هجدهم آذر، سالروز معرفی عراق به عنوان مسئول و آغازگر جنگ از سوی سازمان ملل در سال۱۳۷۰ خورشیدی نام گرفت.
به گزارش عصر همدان، هجدهم آذر، سالروز معرفی عراق به عنوان مسئول و آغازگر جنگ از سوی سازمان ملل در سال ۱۳۷۰ خورشیدی نام گرفت.
یازده سال خواب سازمان ملل
یازده سال پس از آغاز جنگ ۸ ساله ی تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران و سه سال، پس از صدور قطعنامه ی ۵۹۸ و با تلاش ها، پافشاری ها و پی گیری های مستمر سیاسی مسئولان نظام جمهوری اسلامی، حقّانیّت ایران در دفاع از کشور، امنیت و مرز های کشور و کارشکنی و حق پوشانی سازمان ملل و فشار های کشورهای مخالف دولت اسلامی ایران به اثبات جامعه ی جهانی رسید و خاویر پرز دکوئیار دبیر کل سازمان ملل متحد در ۱۸ آذر ۱۳۷۰، طی یک گزارش رسمی به شورای امنیت اعلام کرد که عراق در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹، به ایران حمله کرده است.
عاملان تحریک صدام برای حمله به ایران
پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی رحمه الله و ترس امریکا و غرب از توسعه آن در منطقه، سبب شد تا تمام قوای فکری، نظامی و اقتصادی خود را به کار گیرند و عراق را در حمله به ایران تجهیز و تشویق کنند.
کشور نه چندان پیشرفته عراق به تنهایی توان مبارزه با ایران را نداشت،
وعده ها و حمایت های امریکا و غرب، و تجهیز نظامی آنها فکر حمله به ایران را در سر حاکم ظالم عراق انداخت. آن هم پس از انقلاب بزرگ مردمی کشورمان که لرزه بر پیکر استکباری امریکا و غرب انداخته بود.
امریکا و غرب با ترس از قدرت گیری انقلاب اسلامی و تسلط بر منطقه، با تمام قوا سعی در براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران داشتند.
مجوز استفاده از سلاح های شیمیایی از سوی امریکا
امریکا در اولین اقدام حمایتی از صدام و کمک به عراق، در فروردین ۱۳۶۱، نام این کشور را از فهرست کشورهای تروریست حذف کرد و همواره از مخالفان تصویب قطع نامه های سازمان ملل بر ضد عراق در استفاده از سلاح های شیمیایی و میکروبی بود.
در پی صدور قطعنامه (۶۱۲) شورای امنیت سازمان ملل درباره کاربرد سلاح‌های شیمیایی، که در آن حکومت بعث عراق در مورد هیچ یک از جنایات جنگی و نسل کشی‌اش،حتی فاجعه وحشتناک حلبچه مورد سرزنش و محکومیت قرار نگرفت فهمید هنوز مجوز ادامه جنایات شیمیایی علیه رزمندگان و غیر نظامیان ایران را دارد.
امریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه و… کشورهای حامی صدام بودند. کشورهایی که در طول هشت سال جنگ تحمیلی عراق بر ضد ایران، با تولید سلاح های شیمیایی، و در اختیار قرار دادن آنها به صدام و استفاده علیه مردم مظلوم ایران چه در مناطق جنگی و چه بمباران شهرهای مرزی و مناطق مسکونی جان هزاران کودک، زن و مرد ایرانی را به بدترین شکل ممکن گرفت.
در آن هنگام آنچنان سکوتی در جهان فراگیر بود که هیچ یک از جنایات متحمل بر ایران درجایی منتشر نشد. کشورهایی که سلاح های کشتار جمعی در اختیار صدام جنایتکار و رژیم سرگون شده ی بعث دادند همان کسانی هستند که امروز ایران را تروریست و عامل خطر در منطقه می نامند، در حالی که ایران از بزرگ ترین قربانیان سلاح های کشتار جمعی ساخته شده توسط خودشان است.
انتهای پیام/ط