به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان»، دنیای کتاب و نویسندگی عالمی زیبا و بزرگ است، آنقدر بزرگ که از درونش هزاران هزار دانشمند و عالم تراویده؛ دنیای کتاب را می‌توان همان دنیایی دانست که کلمه به کلمه و سطر به سطرش انسان را با مباحث و اندیشه‌ای جدید رو به رو می‌کند.
نویسندگی را نمی‌توان یک شغل و حتی یک تفریح دانست چراکه دنیایی فراتر از آن چیزی است که در ذهن می‌پرورانیم. قلم هدیه‌ای از آسمانی است که خداوند در قرآنش آورد «قسم به نون و قلم…».
اسدآباد؛ مهد پرورش بزرگان و شهیدانی چون سیدجمال‌الدین‌ها و قهاری‌ها و ۱۳ ساله‌هایی چون محمدرسول است که با قلم به دستانی نامشان ماندگار شده است.
حال هفته کتاب و کتاب‌خوانی بهانه‌ای شد تا از نویسنده‌ای بگوییم و بنویسیم که جوهر قلمش برای شهید و شهادت تراوید و نام شهدای این شهر و دیار را زنده کرد.
فاطمه بگزاده؛ نویسنده عرصه پایداری، مقاومت، مهدویت و دفاع‌مقدس است که با موضوعات آزاد، تربیتی، اجتماعی نیز قلمش به حرکت درآمده است.
او کتاب‌های زیادی در حوزه کودک و نوجوان تآلیف کرده که می‌توان نمونه آن‌ها را کتاب کودک «شهید مهندس وزوایی» نام برد.
بگزاده کار برای کودک و نوجوان را می‌پسندد و به گفته خودش علاقه دارد بیشتر برای این دو گروه سنی قلم بزند.
این بانوی نویسنده اسدآبادی این نظر را دارد که کودکان امروز این مرز و بوم حق دارند، بدانند که این مملکت با خون سرخ شهدای انقلاب و هشت سال دفاع مقدس آبیاری شده و آسایش و آرامش امروز را باید مدیون همین شهدا باشیم. کودکان و نوجوانان روزهای انقلاب و جنگ را ندیدند. این قلم است که باید روی صفحه بچرخد و بشود کتابی از مردان عیور دیروز برای نسل امروز.
او معتقد است که قهرمانانی به بزرگی سردار شهبد جمور و نوجوانان شهیدی چون محمدرسول رضایی داریم که رشادت‌های‌‌شان می‌تواند راه‌گشایی برای کودکان و نوجوانان امروز باشد.
بگزاده با اینکه مادر است، اما برای نوشتن همیشه وقت کافی می‌تراشد، او این اعتقاد را دارد که خداوند به او این قلم را ارزانی داشته، پس باید در راه شهدا و نگهداری و نگهبانی از این مرزو بوم از آن استفاده کند.
او که ۴۰ کتاب کودک و نوجوان تآلیف کرده و مقام‌های زیادی در عرصه نویسندگی کسب کرده با تمام وجود می‌گوید که خداوند نگهدار قلمش است، مطمئن است محافظش در تمام لحظات زندگی است.
این نویسنده اسدآبادی می‌گوید: تا زمانی که نفس داشته باشم از شهدا می‌نویسم. به اندازه قلمم به سرزمینم خدمت می‌کنم. کم کاری نمی‌کنم و برای کودک و نوجوان امروز از شهدا می‌گویم.
چون اولین سنگر هر فرد به خصوص کودکان و نوجوانان در خانه خانواده است، باید برای تعلیم و تربیت این قشر از افراد آنان را با کتاب مآنوس کرد، وجود کتابخانه هرچند کوچک در خانه مانند یک دنیای بزرگ و شگرف برای کودکان است.
بنابراین «کتاب» هم یار مهربان هم بهترین یار برای هر انسانی است که با قلم و فکر نویسنده نوشته می‌شود و آن‌ها هم دو دوست جدانشدنی برای خلق کتاب هستند که راه درست را می‌نمایانند و چون چراغی راه را برای فرد روشن می‌کنند.
انتهای پیام/ن