در یک سالگی بروز و ظهور ویروس کرونا در کشور هستیم، سال گذشته همین روزها بود که ورود ویروس کوید ۱۹ به کشور به طور رسمی اعلام شد.
به گزارش عصر همدان؛ ویروس شایع کرونا در یک سال گذشته صحنه های تلخ و گاهی شیرین و متفاوت را در استان ما همراه با دیگر نقاط کشور رقم زد که مرور این خاطرات خالی از لطف نیست.
در ابتدای انتشار خبر ورود کرونا به کشور که با تصاویر گنگی از ووهان چین و تشنج و ضعف یک باره برخی شهروندان چینی همراه بود، مردم هراسان ما را وادار می کرد که با حساسیت بسیاری اخبار شیوع این بیماری را دنبال کنند.
تا اینکه خبر ابتلای اولین شهروند بهاری در رسانه های مجازی منتشر شد، این خبر شوک بزرگی به مردم این شهر داد، حال مردم این ویروس را در چند قدمی خود حس می کردند و محلات و خیابان ها به طور کاملاً محسوس خلوت شده و کمتر کسی را در حال تردد در شهر می دیدیم.
کسبه شهر بهار که با دستکش و الکل در محل کار خود حاضر می شدند، اذعان می کردند که در این چند ساله در یکی دو هفته مانده به عید تاکنون بازار را اینچنین خلوت ندیده اند.
با نزدیک شدن به عید کمی از هراس کرونا کمتر شد، اما همچنان دید و بازدید عید به کمترین میزان خود رسید و مردم اغلب به صورت تلفنی عید را به هم تبریک می گفتند.
مردم ما با ایام قرنطینه خانگی اوایل سال همراه شدند و پس از آنکه خبرهایی از کمبود ماسک و محلول های ضد عفونی می رسید، بسیجیان و گروه های مردمی وارد کار شده و با راه اندازی کارگاه های دوخت ماسک و گان به صورت خانگی و کارگاهی یکی از بزرگترین خدمات را به جامعه خود خصوصاجامعه پزشکی کردند.
در این میان برخی از کارخانجات تولید مواد شوینده در شهرک صنعتی بهاران نیز به افزایش تولید مواد ضدعفونی کننده و شوینده پرداختند.
کسبه با ضدعفونی هر لحظه محل کسب خود و با جدا کردن محوطه پاسخگویی مشتری و فروشنده، برای جلوگیری از شیوع کرونا اقدام کردند، حتی برخی از کسبه اقدام به ایجاد روشویی در پیاده رو و در مقابل مغازه خود کرده و تعدادی نیز به توزیع دستکش و محلول ضدعفونی رایگان بین مردم می کردند و تعدادی دیگر نیز در فکر مشاغل آسیب دیده از کرونا به جمع آوری و توزیع بسته های معیشتی در سطح شهرها و روستاها پرداختند.
صحنه های زیبایی از همراهی کشاورزان بهاری و گروه های مردمی در ضدعفونی معابر شهرها و روستاها در شبکه های مجازی منتشر می شد که در روزهای قرنطینه خانگی امید را در دل مردم زنده نگه می داشت.
پس از اتمام موج اول شیوع کرونا و حذف محدودیت ها بار دیگر زندگی و امید در بین مردم جریان گرفت، اما عدم‌اطلاع رسانی صحیح مسئولین شهرستانی به تاکید مقامات بالادستی در مورد وضعیت کرونا در شهرستان باعث سهل انگاری و ساده انگاری مردم نسبت به کرونا شد و بار دیگر شاهد شیوع کرونا در بهار بودیم، تا اینکه خراد ماه سال گذشته خبر درگذشت نماینده مردم بهار و کبودراهنگ در مجلس بر اثر کرونا در این شهرستان پیچید.
با انتشار این خبر یک بار دیگر مردم ما خانه نشینی را انتخاب کرده و تا چند روزی در شوک این خبر و نزدیکی کرونا در بیخ گوششان بودند، که چندی بعد بازهم این مسئله برایشان عادی شد و به همان روال قبل بازگشتند.
با ورود به فصل سرد سال با افزایش تعداد مرگ و میرها مواجه بودیم که تعداد کرونایی های آن نیز کم نبود، محدودیت های کرونایی در عدم برگزاری مراسم مذهبی، مراسم ترحیم و عروسی و برخورد قضایی با افرادی که اقدام به برگزاری مراسم عروسی می کردند، مقداری شیوع بیماری را کمتر و قابل کنترل کرد تا هم اکنون که به پایان بهمن ماه و در آستانه ورود به موج چهارم کرونا هستیم.
کرونا در یک سالی که میهمان ما بوده و هنوز هم دست از سر ما بر نداشته، لحظات تلخ و شیرین زیادی را برای ما رقم زد و حتی برخی رسوم غلط را تغییر داد.
عروسی ها را بی تکلف و بی هیاهو، شام و نهارهای مراسم ختم را تعطیل، توجه عموم مردم را به بهداشت بیشتر و همدلی و نوع دوستی مردم را چند برابر کرد.
اما گذشته از آن کرونا خانواده های بسیاری را داغدار، وضعیت اقتصادی افرادی را ضعیف، تعداد زیادی را درگیر فضای مجازی و آموزش را دچار اختلال کرد.
اما با تمام این اوصاف ما یادمان نرفته که کرونا هنوز تمام نشده و هنوز هم خطر ابتلا به این ویروس در اشکال مختلف جهش یافته آن با نامهایی همچون انگلیسی و … همچنان باقیست و ما کماکان باید استفاده از ماسک و حفظ فاصل اجتماعی را جزء لاینفک زندگی خود بدانیم.
انتهای پیام/ک