عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه بوعلی‌سینای همدان، در گفتگو با خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان»؛ با طرح پرسشی بنیادین درباره تداوم عضویت ایران در پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT)، خروج از این معاهده و تلاش برای دستیابی سریع به سلاح اتمی را تنها راهکار تضمین امنیت ملی و ایجاد صلح پایدار برای کشور ارزیابی کرد.  

حسن رحیمی‌روشن در تشریح فلسفه ظاهری NPT اشاره کرد: این پیمان متعهد به تسهیل استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای برای اعضا و منع حمله اتمی قدرت‌های دارنده سلاح به کشورهای فاقد آن است. 

وی سپس تاکید کرد: این تعهدات، به‌ویژه از سوی قدرت‌های غربی، در عمل ارزشی معادل «مهر زدن بر آب» داشته و قابل اتکا نیستند.  

عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه بوعلی‌سینای همدان با هشدار درباره وضعیت خطرناک منطقه افزود: اسرائیل، که اساساً عضو NPT نیز نیست، هنگام احساس خطر قطعاً از زرادخانه اتمی خود استفاده خواهد کرد. این واقعیت، منطقه را در معرض تهدیدی دائمی قرار می‌دهد.  

رحیمی‌روشن به وضعیت خاص ایران تحت پوشش NPT اشاره کرد و گفت: ظاهراً یک قانون نانوشته، ایران را در میان کشورهای عضو تبدیل به استثنایی تحمل‌ناپذیر کرده است. 

 وی در ادامه تشریح کرد: ایران هم باید عضو بماند و از دستیابی به سلاح اتمی صرف‌نظر کند، هم تحت سخت‌گیرانه‌ترین و پرهزینه‌ترین رژیم‌های بازرسی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار گیرد، هم هدف شدیدترین تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی باشد، هم در معرض تهدیدات نظامی و حملات دو قدرت اتمی (آمریکا و رژیم جعلی صهیونیستی) قرار داشته باشد و هم ناقض معاهدات بین‌المللی معرفی شود.  

این استاد دانشگاه پرسش جدی مطرح کرد که آیا هر انسان عاقلی نباید از خود بپرسد پذیرش چنین ذلت و شرایط یک‌جانبه تبعیض‌آمیزی چه توجیه منطقی و عقلانی می‌تواند داشته باشد؟ به اعتقاد وی، ادامه این مسیر پذیرش ظلمی آشکار است.  

این تحلیلگر مسائل سیاسی با نتیجه‌گیری قاطع اعلام کرد: تنها راه برون‌رفت، خروج فوری ایران از پیمان NPT و تلاش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای در کوتاه‌ترین زمان ممکن است. 

عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه بوعلی‌سینای همدان استدلال کرد: در بلندمدت، ایران با سلاح‌های متعارف هرگز نخواهد توانست در مقابل قدرت نظامی ناتو، آمریکا و رژیم منحوس  صهیونیستی بازدارندگی مؤثر ایجاد کند.  

رحیمی‌روشن هشدار داد: تداوم وضعیت موجود در بهترین حالت تنها به یک توازن قوای شکننده و ناپایدار منجر خواهد شد.

 وی در ادامه: پیش‌بینی کرد: که این توازن شکننده تقریباً هر چند ماه یکبار با بحران و احتمال جنگ‌افروزی مجدد مواجه می‌شود و ثباتی برای کشور به ارمغان نمی‌آورد.  

این استاد دانشگاه در پایان با تاکید بر اینکه فقط داشتن سلاح اتمی می‌تواند صلحی مسلح و پایدار را برای ایران تضمین کند، هشدار داد: در غیر این صورت، آینده کشور در چنبره «شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل!» گرفتار خواهد ماند. بنابراین زمان تصمیم‌گیری سرنوشت‌ساز برای خروج از این بن‌بست امنیتی فرا رسیده است.

به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان»؛ وضعیت کنونی به‌عنوان یک «توازن شکننده» توصیف می‌شود که مستعد بروز بحران‌های دوره‌ای و افزایش احتمال درگیری است. تحریم‌های مستمر نه تنها توسعه اقتصادی را مختل کرده، بلکه توان نظامی متعارف کشور را نیز تحت تأثیر قرار داده است. در چنین شرایطی، این پرسش مطرح می‌شود که آیا تداوم عضویت در پیمانی که ظاهراً قادر به تأمین امنیت و حقوق مشروع عضو خود نیست، توجیه منطقی دارد؟ برخی تحلیلگران بر این باورند که هزینه‌های ادامه این مسیر، از جمله تحریم‌ها و تهدیدات امنیتی، ممکن است در بلندمدت بیش‌تر از هزینه‌های جستجوی راهکارهای جایگزین باشد.

نتیجه‌ اینکه ایران نیازمند یک بازنگری اساسی در استراتژی امنیت هسته‌ای خود است. با توجه به تداوم خصومت‌ها، عدم اجرای تعهدات توسط قدرت‌های هسته‌ای و ناتوانی NPT در تأمین امنیت واقعی برای کشور، گزینه خروج از این پیمان و تلاش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای به‌عنوان تنها عامل بازدارندگی قطعی و ضامن بقا و امنیت ملی در محیط پرخطر کنونی، امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر تلقی می‌شود. این امر، نه یک انتخاب مطلوب، که یک الزام استراتژیک برای شکستن دور باطل تهدید و تحریم و تأمین صلحی پایدار از موضع قدرت دانسته می‌شود.

انتهای خبر/