محقق و پژوهشگر حوزه علمیه تهران بر ضرورت تبیین چرایی اتحاد و همبستگی ملل و فرق اسلامی از سوی رسانه ها تأکید دارد و می گوید: وحدت در جهان بینی مسلمانان می تواند از آن ها امتی واحد در برابر دسیسه های استکبار بسازد، مسئله ای که به عنوان اصلی ترین آرمان انقلاب اسلامی و با ایجاد حساسیت مشترک دینی بر پایه راهکارهای سیره نبوی و علوی برای تحقق وحدت اسلامی محقق شدنی است.
به گزارش خبرنگار عصر همدان به نقل از رودآور؛ از دیدگاه اسلام، اتحاد و همبستگی ملل و فرق اسلامی یک رکن اصلی بشمار می آید، که در تمام عرصه های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی اثر دارد. نقل قول علمای شیعه و بررسی برخی از روایات در زمینه وحدت اسلامی است.
بر آن شدیم تا در هفته وحدت درباره ضرورت تبیین اتحاد اسلامی به گفتگو با محمدصابرسوری، محقق و پژوهشگر حوزه علمیه تهران بنشینیم.
وحدت امت اسلامی؛ اصلی ترین آرمان انقلاب ایران
رودآور: آیا وحدت اسلامی را می توان جزء آرمان های انقلاب اسلامی معرفی کرد؟
سوری: بله. انقلاب اسلامی از نخستین روزهای پیروزی خود، مسئله امت اسلام و وحدت میان مسلمانان را به عنوان یکی از مهمترین شعارهای خود در دستور کار قرار داده و در برهه های مختلف نیز صدق عملی خود را در تحقق این شعار به نمایش گذاشت.
فراتر از وحدت میان مسلمانان، انقلاب با دستورکار قرار دادن محورهایی همچون “دوگانه استکبار ـ استضعاف”، “جبهه جهانی مستضعفین” دایره وحدت را فراتر از مسلمانان قرار داد و به معرفی جبهه کفر، ظلم و استکبار در دنیا پرداخت.
امام خمینی(ره) رهبر انقلاب اسلامی در پیام پذیرش قطعنامه، آرزو و آرمان خود را این گونه معرفی کردند: «ان شاء الله ما نخواهیم گذاشت از کعبه و حج، این منبر بزرگی که بر بلندای بام انسانیت باید صدای مظلومان را به همه ی عالم منعکس سازد و آوای توحید را طنین اندازد، صدای سازش با آمریکا و شوروی و کفر و شرک نواخته شود؛ و از خدا می خواهیم که این قدرت را به ما ارزانی دارد که نه تنها از کعبه مسلمین، که از کلیساهای جهانی نیز ناقوس مرگ آمریکا و شوروی را به صدا در آوریم.»
اما در عین حال انقلاب در ایران، در جامعه ای بیشتر شیعی انجام شده و از همان ابتدا نیز دوگانه وحدت اسلامی و تهی شدن از ثوابت مذهبی به شدت مطرح شد که در رأس این دوگانه سازان طرفداران نگاه سنتی به شیعه و عمدتاً مخالف نظریه وحدت اسلامی بودند.
آنچه در این زمینه بر دانشمندان مصلح و خیرخواهان در دنیای اسلام ضرورت دارد، تأسی به سیره نظری و عملی امام خمینی(ره) در ایجاد و توسعه و ماندگاری اساسی ترین عامل یعنی«وحدت» در جامعه جهانی اسلامی است، عاملی که از درخشان ترین سر فصل ها در اندیشه سیاسی و یکی از پرکاربردترین موضوعات در تلاش های اجتماعی امام جلوه گری دارد و مورد تأکید است.
رودآور: در آیات الهی برای وحدت امت اسلامی مصداقی عنوان می کنید؟
سوری: هنوز نوای دلنشین آن بنده مخلص الهی که بر گوش جان ها سروش عزت و برادری را صلا می داد، طنین انداز است که «وَ اعتَصِمُوا بِحَبلِ اللهِ جَمِیعاً وَ لَا تَفَرَّقُوا» و در پرتو این کریمه شریفه و آیات مشابه نوای دل انگیز برادری و رأفت را بر پرده های ذهن و اندیشه مسلمان و حتی سایر پیروان ادیان الهی تعبیر و از ضرورت وحدت، آثار و نتایج آن نیز خطرات و آفات فقدان این اکسیر محبت و عزت را بیان می کرد.
رسانه ها در راستای تبیین وحدت امت اسلامی مجددانه تلاش کنند
رودآور: نقش رسانه ها در تبیین وحدت امت اسلامی را چگونه تشریح می کنید؟
سوری: به طور قطع درباره اندیشه پربار آن خیرخواه فرزانه همه انسان ها، به مناسبت هفته وحدت مطالب متعددی گفته می شود و حق این است که به ویژه رسانه ها در این حوزه با پرهیز از تنگ نظری های گروهی و محدودیت اندیشی های صنفی به سراغ آگاهان واقعی بروند و کم و بیش حق مطلب را ادا کنند.
این روزها متأسفانه غفلت از آن به طریقی گرفتاری برای دنیای اسلام فراهم آورده و مورد سوء استفاده بدخواهان و دشمنان اسلام و مسلمین قرار گرفته، حال حقیر وظیفه طلبگی خویش می دانم که به مسئله مهم به نام ” وحدت شیعه و سنی” بیش از پیش بپردازم.
اتخاد و همبستگی ملل و فرق اسلامی دغدغه اصلی مصلحان و دانشمندان اسلامی
رودآور: وحدت اسلامی از نگاه بزرگان دینی را چگونه یافتید؟
سوری: مصلحان و دانشمندان روشنفکر اسلامی عصر ما، اتخاد و همبستگی ملل و فرق اسلامی را به ویژه در اوضاع و احوال کنونی که دشمن از همه جوانب بِدان ها هجوم آورده و پیوسته با وسایل مختلف در پی توسعه خلافات کهن و اختراع خلافات نوین است، از ضروری ترین نیازهای اسلام می دانند.
به طور کلی چنانکه می دانیم وحدت اسلامی و اخوت اسلامی سخت مورد عنایت و اهتمام شارع مقدس اسلام بوده و هم از مقاصد اسلام است. قرآن و سنت و تاریخ اسلام گواه آن می باشند.
مقصود از وحدت اسلامی حصر مذاهب دیگر نیست
رودآور: مقصود از وحدت اسلامی چیست؟ آیا مقصود این است؛ از میان مذاهب اسلامی یکی انتخاب شود و سایر مذاهب کنار گذاشته شود؟
سوری: مخالفان اتحاد مسلمانان، برای این که از وحدت اسلامی، مفهومی غیرمنطقی و غیرعملی بسازند، آن را به نام وحدت مذهبی توجیه می کنند تا در قدم اول با شکست مواجه شود. بدیهی است که منظور علمای روشنفکر اسلامی از وحدت اسلامی، حصر مذاهب با یک مذهب و یا اخذ مشترکات مذاهب و طرد متفرقات آن ها که نه معقول و منطقی است و نه مطلوب و عملی.
منظور این دانشمندان، متشکل شدن مسلمانان است در یک صف در برابر دشمنان مشترکشان.
وحدت در جهان بینی مسلمانان می تواند از آن ها ملت واحد بسازد
این دانشمندان می گویند: مسلمانان ما وفاق های بسیاری دادند که می تواند مبنای یک اتحاد محکم شود، مسلمانان همه خدای یگانه را می پرستند و همه به نبوت رسول اکرم(ص) ایمان و اذعان دارند، کتاب همه قرآن و قبله همه کعبه است، با هم و مانند هم حج می کنند، مانند هم نماز می خوانند، مانند هم روزه می گیرند، مانند هم تشکیل خانواده می دهند، داد و ستد می کنند، کودکان خود را تربیت می کنند، اموات خود را دفن می کنند و جز در اموری جزئی، در این کارها با هم تفاوتی ندارند.
مسلمانان همه از یک نوع جهان بینی برخوردارند و یک فرهنگ مشترک دارند و یک تمدن عظیم و با شکوه و سابقه دار شرکت دارند؛
وحدت در جهان بینی، در فرهنگ، در سابقه تمدن، در بینش و منش، در معتقدات مذهبی، در پرستش ها و نیایش ها، در آداب و سنن اجتماعی خوب می تواند از آن ها ملت واحد بسازد و قدرتی عظیم و هایل به وجود آوردکه قدرت های عظیم جهان ناچار در برابر آن ها خضوع کنند، به ویژه این که در متن اسلام بر این اصل تأکید شده است. مسلمانان به نص صریح قرآن، برادر یکدیگر و حقوق و تکالیف خاصی آن ها را با یکدیگر مربوط می کند با این وضع چرا مسلمانان از این همه امکانات وسیع که از برکات اسلام نصیبشان گشته، استفاده نکنند؟
از نظر این گروه از علمای اسلامی؛ صلح و مصالحه و گذشتی در مورد اصول یا فروع مذهبی خود بنمایند هم چنانکه ایجاب نمی کند مسلمانان درباره اصول و فروع اختلاف فیما بین بحث و استدلال نکنند و کتاب ننویسند، تنها چیزی که وحدت اسلامی، از این نظر ایجاب می کند این است که مسلمانان ـ برای این که احساسات کینه توزی در میانشان پیدا نشود یا شعله ور نگردد ـ متانت را حفظ کنند، یکدیگر را سب و شتم نکنند، به یکدیگر تهمت نزنند و دروغ نبندند، منطق یکدیگر را مسخره نکنند و بالاخره عواطف یکدیگر را مجروح نسازند و از حدود و منطق و استدلال خارج نشوند و در حقیقت ـ لااقل ـ حدودی از اسلام در دعوت غیرمسلمانان به اسلام لازم دانسته است، درباره خودشان رعایت کنند: «ادعُ إلی سَبیلِ رَبِّکَ بِالحِکمهِ وَ المَوعِظهِ الحَسنَه وَ جَادِلهُم بِالَّتی هِیَ أحسن.»
درک سیره علوی برای وحدت مسلمانان ضروری است
رودآور: وحدت امت اسلام را در سیره علوی چگونه یافتید؟
سوری: امام علی(ع) راه و روشی بسیار منطقی و معقول که شایسته بزرگواری مانند او بود اتخاذ کرد، او برای احقاق حق خود از هیچ کوششی خودداری نکرد، همه امکانات خود را به کار برد که اصل امامت را احیا کند اما هرگز از شعار«یا همه یا هیچ» پیروی نکرد، برعکس، اصل « مالایدرک کله لا یترک کله» را مبنای کار خویش قرار داد. ایشان در برابر ربایندگان حقش قیام نکرد و قیام نکردن او اضطراری نبود، بلکه کاری حساب شده و انتخاب شده بود، او از مرگ بیم نداشت…
رودآور: چرا امام علی(ع) قیام نکردند؟
سوری: حداکثر این بود که کشته شود، کشته شدن در راه خدا منتهای آرزوی او بود، او همواره در آرزوی شهادت بود، علی در حساب صحیحش بدین نکته رسیده بود که مصلحت اسلام، در آن شرایط، ترک قیام و بلکه همگامی و همکاری است، خود کراراً به این مطلب تصریح می کنند در یکی از نامه های خود به مالک اشتر می نویسد: « من اول دست خود را کشیدم، تا دیدم گروهی از مردم از اسلام بازگشتند و مردم را به نابودی دین محمد(ص) دعوت می کنند؛ پس ترسیدم که اگر به یاری اسلام و مسلمین برنخیزم شکاف یا انهدامی در اسلام خواهم دیدکه مصیبت آن از فوت خلافت چندروزه بسی بیشتر است.»
در شورای شش نفری پس از تعیین و انتخاب عثمان به وسیله عبدالرحمان بن عوف، علی(ع) شکایت و هم آمادگی خود را برای همکاری این چنین بیان کرد:« شما خود می دانید من از همه برای خلافت شایسته ترم و حال به خدا قسم مادامی که کار مسلمانان رو به راه باشد و رقیبان من تنها به کنار زدن من قناعت کنند و تنها شخص مورد ستم واقع شده باشد، مخالفتی نخواهم کرد و تسلیم خواهم بود.»
این ها می رساند که علی (ع) اصل «یا همه یا هیچ» را در این مورد محکوم می دانسته است، نیازی نیست درباره روش و سیره علی (ع) در این موضوع بیش تر بحث شود، شواهد و دلائل تاریخی در این زمینه فراوان است.
رودآور: شهید مطهری درخصوص وحدت اسلامی چه برنامه ای را در نظر داشت؟
سوری: استاد مطهری در مقدمه کتاب امامت و رهبری درباره مفهوم “اتحاد اسلامی” می گوید:« مفهوم اتحاد اسلامی که در صد سال اخیر میان علما و فضلای مؤمن و روشنفکر اسلامی مطرح است، این نیست که فرقه های اسلامی به خاطر اتحاد اسلامی از اصول اعتقادی و یا غیراعتقادی خود صرف نظر کنند و به اصطلاح مشترکات همه فوق را بگیرند و مختصات همه را کنار بگذارند، این کار نه منطقی است و نه عملی.
اهمیت ایجاد وحدت اسلامی در زمان پیامبر(ص)
رودآور: آیا این مسئله وحدت اسلامی از همان صدر اسلام مطرح بود؟
سوری: قبائل ساکن مدینه سال ها با یکدیگر نزاع و اختلاف داشتند و یهودیان با سوء استفاده از این اختلافات برآن ها سلطه ی سیاسی یافته بودند. پیغمبر(ص) پس از هجرت به مدینه و قبول رهبری، با پیمان هایی میان آن ها همبستگی و الفت برقرار کرد که یکی از مهمترین این پیمان ها، اولین قراردادی بود که بین پیامبر و طوائف و قبائل موجود یثرب بسته شد و بعضی آن را نخستین قانون اساسی مکتوب جهان دانسته اند، این تدبیر بهترین روش برای به وجود آوردن وحدت و همبستگی دینی بود؛
چراکه وحدت میان قبائل درگیر، حقوق اجتماعی یهودیان و نیز مهاجران مسلمان را تضمین می کرد و از سوی دیگر این پیمان ها مقدمات تشکیل یک وحدت سیاسی و حکومتی را فراهم می آورد، به عنوان نمونه؛ در مفاد قرارداد بین مسلمین به روشنی قید شده بود که مسلمین امّت واحده ای جدای از مردم دیگر هستند و ارتباطی بین مسلمانان و کافران نیست و بین مسلمانان نباید جدایی باشد.
رودآور: در آن قرارداد چه آمده بود؟
سوری: از جمله موارد آن قرارداد می توان به موارد ذیل اشاره کرد: مسلمانان در برابر ظلم و تجاوز، توطئه و فساد با هم متحد هستند.
ـ تمامی گروه ها (که به جنگ مشغول اند) به ترتیب وارد جنگ خواهند شد و جنگیدن به یک گروه (دوباره پشت سر هم) تحمیل نمی شود.
ـ اگر اختلافی بین مسلمانن بروز کرد، مرجع حل آن، خدا و رسول خدا است.
ـ مسلمانن، فرد مقروض و مدیونی را که قرض او سنگین است، رها نخواهند ساخت، بلکه به او کمک می کنند.
اهمیت و ایجاد وحدت اسلامی در زمان حضرت علی(ع)
رودآور: وحدت جامعه اسلامی از دیدگاه امام علی(ع) چگونه بود؟
سوری: پس از رحلت پیامبراکرم(ص) اختلافات شدیدی میان مسلمانان پدیدآمد، امام علی(ع) با روح بلندی که داشت به وظیفه بالاتر از خلافت ظاهری پرداخت و به جای اینکه جنگ و جدال به راه بیندازد و خود را از جمع مسلمانان کنار بکشد و با توطئه کنندگان همدست شود، با تقوای الهی مردم را از تفرقه به اتحاد فراخواند و فرمود:« ای مردم! امواج فتنه ها را باکشتی های نجات (علم ، ایمان و اتحاد) در هم شکنید و از مسیر اختلاف و پراکندگی دوری نمائید و تاج تفاخر و برتری جویی را از سر برادرید، دوکس راه صحیح را پیمود؛ آن کس که با داشتن یار و یاور و نیروی کافی به پا خواست و پیروز شد و آن کس که با نداشتن نیروی کافی کناره گیری کرد، مردم را راحت ساخت.»
حضرت علی(ع) که تنها هدفش حفظ اسلام و پایه اساسی آن یعنی وحدت بود با خلفا بیعت کرد و از آنجا که روحش بالاتر از آن بود که به خاطر مقامات دنیوی کینه کسی را به دل گیرد با آنان صمیمانه رفتار کرد و در نتیجه این صبر انقلابی، آن چنان وحدتی میان مسلمانان به وجود آورد که مسلمانان به جای جنگ و اختلاف داخلی به صدور انقلاب عظیم اسلامی پرداختند.
همین وحدت باعث پیروزی و پیشرفت آنان شد، به طوری که در مدت بسیار کوتاهی دو امپراطوری عظیم و پهناور روم و ساسانی را تصرف کردند. اگر آن حضرت این وحدت را به وجود نمی آورد محال بود که این همه پیشرفت و فتوحات نصیب مسلمانان شود.
آیات و روایاتی پیرامون وحدت و پرهیز از تفرقه و پراکندگی
رودآور: در صورت امکان آیات و روایاتی درخصوص وحدت برای خواندگان رودآور ذکر کنید؟
سوری: قرآن کریم در آیه ۱۰۳ سوراه آل عمران خطاب به مسلمانان می فرماید:« وَ اعتَصِمُوا بِحَبلِ اللهِ جَمِیعاً وَ لَا تَفَرَّقُوا؛ و همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید.»
درباره اینکه منظور از «حبل الله» چیست؟
مرحوم علامه طباطبایی در ذیل آیه فوق روایتی را از پیامبر اکرم(ص) نقل می کند که ایشان می فرمودند: «حبل الله» که از آسمان به زمین کشیده شده همان کتاب خداست و در حدیثی دیگر نیز فرموده اند: این قرآن سبب رابطه ای است که یک طرفش به دست خدا و سبب دیگرش به دست شماست؛ پس به آن تمسّک کنید که اگر تمسّک کنید نه هرگز از بین می روید و نه هرگز تا ابد گمراه می شوید.
پیامبراکرم(ص) همچنین فرمودند: «کسی که یک وجب از جماعت خارج شود، گردنبند اسلام را از گردن خود باز کرده، مگرآن که دوباره به جماعت برگردد و کسی که از دنیا برود درحالی که تحت رهبری کسی که جامعه را رهبری می کند، نباشد به مرگ جاهلیت مرده است.»
بی تردید این روایات و روایات دیگر که در ذیل آیه مذکور، در این تفسیر و تفاسیر دیگر آمده است، همچون آیه فوق و آیات دیگر دستور به وحدت داده اند و از تفرقه و پراکندکی نهی کرده اند.
و چه زیبا گفت سعدی در گلستان پرمحتوایش در بخش سیرت پادشاهان
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
اختلاف در جبهه خودی عامل اصلی شکست مسلمانان در طول تاریخ
رودآور: چه دوران هایی مسلمانان در طول تاریخ شکست خوردند؟
سوری: در طول تاریخ، تشتت و اختلافات در جبهه خودی، نتیجه ای جز شکست و ذلت در برنداشته است به همین دلیل همواره تلاشی فراگیر برای یکپارچه کردن و وحدت و اتفاق نظر درملت ها از سوی نخبگان و سیاستمداران صورت گرفته است و فراتر از آن، به ایجاد حس وطن دوستی و عشق بر سرزمین مادری از طریق ادبیات و هنر پرداخته اند.
در طول جهان اسلام، سیره معصومین(ع) بر این اصل قرار داشته که از هرگونه اختلاف و تفرقه در امت اسلام جلوگیری کنند. تأکید بر نماز گزاردن با مذاهب دیگر، پرهیز دادن از لعن و تکفیر و نفرین یکدیگر، سفارش به رازداری، همه در راستای وحدت ارزیابی می شوند که مصادیق و روایات آن بسیار است.
در صدر اسلام و بعد از ماجرای سقیفه، ابوسفیان درب خانه حضرت علی(ع) را زد و دستش را به سوی امام دراز کرد و گفت: ابسط یدک ابایعک؛ دستت را باز کن(جلو بیاور) تا با تو بیعت کنم، ولی حضرت علی(ع) که از نیت شوم او که همان ایجاد دو دستگی و تفرقه در میان مسلمین و رو در رو قرار دادن آن ها در دو جبهه ی مقابل هم بود خبر داشتند، چنین پاسخ گفتند: «به خدا سوگند تو جز ایجاد فتنه و فساد هدف دیگری نداری و تنها امروز نیست که می خواهی آتش فتنه بیفروزی بلکه کراراً خواسته ای شر به پاکنی، بدان! که مرا به تو نیازی نیست.»
جهالت عده ای هرچند اندک عامل درونی ضربه به وحدت مسلمانان
رودآور: عوامل درونی وحدت از چه می تواند باشد؟
سوری: عوامل و بسترهای ایجاد تفرقه در بین مذاهب اسلامی که برخی از عوامل درونی و برخی دیگر از عوامل بیرونی نشأت می گیرد، امروزه سبب انشقاق بین مذاهب اسلامی شده است که با آگاه شدن ملت ها و خودباوری دولت های اسلامی می توان مانع از ایجاد و شعله ور شدن آتش فتنه در جهان اسلام شد.
از دیدگاه حضرت آیت الله خامنه ای(مدظله) مهم ترین عامل درونی ایجاد تفرقه پیروی کردن از شیطان است.
جهان اسلام، تابع یک خدا، یک پیامبر و دارای یک کتاب است، لکن شیطان با وسوسه خود در افکار و قلوب مسلمانان، از همین عوامل وحدت آفرین، عامل تفرقه می سازد.
جهالت و کج فهمی یکی دیگر از آسیب های درونی وحدت مذاهب اسلامی است که رهبرانقلاب اسلامی بارها برآن تأکید کرده اند، ایشان می فرمایند: «نمی خواهیم بگوییم اختلاف شیعه و سنی همیشه مربوط به استعمار بوده؛ نه! احساسات خودشان هم دخیل بوده؛ بعضی از جهالت ها، بعضی از تعصب ها، بعضی از احساسات، بعضی از کج فهمی ها دخالت داشته لیکن وقتی استعمار وارد شد از این سلاح حداکثر استفاده را کرد.»
جهالت از حقایق آموزه های دینی سبب می شود که از یک آموزه تفسیرهای گوناگون و گاهی متناقض ارائه شود. در سایه این تفاسیر گوناگون برخی ساده اندیشان، گروه مقابل خود را تکفیر می کنند و خود را حق می پندارند. از اینجاست که زبان به تکفیر گشوده و اساس تفرقه در بین مسلمانان را بنیان می نهند.
همچنین غرور و خودبرتربینی و تعصبات قومیتی و فرقه ای و مذهبی سبب جنگ افروزی های فراوان در جهان اسلام شده است؛ به عبارتی توهین به عقاید مذهبی و آداب قومی، یکی از عوامل اصلی در ایجاد تفرقه در جوامع اسلامی هستند، بنابراین رهبر انقلاب اسلامی آن را به عنوان خط قرمز نظام اسلامی معرفی و تأکید می کنند: «خط قرمز از نظر اسلامی و از نظرما، عبارت است از اهانت به مقدسات یکدیگر. آن کسانی که نادانسته، از روی غفلت گاهی از روی تعصب های کور و بی جا، چه سنّی و چه شیعه به مقدسات یکدیگر توهین می کنند، نمی فهمند چه می کنند؛ بهترین وسیله برای دشمن همین ها هستند، بهترین ابزار در دست دشمن همین ها هستند، این خط قرمز است.»
استعمار و استکبار نقش عمده ای در ایجاد تفرقه بین مسلمانان دارند
رودآور: عوامل بیرونی ضد وحدت چیست؟
سوری: رهبر انقلاب می فرمایند که عوامل بیرونی زیادی ناقض وحدت هستند، استعمار و استکبار نقش عمده و اصلی در ایجاد و استمرار تفرقه و دامن زدن به آن را برعهده دارد.
برخی ازحکام و دولت های اسلامی وابسته، خواسته یا ناخواسته درایجاد و تزریق سهم مهلک تفرقه ایفای نقش می کنند که این ها را هم باید از جمله آسیب های بیرونی وحدت شمرد.
رهبر انقلاب درتبیین این مسئله می فرمایند:« بخشی از سرزمین های اسلامی، به حضور و تصرف ایادی شرک و کفر و استکبار آلوده شده و با سوء تدبیر و خباثت بعضی از حکام ممالک اسلامی، اختلافات تازه و برادرکُشی های بی سابقه درمیان مسلمین پدیدآمده است. این چیزی است که در قلب هر مسلمان غیور و معتقد به عزت اسلام و وحدت مسلمین را جریحه دار می سازد.»
همچنین گروه ها و جریان های تکفیری دست ساز استکبار جهانی که به طور بی سابقه و فزاینده ای درحال رشد و نمو در بعضی جوامع اسلامی هستند، نقش پیاده نظام دشمن دراجرای اهداف آن را دارند.
از جمله؛ مذاهب جعلی در جهان اسلام، وهابیت است که در قرن اخیر در جهان اسلام پدید آمد و برخی از ساده اندیشان جهان اسلام را هم با خود همراه ساخت.
ایجاد حساسیت مشترک دینی از شاخص ترین راهکارهای سیره نبوی برای تحقق وحدت اسلامی
رودآور: راهکارهای ایجاد وحدت امت اسلامی چیست؟
سوری: کوشش برای ایجاد حساسیت مشترک دینی یکی از شاخص ترین راه حل های پیامبراکرم(ص) در جهت تحقق وحدت اسلامی شمرده می شود.
شیعیان نیز باید با مطالعه و بررسی سیره ائمه و تبیین رفتار مناسب و وحدت آفرین امام معصوم(ع)، به ویژه امامین انقلاب تأسی از سیرهآن بزرگواران دعوت کنند. بر شیعیان و پیروان شایسته است که رهرو سیره امام باشند و با تعامل مناسب با برادران اهل سنت و رعایت ادب و احترام به یکدیگر زمینه تحقق واقعی وحدت اسلامی را در سراسر جهان اسلام به ویژه کشور عزیزمان ایران فراهم آوردند.
در جمع بندی سخنرانی رهبرانقلاب نیز باید گفت از دیدگاه رهبر انقلاب اسلامی راهبر، وحدت، لازم ترین و واجب ترین و حتی ضروری ترین آرمان برای امت اسلامی محسوب می شود.
رودآور: از اینکه وقت پر ارزش خود را در اختیار این مجموعه خبری قرار دادید سپاسگزاریم.
سوری: سپاس از حسن توجه شما به عنوان رسانه ای انقلابی برای تبیین ضرورت وحدت امت اسلامی.
انتهای پیام/ز