فرازهایی از وصیت‌نامه شهید «عزیزاله قادری»

با سلام بر مهدی صاحب‌الزمان(عج) و با سلام به امام امت خمینی و روحانیت مبارز و در خط امام و درود بر ملت قهرمان‌ و شهیدپرور.

خداوندا از تو می‌خواهم که مرگم را شهادت در راه خودت و تحت راه رسولت و در کنار اولیایت قرار دهی و از تو خواهانم که دشمنان تو و پیامبرت به دست من و دوستانم نابود شوند.

آفتاب عصر چه زود غروب می‌کند اما چه زیباست که این تقدیر به لطافت قلب مهربان مادری باشد که فرزند دلبندش را در آغوش گیرد و این کار میسر نباشد مگر با شهادت در راه خدا مکتب دین و وطن.

مادرجان تو می‌دانی که من عاشق شهادت بودم و امیدوارم که به آن برسم حال من بر اساس حس مسؤولیتی که داشتم عازم جبهه شدم زیرا وجب به وجبش خون بهترین فرزندان اسلام و امام حسین ریخته شده است.

مادر تو همیشه می‌گفتی عزیز من برای تو خیلی زحمت کشیده‌ام و حالا من از همه شما حلالیت می‌طلبم و از خداوند رحمان و رحیم می‌خواهم که شهادت این مرگ سرخ را نصیبم گرداند تا بتوانم با خون خود خدمتی‌به اسلام کرده باشم و پاسخ زحمات پدر و مادر عزیزم را به نوعی جبران کنم تا مادر تو در بین مادران شهدا در روز قیامت و در پیشگاه خدا سرافراز باشی.