به گزارش «عصر همدان»؛ در وصیت‌نامه شهید «علی رضا دهقانی» آمده است:
پروردگارا! حبّ دنیا و عالیق مادی را از عمق جان بندگانت بیرون‌کش و آتش
عشقت را بر دلشان بیفکن تا لذّت حبّ تو، عشق به تو و اولیای تو را بچشند.
پروردگارا! به بال و پر اندیشه‌های مؤمنان آن‌چنان قوتی بخش که برای همیشه
در والاترین فضاها، فضای ملکوت و خروج از ناسوت، به پرواز درآیند. بار الها!
بندگانت را شایستگی بخش تا از چهارچوب مادیت و به خود اندیشیدن خارج و
به فضای معنویت وارد شوند و به خدا اندیشیدن و به دیگران خدمت کردن را
شیوه خویش قرار دهند.
بار الها! اگر از گناهان این بنده شرمنده و حقیر خود چشم‌پوشی کرد‌ه‌ای یا اینکه
خود را به آن اندازه که خواست تو است رسانده‌ام، از تو طلب آمرزش و مغفرت
دارم. اگرلیاقت حضور در صف شهیدان را پیداکرده‌ام، از تومی‌خواهم که هرچه
زودتر به آن‌ها بپیوندم.
! از اینکه با لطف و کرمت بنده حقیر را از قعر ظلمت‌های نفسانی
و شهوانی بیرون آوردی و به وادی نور و صفا؛ یعنی جبهه که محل تجمع
اولیاست وارد کردی، تو را شکر می‌کنم؛ هر چند که توان شکرگزاری این همه
لطف را ندارم.
خدایا! با اینکه حق بندگی تو را به جا نیاوردم امّا تو در عوض به من پاداشی
دادی که شایستگی آن را نداشتم و این از لطف و کرم تو است.
پروردگارا! پدر و مادرم را بیامرز و آن‌ها را مورد لطف و رحمت خود قرار بده و بر صبر و بردباری آن‌ها بیفزا تادرمقابل مصائب نه تنها صبرکنند، بلکه سر شکربردرگهت بسایند.
علی رضا دهقانی
فرزند علی
تولد: همدان ۵/۱۲/۱۳۴۰
شهادت: اروندرود ۴/۱۰/۱۳۶۵
انتهای خبر/ب