نشاط دانش آموزان در مناطق کم برخوردار به دلیل فاصله طبقاتی و نبود زیرساخت های لازم برای اجرای شبکه شاد در حال پر کشیدن است، چرا که آنان به دلیل نداشتن یک گوشی هوشمند در مقام مقایسه با دوستانشان احساس ضعف می کنند، این دانش آموزان همچنان چشم انتظار تحقق وعده های وزیر آموزش و پرورش درخصوص درسنامه های آموزشی هستند.
به گزارش خبرنگار عصر همدان؛ این روزها و با توجه به شیوع کرونا و به دنبال آن تعطیلی مدارس قشر قابل توجهی از جامعه از معلمان گرفته تا دانش آموزان و به ویژه والدین دانش آموزان، دغدغه نصب شاد یا عدم شاد را دارند و آنچه می تواند زمینه سرخوردگی در مناطق محروم شود، نبود برنامه ای اصولی و اساسی برای کمک به دانش آموزان کم برخوردار با توجه به زیرساخت های نامناسب اینترنتی در این مناطق است.
پرده اول
وزیر آموزش و پرورش: عدم اجبار خانواده‌ها برای تهیه گوشی هوشمند به منظور استفاده از «شبکه شاد»
محسن حاجی میرزایی، وزیر آموزش و پرورش گفته که طبیعی است که افرادی از بستر «شبکه شاد» دور می‌مانند. او اعلام کرده که ما برای کمک آمدیم، نه برای اذیت کردن مردم و اجبار به کسانی که امکان تهیه گوشی هوشمند را ندارند.
وزیر آموزش و پروش همچنین اظهار داشته که از مدیران مناطق خواستیم آموزش این افراد را از طریق مسیرهای جایگزین در دستورکار قرار دهند. این مسیرها می‌تواند شامل تهیه درسنامه‌ها، استفاده از ظرفیت مدرسه تلویریونی و شبکه‌های استانی باشد و راضی نیستیم خانواده‌ای خودش را به مشقت بیندازد.
پرده دوم
آن گونه که در خبرگزاری ها آمده طبق گفته مسئولان اداره کل آموزش و پرورش همدان حدود ۳۵ درصد دانش آموزان همدانی یعنی در چیزی نزدیک به ۱۰۰ هزار دانش آموز از “شاد” جامانده اند و هنوز متولیان امر در استان پاسخ شفافی به رسانه ها در این خصوص نداده اند که چه برنامه ای برای آموزش این قبیل دانش آموزان در دست اجرا دارند.
پرده سوم
شنیده شده در تویسرکان برخی مدیران به معلمانی که در روستا تدریس می کنند می گویند ” مگر می شود در خانه ای گوشی هوشمند نباشد، بروید و دانش آموزانتان را به شبکه شاد وصل کنید “.
این گونه رفتار مدیران در حالیست که یکی از معلمان مدرس در روستا در گفتگو با خبرنگار عصر همدان اعلام کرده که زیرساخت های لازم برای استفاده از شبکه شاد برای این روستا فراهم نیست، مشکل اساسی تر اینکه دانش آموزان نه گوشی هوشمند دارند و نه پولی برای خرید اینترنت و مسئله آن است که برخی مسئولان حرف ما را در این باره باور ندارند!
این معلم تویسرکانی همچنین گفته که برخی از این دانش آموزان در روزگار قبل از شیوع کرونا به دلیل تنگ دستی و معیشت سخت خانواده هایشان حتی از خوردن صبحانه محروم بودند و با رنگی پریده بر سر کلاس حاضر می شدند، حال چگونه مسئولان انتظار دارند برویم و عمده دانش آموزان را به استفاده از گوشی و نصب شبکه شاد تشویق کنیم؟!
به گزارش عصر همدان؛ فاصله طبقاتی در مناطق کم برخوردار بسیار است، مراقب باشیم نشاط دانش آموزان با شبکه شاد پر نکشد و به دلیل نداشتن یک گوشی هوشمند در مقام مقایسه با دوستانشان احساس ضعف و نداری نکنند.
حرف و راهکار وزیر آموزش و پرورش یعنی تهیه درسنامه برای دانش آموزان محروم از شاد مناسب است به شرط آنکه در عمل نیز چنین وعده ای محقق شود.
زنگنه
انتهای پیام/ز