به گزارش عصر همدان؛ پل‌های عابر پیاده برای جلوگیری از برخورد خودرو با عابرین پیاده در یک محیط نصب می‌شوند.
بر اساس قانون،در محلی که پل عابر پیاده وجود دارد،تا شعاع ۵۰۰ متری اگر عابری برای گذر از خیابان با اتومبیلی تصادف نماید،مقصر عابر بوده و راننده مقصر نخواهد بود،بنابراین از بیمه راننده خسارتی پرداخت نخواهد شد،زیرا که عابران پیاده موظف به عبور از پل عابر می باشند.
برای اینکه بالا رفتن از پله ها برای مردم سخت و دشوار است، اگر پله های پل های هوایی برقی بود اکثرمردم از آن استفاده می کردند.
در این میان وقتی به پل های پیاده در سطح شهر سری میزنیم مشکلات متعددی را شاهد هستیم،که به برخی از آنها اشاره چند جهت استحضار مسئولان و شاید اقدامی موثر در این زمینه خواهیم داشت، وقتی عابر پیاده ای خسته با خیابانی پر ترافیک و ماشین‌هایی که با سرعت زیاد در حال حرکت هستند مواجه می‌شود.
در همین نزدیکی هم اگر پل عابر پیاده ای باشد قصد می‌کند که از آن عبور کند وقتی به پل میرسد،شاید به دلایلی از جمله پل های زیاد و خسته کننده وطویل،نبودن یا کار نکردن و در مواردی هم قفل بودن درب محافظ آسانسور ،و کارنکردن پل های برقی باعث می‌شود عطای آن را به لقایش ببخشد و از قید استفاده از پل عابر پیاده بگذرد و با این حال همچنان مشکل پابرجاست،هزینه ای شده است و پلی ایجاد شده، انتظار است مدیریت شهری در رفع نواقص عبور از پل های عابر پیاده اقداماتی انجام دهد که رضایت شهروندان را جلب کند.
از این دلایل که بگذریم وقتی از پل‌های عبور عابر پیاده استفاده نمی‌شود، محلی برای حیاط خلوت معتادان و بی خانمان‌ها برای گذران شب تا صبح و محلی برای الوات خیابانی و پاتوقی برای دختران و پسران خیابان می‌شود.
این نکته را باید به مسئولان ذیربط یاد آور شد که در تمامی موارد توسعه شهری نیاز به بازنگری و آسیب شناسی ضرورتی انکار ناپذیر است، و صرف کردن وقت برای شناسایی آسیب ها و رفع آن ها نیز در تحول فرهنگ شهری بسیار حائز اهمیت است در مقوله پیش گفته وقتی پل ها به غیر از استفاده خود مبدل شود معضلی برای امنیت فرهنگی قلمداد می‌شود که باید به آن پرداخت و رفع اثرات سو آن را اجرایی نمود.
انتهای پیام/ب