند، کمی به چرایی این حادثه بپرازدیم.چرا دشمن دست به ترورهای کور و ناجوانمردانه می زند؟ دشمنان قسم خورده مستضعفین جهان نمی خواهند ملت ما بیدار شود و بیدار بماند، آنان روزگاری هم از انتشار حقایق وحشت داشتند به مانند روزهایی که شهید سلیمانی، شهید مفتح ها و شهید مطهری ها را ناجوانمردانه و بزدلانه ترور کردند.
و اما پراید غرقه به خون شده شهید خدایی را که می بینم به یاد کفش های پاره پاره طلبه شهید همدانی در لحظه ترورش می افتم که روزی روزگاری به واسطه دروغ ها و شایعه پردازی یک خانم بازیگر از همین سلبریتی هایی به ظاهر وطن پرستی که وطن خود را به دشمن می فروشند، در کوچه ای در همدان به شهادت رسید.
پاسداران خار چشم دشمنان هستند، روحانیون هم خاری دیگر.از خود پرسیده ایم چرا این افراد را به شهادت می رسانند؟ دشمن ترسیده است و بدجور به خود می لرزد، چرا که می داند اینان در مسیر بصیرت افزایی جامعه گام بر می دارند.
یادتان هست فریب خوردگان داخلی و غرب پرستان چگونه ساده لوحانه روایت های جعلی شبکه های معاند را باور می کردند و هنوز هم باور می کنند که مدافعان حرم برای پول های کلان به سوریه می روند!
اگر همین شهید خدایی آنچنان پول پارو می کرد، آیا سوار بر پراید به شهادت می رسید یا خودرویی گران قیمت، لوکس و خارجی زیر پایش بود؟
و اگر آن طلبه شهید به عنوان بخشی از روحانیون بودجه های کلان مملکت را به گفته دروغین دشمنان به جیب می زد در روز شهادتش باید آن کفش های پارپاره بر پا می داشت؟
به کجا می رویم که هنوز از خواب بیدار نشده ایم وهنوز خودمان بصیر نشده مدعی پرچم داری جهاد تبیین می شویم و هر روز به گونه ای آب به آسیاب دشمن می ریزیم، آن هم با باور کردن دروغ های ریز و درشت امثال بی.بی.سی که چه خوب ترفند و تاکتیک جنگ روانی را در جنگ روایت ها به اجرا در می آورند تا مردم این سرزمین را از پاسداران و روحانیون دور سازند و با فوت و فن های رسانه ای؛ مکرهای پلید خود را برای تفریق به جای جمع، به جامعه تزریق کنند.
همین آش جانسوز را برای منجی مان امام زمان(عج) و نائب برحقش امام خامنه ای عزیز پخته اند که از اجرای سرود سلام فرمانده هم به وحشت افتاده اند.
یادمان باشد؛ این روزها فصل بیدارباش است، نه فصل خفتن.
انتهای پیام/ز