این روزها مردم به دور تعزیه خوانان حلقه ماتم زده اند و تعزیه خوانان به بازگو کردن وقایع مصیبت بار عاشورای ۶۱ هجری قمری می پردازند، آموختن تعزیه خوانی به کودکان در راستای ماندگاری آن برای آیندگان یک شرط است، تا رشادت ها و فرهنگ عاشورایی در تعزیه خوانی، نسل به نسل انتقال داده شود.
به گزارش عصر همدان؛ مردم شهرستان تویسرکان همچون سایر عزاداران حسینی در سراسر کشور یکی دو روز مانده به محرم هم خود رخت سیاه بر تن می کنند و هم کوچه پس کوچه ها، خیابان ها، مساجد، حسینیه ها و تکیه ها را به احترام روزهای حزن اهل بیت(ع) سیاهپوش می کنند.
سیاه پوش شدن و سیاهپوش کردن یکی از آیین های فرهنگی ـ اجتماعی است که از سالیان بسیار دور در طول تاریخ تاکنون شهرستان به عنوان رسوم و سنتی انجام می شود.
و اما مراسم تعزیه خوانی و آیین های عاشورایی هم سالیان سال است که در تویسرکان همزمان با ایام محرم در محله زرهان در جوار آرامگاه امامزاده اسماعیل(ع) و تعدادی دیگر از محله ها و یا حتی روستاها برگزار می شود.
تعزیه یا به نوعی برخی آن را شبیه خوانی می نامند، از ماندگارترین آیین های عاشورایی است که هنرمندان در بیان واقعه جانسوز کربلا به ایفای نقش می پردازند و بدین ترتیب با اجرای زنده و حرکات نمایشی پیام عاشورا را به سبک و سیاق خود به مخاطبان انتقال می دهند.
در محله زرهان آن گونه که گفته اند بیش از ۳۵ سال است که به صورت منجسم آیین تعزیه خوانی برگزار می شود. در این مراسم، اجرای برنامه بر عهده تعزیه خوانانی است که از ماه ها قبل شخصیت های اصلی واقعه عاشورا را با بر دست داشتن مطالب تاریخی تمرین کرده و این روزها برای همشهریان به نمایش در می آورند.
اینجا به دور تعزیه خوانان حلقه ماتم زده اند
این مراسم به طور عمده در روزهای قبل از دهم محرم به نحوه شهادت چند تن از شهدای دشت نینوا در عاشورای ۶۱ هجری قمری می پردازد و اما در روز عاشورا تعزیه خوانی اصلی یعنی تعزیه خوانی ۷۲ تن برگزار می شود و در آن بیشتر به شهادت امام حسین(ع)، آتش زدن خیمه ها و مصائبی که بر اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در آن روز گذشت، پرداخته می شود.
حزن و اندوه سوگواران سرور و سالار شهیدان (ع) و یاران با وفایشان را می توان در تعداد بیشمار مردم که به طور تعزیه خوانان حلقه ماتم زده اند و اشک می ریزند مشاهده کرد.
بسیاری از مردم از کودکی تاکنون با تعزیه محله زرهان آشنا هستند. در این باره به سراغ دو تن از تعزیه خوانان این گروه می رویم تا بیشتر از حکایت آنان در شبیه خوانی های به نمایش گذاشته یشان مطلع شویم.
۳۵ سال پیش، خیمه گاه تعزیه خوانی در یک خانه در محله زرهان تویسرکان به پا شد
سید مجتبی شیخ الاسلامی که کارگردانی این گروه تعزیه خوان را بر عهده دارد با بیان اینکه خاستگاه تعزیه ایران است، گفت: سبقه تعزیه خوانی در تویسرکان از سال های دور است و اما من در حدود ۲۵ سال است که در خانه امام حسین(ع) تعزیه می خوانم و نوحه سرایی می کنم.
وی اظهار کرد: در روزهای ابتدایی محرم با یک تیم ۱۱ تا ۱۵ نفره به تعزیه خوانی حضرت علی اکبر(ع)، حضرت قاسم(ع) و حر می پردازیم و نمایش اصلی ما با تیمی ۲۵ نفره در روز عاشورا با اجرای تعزیه ۷۲ تن اوج می گیرد.
این تعزیه خوان تویسرکانی افزود: تعزیه خوانی از پدرانمان به ما ارث رسیده و من و برادرم و نیز دختر کوچکم در این نمایش نقشی بر عهده داریم.
شیخ الاسلامی با بیان اینکه مرحوم پدرم ۳۵ سال بنیانگذار خیمه گاه محله زرهان بود، تصریح کرد: او ما را از همان دوران کودکی با نحوه اجرای تعزیه آشنا ساخته است و ما هم این روزها خادمی امام حسین(ع) را بردوش داریم.
آموختن تعزیه خوانی به کودکان برای انتقال این آیین مذهبی به نسل های آینده
وی عنوان کرد: در سال های گذشته شبیه خوانی شخصیت های شهید دشت نینوا از جمله حضرت علی اکبر(ع) و یا حضرت قاسم(س) و گاهی حر را بر عهده داشتم و در سال های اخیر بیشتر سعی ما بر آن بود تا با همراهی کودکان و نوجوانان علاقمند، به آنان راه و رسم تعزیه خوانی را بیاموزیم، چرا که آنان فردا روزی می توانند تعزیه خوانان شهرشان شوند.
این تعزیه خوان تویسرکانی ادامه داد: تعزیه خوانی عشق و دلدادگی خاصی می خواهد و جذبه شهدای دشت کربلا بی تردید این شور و عشق را در دل ها می آفریند، از این رو آموزش تعزیه خوانی در راستای ماندگاری آن برای نسل آینده به کودکان از همان سنین پایین یک اصل است تا آنان نیز به نسل های بعد از خود بیاموزند.
شیخ الاسلامی افزود: سید مرتضی شیخ الاسلامی، اکبر زنگنه، علی اصغر زنگنه، محمد بیات، مسعود بیات، سعید حجتی، محمد خانمیرزایی، روح الله مفیدی، مهدی سوری، ابوالفضل خدابخشی، آرمان گمار، رها السادات شیخ الاسلامی، حمید خانمیرایی، محسن عبدالمالکی و محمدرجایی و تعدادی دیگر به عنوان جوانان بنی هاشم و سیاهی لشگر ما را در تعزیه این محله همراهی می کنند.
کتک خوردن شمر در تویسرکان
سیدمرتضی شیخ الاسلامی یکی دیگر از تعزیه خوانان محله زرهان که این روزها به عنوان شمر ایفای نقش می کند، هم در گفتگو با خبرنگارعصرهمدان، گفت: ۳۰ سال است که تعزیه خوانی می کنم، از همان دوران کودکی مرحوم پدرم مرا با تعزیه خوانی آشنا ساخت.
وی اظهار کرد: سال های نخستین در نقش حضرت سکینه(س) تعزیه می خواندم و بعد در نقش حضرت قاسم(ع)، حضرت علی اکبر(ع) و حال نزدیک به ۱۰ سال است که شمر خوانی تعزیه این محله را بر عهده دارم.
این تعزیه خوان تویسرکانی از روزهایی می گوید که پس از اجرای تعزیه به واسطه آنکه نقش شمر را بازی کرده در منظر برخی منفور به نظر می آمده، به همین دلیل نه تنها حرف های بسیار به او زدند بلکه در این راه هم کتک خورده است.
یک سیلی که به دلیل اجرای نقش شمر می خورم کجا و آن سیلی که رقیه(س) خورد کجا
وی در این باره عنوان کرد: باید در اجرای نقش شمر به خوبی عمل کنم، اگر هم در این مسیر حرف ها بشنوم و کتک ها بخورم، گلایه ای ندارم، این ها در برابر آن همه مصیبت جانسوزی که بر امام حسین(ع) و خاندان مطهرش وارد آمده چیزی نیست، یک یا چند سیلی این روزها که بر من می زنند کجا و آن سیلی که بر صورت حضرت رقیه(س) زدند کجا.
دردهای ما در برابر مصائب گذشته بر خاندان عصمت و طهارت هیچ است
این تعزیه خوان تویسرکانی با تأکید بر اینکه دردهای ما در برابر مصائب گذشته بر خاندان عصمت و طهارت هیچ است، عنوان کرد: چه داغی بالاتر از آن همه مصیبتی که بر اهل بیت(ع) در روز عاشورا گذشت، آیا ما که مدعی حب حسینی هستیم نباید کوچکترین کاری برای انتقال پیام عاشورا به مردم داشته باشیم؟ باید در این راه بود و استواری و ثابت قدمی شرط اصلی همنوا شدن با عزاداران حسینی و حرکت در مکتب سیدالشهداء(ع) است.
شمری که برای سربریدن طفلان به گریه افتاد
شیخ الاسلامی از تلخ ترین صحنه که در آن ایفای نقش می کند هم حرف ها برای گفتن داشت و عنوان کرد: تلخ ترین صحنه ای که بازی می کنم سربرسیدن طفلان است، در آن زمان هیچ چیزی گویا دیگر دست من نیست، قلبم فشرده می شود و دلم به درد می آید و خودم هم، همنوا با گریه های بی امان اطرافیان بر بالین طفلان نشسته و های های گریه می کنم.
به گزارش خبرنگار عصر همدان؛ تعزیه خوانی شیوه جذاب و خاصی از نمایش است که به طور عمده در سراسر کشور در روزهای تاسوعا و عاشورا رنگ و بویی ویژه تر به خود می گیرد آن هم برای به نمایش درآوردن آنچه بر اهل بیت(ع) در واقعه تلخ عاشورا گذشته است.
در این آیین، تعزیه خوانان به بازگو کردن وقایع مصیبت بار دهم محرم سال ۶۱ هجری قمری می پردازند، امید آنکه نسل جوان ما با آموختن این شیوه، بتوانند آن را در قلوب خود حفظ کنند و برای آیندگان به خوبی برجای بگذارند تا رشادت ها و فرهنگ عاشورایی در تعزیه خوانی، نسل به نسل انتقال داده شود.
فاطمه زنگنه
انتهای پیام/