به گزارش عصر همدان؛ قریب به هفتاد و پنج سال است که همواره جهانیان،و مسلمین عالم می شنوند که درقبال اول مسلمین و درمسجد الاقصی که دارای،حرمت دربین تمامی مردم دنیاست مردمی مظلوم و بی دفاع کشته می‌شوند و بنابر آمار تحقیقی منابع معتبر به طور میانگین دو کودک در هرروز به دست رژیم صفاک صهیونیستی کشته می‌شود،و این فقط آمار کودک کشی این رژیم است که نشان از خوی درندگی آن دارد و اگر هم اکنون دست به قتل عام جمعی فلسطینیان می‌زند تازگی ندارد.
فرزندی را در مقابل چشم پدر، بی سلاح و بی دفاع می‌کشد،و آنگاه مجامع بشری و خصوصاً آنها که ادعای انسان دوستی می‌کنند نیز مانند همیشه ازتروریست دولتی وحامیان استکباری آنان حمایت کرده و سکوت اختیار می‌کنند، همین‌هایی که برای حتی حیوانات نیز خود را داعیه‌دار حمایت از حقوق حیوانات می‌بینند و برای آن با صرف هزینه وایجاد NGOهای مختلف برنامه‌های حمایتی می‌گذارند درمقابل ظلم وکودک کشی متجاوز وغصب سرزمین فلسطین توسط رژیم صهیونیستی سکوت کرده دم نمی آورند.
صفاکان صهیونیستی هستند که امنیت روان و جان نسل‌های مختلف مردم فلسطین و مردم مسلمان عالم و همه آزادی خواهان عالم را دچار مخاطره کرده‌است،اینجانب خود به چشم دیده‌ام که مومنان دل آگاهی، که در مصائب مردم فلسطین اشک ریخته اند،و روح و روانشان دچار صدمه شده است چه رسد به مردمی که در فلسطین و هرلحظه هراسانند و امنیت جانی ندارند.
وقتی سازمان بهداشت جهانی در ۱۰اکتبر ۱۹۹۲آن روز را به عنوان روز سلامت روان برای دنیا عنوان نهاد ومدافع پیشگیری از بروز اختلالات روانی در آحاد مردم دنیا را داشت سوال مهم اینجاست که چرا در ده اکتبر ۲۰۰۳ در ده اکتبر۲۰۰۲در ده اکتبر۲۰۰۱و درتمامی این سالهای متمادی چشم بر زیر پا گذاشتن حقوق بشر در فلسطین و یمن و سوریه و افغانستان و…بسته‌اند چرا دربرابر این هم عوامل ایجاد اختلالات ماندگار روانی در جوامع چشم بسته اند و سکوت می‌کنند.
و چرا در سطح بین الملل اقدامی مقتضی و اثر گذار صورت نمی‌گیرد چرا وقتی داعش ایجاد شد وگستره‌ای از آن‌همه هراس سلامت روان مردم دنیاراتهدیدمی‌کردد.عاملان به وجود آمدن داعش آنها که خود آشکارا داعش رامنتصب به خود می‌دانستند. هیچ برخوردی اعلامیه ای و اعتراضی صورت نگرفت سازمان ملل دربرابر به وجود آورندگان داعش سکوت کرد.
آیا سازمان بهداشت جهانی فقط در حد یک هشدار برای سیستم بهداشت ودرمان غزه وقت می گذارد؟آیا سازمان بهداشت جهانی و سازمان ملل و مسئولان و نمایندگان دنیا دربرابر حجم وسیعی ازمخاطرات پیش آمده برای مردم فلسطین اینگونه سکوت می‌کنند و بیانیه آنها نیز حکایت از محکوم کردن حمله به بیمارستان دارد این عمل رژیم صهیونیستی حکایت از عمق جنایات آنها دارد اما سوالی دیگر مطرح است آیا فقط بیمارستان‌ها مصونیت دارند که این سازمان فقط زمانی که به بیمارستان حمله می‌شود موضع می‌گیرد پس حرمت جان و امنیت این همه انسان در طول این سال های متمادی چه می‌شود؟
این نشان از ضعف سازمان‌های جهانی ای دارد که ادعای بشر دوستی را به یدک می‌کشند.آیا اگر کشوری در اروپا دچار چنان جنگی بود و چنان فجایع‌ای رخ می‌داد آنگاه مواضع این سازمان‌ها چگونه بود هفتاد و پنج سال کودک کشی هفتاد و پنج سال به هم ریختن بنیان خانواده ها هفتاد وپنج سال اسیر کردن مردان و کودکان وبی خانمان کردن زنان هفتاد و پنج سال آواره کردن مردمی مظلوم چگونه است؟
وقتی بیمارستانی بمباران می‌شود که پناهگاه مردمی بی پناه است این ازبی‌شرافتی عاملان وحامیان آنهاست که برسر مظلوم مجروح بی دفاع آوار می‌شوند، و باید برای تمام آنها که عامدانه سکوت می‌کنند متاسف شد که بویی از انسانیت نبرده اند دنیایی که در آن لاوی‌های سیاسی امنیت روان انسان‌ها را به چالش می کشند و سازمان بهداشت جهانی نیز فقط عنوانش پر طمطراق است مانند سایر سازمان‌های که ضرب المثل یک بام ودو هوایند مانند سازمان پر مسمای حقوق بشر که درآن همه چیز وجود دارد جز حقوق بشر،امیدواریم روزی فرابرسد که همچنان که مردم آزاد اندیش عالم و بیدار نگاه داد نظام خواهی سرداده و شاهد آنیم که ندای مقابله و اعتراض به استکبار جهانی سر می‌دهند این منش به عمق نگاه راهبردی سازمان‌های با عناوین بشر دوستانه نیز برسد و فکری بر آینده و سلامت روان مردم دنیا بنمایند.
حسین درخشنده