به گزارش عصر همدان، در تاریخ ایرانزمین عموماً شیعه و سنی در احترام متقابل با یکدیگر زیست مسالمتآمیز داشته و جز در معدود بزنگاههایی که به تحریک حکام وقت داخلی و خارجی، آتش اختلاف بین این دو برافروخته شده، مردمان این سرزمین همواره اصل را بر مشترکات گذارده و افتراقات را به محافل علمی و گعدههای طلبگی موکول کردهاند.
تدبیر امام خمینی بنیانگذار کبیر انقلاب در نامگذاری فاصله بین دو قرائت از تاریخ ولادت پیامبر اسلام بهعنوان هفته وحدت، در راستای یککاسه کردن جشنهای میلاد حضرتش و نزدیک کردن قلوب مسلمین با هدف پرهیز از به خود مشغول شدن امت اسلام انجام پذیرفت و در گسترش پیام انقلاب اسلامی بسیار مؤثر بود و توطئههای استکبار در اختلافانگیزی بین امت واحده را عقب راند؛ پس از امام هم مقام معظم رهبری با مشی خود به جد این مهم را پی گرفتند.
مقام معظم رهبری در کلام و گفتار همواره جانب ادب و احترام را پیرامون مقدسات اهل سنت حفظ کرده، در مواردی مانند صدور جواز پخش اذان اهل سنت در مناطق سنینشین و گاه حتی با پوشیدن لباسهای اقوام سنی ایران، این پیام را در بادی امر به علما و بزرگان اهل سنت و سپس به بدنه پیروان مکتب رهاییبخش اسلام صادر کردهاند که اقتدار شیعه نه در تضعیف دیگر فِرَق که اتفاقاً مدیون پویایی فقهی و نگاه خردمحور آن است و اکنون زمان آن هست که مسلمانان «جادلهم بالتی هی احسن» را در مورد برادران خود و «اشداء» را در مورد عاملان اصلی استضعاف جهان اسلام ساری و جاری کنند.
در تاریخ ایرانزمین هر دو نحله اصلی شیعه و سنی هیچگاه دچار افراطهای آن سوی آبها نبودهاند چنانکه تکفیریها به سبک و سیاق پاکستان و عربستان هیچگاه در ایرانزمین رواج نداشته و اگر هم معدود مواردی اتفاق افتاده عمدتاً در خارج از دستگاه دین و به دست حکام داخلی و خارجی رقم خورده است.
وقتی اجداد ما حتی در بحث تکفیر برخی شعرا و بزرگان، اصطلاح «شاک متفحص» را به میان آوردهاند که شک و شبهه محقق به سبب جستجوگری را متفاوت از ارتداد فطری تلقی کرده و از این ناحیه اسراف در خونهای اتباع دولت اسلام را مانع شدهاند کیفیت قضاوت در مورد فرق اسلامی مشخص است.
با این وصف هرگاه که کسانی بدین سرزمین تاختهاند سنتهایی وارداتی از کشورهای همسایه و غیر همسایه سوغات آورده شده و افراطها و تفریطها راه نفوذی به نگرش عمیق و انسانی مسلمان ایرانی پیدا کردهاند نگرشی که ذیل کتابی مانند «خدمات متقابل اسلام و ایران» شهید مطهری قابلردیابی و پیگیری دقیقتر است.
قطعا پارهای مباحث و جدلها میان ابدال است و ورود آن به مجامع عمومی تنها به اعوجاج و انحرافات عظیم ذهنهای ناپخته میانجامد و همان بهتر که مباحث علمی در فضاهای علمی دنبال شود.
مهمتر اینکه حکایت روزگار در موضع قدرت قرار گرفتن و رعایت شئون عدل به پیروی از امیرالمؤمنین علی(ع)، بسیار متفاوت از زمان مهجوری و آوارگی شیعیان است و اقتضائات عصر غیبت و حوادث زمانه، وحدت در برابر دشمن مشترک را بیشازپیش الزامی ساخته است.
صدالبته معنای اتحاد شیعه و سنی دست برداشتن و کوتاه آمدن از اصول و اعتقادات خویش نیست بلکه در عین وجود اختلافات زمینه تعامل و جهتگیری یکسان در مسائل کلی و بینالمللی در میان آنها وجود دارد به همین جهت مطابق قانون اساسی «دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است سیاست کلی خود را بر پایه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامی قرار دهد و کوشش پیگیر به عمل آورد تا وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام را تحقق بخشد».
مقام معظم رهبری در همین زمینه بیان میکنند: «معنای اتحاد بین ملت های اسلامی این است که در مسائل مربوط به جهان اسلام همسو حرکت کنند و به یکدیگر کمک کنند و در داخل این ملتها سرمایههای خودشان را علیه یکدیگر به کار نبرند».