• امروز : سه شنبه, ۶ آذر , ۱۴۰۳
  • برابر با : Tuesday - 26 November - 2024
4

صدای شکستن «سفال ها» به گوش می رسد/ حال «ناخوش» سفالگران لالجینی در دوران کرونایی

  • کد خبر : 66175
  • 28 اردیبهشت 1399 - 9:13
صدای شکستن «سفال ها» به گوش می رسد/ حال «ناخوش» سفالگران لالجینی در دوران کرونایی

شیوع بیماری کرونا تاثیر زیادی بر بعضی از مشاغل گذاشته و باعث رکود آن ها شده است، در این بین مشاغلی که ارتباط مستقیم با گردشگری دارند بیش از همه دچار رکود شده اند. به گزارش عصر همدان؛ شهر لالجین یکی از شهرهای مسافر پذیر و توریستی استان است که اقتصاد مردم آن بر پایه […]

شیوع بیماری کرونا تاثیر زیادی بر بعضی از مشاغل گذاشته و باعث رکود آن ها شده است، در این بین مشاغلی که ارتباط مستقیم با گردشگری دارند بیش از همه دچار رکود شده اند.

به گزارش عصر همدان؛ شهر لالجین یکی از شهرهای مسافر پذیر و توریستی استان است که اقتصاد مردم آن بر پایه گردشگری می چرخد. این روزها که بیماری کرونا در کشور شایع شده، درآمد خیلی از ساکنین این شهر دچار رکود شده است.

سری به این شهر زدیم و از کارگاه های سفالگری و فروشگاهای این شهر بازدید کردیم تا از وضعیت معیشتی مردم در این روزها مطلع شویم.

یک کارگاه سفالگری در یکی از کوچه های این شهر بود، وارد کارگاه شدیم، کنار در ورودی تعدادی سفال تازه که هنوز خیس بود را کنار هم چیده بودند تا خشک شوند.

فروش نداریم، مجبور شدم کارگران خود را اخراج کنم

ناصر خدایی صاحب این کارگاه سفالگری درباره وضعیت فروشش گفت: دو سه ماه است که هیچ فروشی نداشتیم؛ چک هایی که از قبل داشتیم الان پول نمی شود؛ هر چه که تولید می کنیم روی دستمان می ماند.

این سفالگر ادامه داد: وضعیتمان این روزها اصلاً خوب نیست. یکی دو کارگر داشتم که چون نمی توانستم حقوقشان را بدهم از کار اخراجشان کردم.

خدایی دلیل کسادی بازار را فقط نبود مسافر و گردشگر نمی دانست و اظهار داشت: با این گرانی ها که چند وقتی است پیش آمده دیگر کسی سراغ خرید سفال که کالایی تزئینی است نمی آید؛ اگر دولت قیمت ها را ثابت نگه دارد اوضاع بهتر می شود.

هیچ کس به داد ما نمی رسد، فقط موقع مالیات سراغمان را می گیرند

به سراغ یکی دیگر از کارگاه های سفالگری در همان حوالی رفتیم، مرد میانسالی روبروی در ورودی کارگاه پشت چرخ سفالگری نشسته بود و مشغول ساخت قلک سفالی بود. او نیز حال خوشی از اوضاع کنونی نداشت و گفت: این کارگاه خانوادگی است. من، برادرم و پدرم اینجا کار می کنیم و هر کدام ۴ سر عائله داریم اما  در این چند ماه درآمدی نداشته ایم و الان از پس اندازمان خرج می کنیم‌.

 

این سفالگر انبار داخل و کوره کارگاه را نشان داد و گفت: در این چند ماه هر چه تولید داشتیم انبار کردیم؛ انبارمان دیگر جا ندارد، طوری شده که بقیه تولیداتمان را در گونی گذاشته ایم و انبار کرده ایم.

وی در مورد جواز فعالیتش گفت: کارگاه زیر نظر اتحادیه سفالگران و اداره میراث فرهنگی است اما در این چند سال حتی یک بار هم نشده مسئولی پایش را در این کارگاه بگذارد و بخواهد به مشکلات ما رسیدگی کند، فقط زمان گرفتن عوارض و مالیات پیدا می شود.

او در مورد کمک های معیشتی به مشاغل آسیب دیده بیان کرد: فقط همان یک میلیون تومان بوده و در این گرانی ها یک میلیون تومان کجا می تواند دردی از ما دوا کند.

حتی یک ماسک رایگان هم به ما نداده اتد تا برسد به وام

این سفالگر که دل پر دردی از عدم رسیدگی مسئولین داشت اظهار کرد: تا حالا هیچ کمکی به ما نشده، حتی یک ماسک رایگان هم به ما نداده اند تا برسد به کمک معیشتی یا وام.

در ادامه به یکی دیگر از فروشگاهای سطح شهر لالجین رفتیم. پسر جوانی که در یک مغازه مشغول به کار بود گفت: بیشتر فروش ما از خرید مسافران است در این چند ماه مسافری به شهر نیامده که خرید کند، افراد بومی هم مگر چقدر خرید می کنند. شما قبلا به این شهر می آمدید اکثرا ماشین پلاک شهرهای غیر بومی بود که برای خرید می آمدند اما الان بازار ما کساد شده است.

معیشت مردم لالجین بر پایه گردشگری و توریسم است

لیلا اکبری یکی از اعضای جوان شورای شهر لالجین است که حل مشکل مردم لالجین را از اولویت های خود می داند. او درباره وضعیت اقتصادی مردم لالجین گفت: اقتصاد لالجین بر پایه گردشگری است و بیماری کرونا نیز بیشترین ضربه را به این صنعت زده که همین مسئله تاثیر مستقیمی بر وضعیت معیشتی مردم گذاشته است.

وی ادامه داد: در شهرک سفال کارخانجات بزرگی با تعداد ۲۰ الی ۳۰کارگر وجود دارد و با وجود رکود کارگران خود را از کار بیکار نکرده اند و این تنها کمکی است که از طریق سرکارگر به آنها شده اما تا به حال کمک دولتی به آن ها نشده است.

اکبری اظهار داشت: اداره میراث فرهنگی به عنوان متولی باید تسهیلاتی را برای سفالگران قرار دهد تا آنها بیش از این دچار مشکل نشوند.

بازارچه محلی برای سفالگران ایجاد خواهیم کرد

در ادامه گفتگویی با فرماندار شهرستان بهار داشتیم و از اقدامات دولت برای سفالگران جویا شدیم. احسان قنبری دراین باره گفت: مقرر شده بازارچه هایی محلی برای عرضه محصولات سفالگران ایجاد شود و به محض اینکه وضعیت بیماری بهتر شد این بازارچه ها برپا خواهد شد.

وی افزود: همچنین صادرات محصولات هم برای این افراد تسهیل می شود تا کارشان رونق بگیرد و تسهیلاتی نیز برای کارگران و کارفرمایان قرار داده شده که با ثبت نام در سایت می توانند از آن استفاده کنند.

در ادامه علی ضمیری، رئیس اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی شهرستان بهار در گفتگو با خبرنگار ما اظهار کرد: به افرادی که بیمه هستند و در مدت سه ماه اخیر از کار بیکار شده اند بیمه بیکاری تعلق می گیرد که این افراد در سایت ثبت نام کرده اند و نتیجه آن از طریق پیامک به متقاضیان اعلام می شود.

به کارگاه هایی که در سه ماه اخیر تعدیل نیرو نکرده باشند وام تعلق می گیرد

ضمیری در مورد کارگاه های سفال گفت: مقرر شده به کارگاه ها و مراکزی که در مدت سه ماه اخیر تعدیل نیرو نداشتند و کارگران خود را اخراج نکرده اند به ازای هر یک نفر بیمه شده ۱۶ و ۱۲ میلیون تومان وام ۱۲ درصد تعلق گیرد.

وی افزود: وام ۱۶ میلیونی مربوط به مشاغلی همجون غداخوری، رستوران و هتل هاست که به طور اجبار باید در این مدت کار خود را تعطیل می کردند و وام ۱۲ میلیونی مختص مشاغلی است که کارشان دچار رکود شده که سفالگران جزء این دسته هستند.

ضمیری در مورد عدم آگاهی مردم از این قانون گفت: این مصوبه ای است که از ابتدا در ستاد ملی مبارزه با کرونا مصوب شد اما سامانه ثبت نام چند روزی است که فعال شده و پس ارسال پیامک به کارفرمایان صاحبان مشاغل با مراجعه به سامانه کارا می توانند در آن ثبت نام کنند تا از تسهیلات بهره مند شوند.

به گزارش عصر همدان؛ مشاغلی همچون سفالگری که ارتباط مسقیم با گردشگری دارند دچار بیشترین رکود شده اند اما می بینیم که تا کنون عملا کار خاصی برای حل مشکل این افراد صورت نگرفته است.

فراهم آوردن امکان صادرات نیز تنها زمانی می تواند جوابگو باشد که تقاضایی وجود داشته باشد، علی ایحال آن طور که به نظر می رسد تدبیر دولت برای سفالگران و فروشندگان سفال چندان هم کارساز نبوده و کارگاه های کوچک که توان نگهداری کارگرهای خود را در این چند ماه نداشته اند از تسهیلات بی بهره خواهند ماند.

به نظر می رسد که دولت باید با دوراندیشی، فکری اساسی برای اقشار ضعیفتر کرده تا کارگاه های کوچکتر بتوانند سرپا بایستند و به کار خود ادامه دهند و هر چه سریعتر باید صدای شکستن سفال ها را بشنود تا در سال رونق تولید شاهد بی رمقی سفالگران نباشیم.

انتهای پیام/مرضیه کریمی

لینک کوتاه : https://asrehamedan.ir/?p=66175

برچسب ها

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
به نظر من !!!

پانزده − یک =