بوی ماه مهر برای خانواده های بدسرپرست، ما را به یاد اشک های مادر و عرق شرم پدری می اندازد که از خرید یک جلد دفتر برای فرزند خود معذور مانده، چه رسد به لباس فرم مدرسه، اینجا باید مشق عشق و نوع دوستی بنویسیم تا ترک تحصیل به ذهن دانش آموزان بی بضاعت خطور نکند.
به گزارش عصر همدان؛ چندین روزی به بازگشایی مدارس باقی نمانده است،دانش آموزان و والدین آنان درتکاپوی خرید نوشت افزار هستند. بازار نوشت افزار به دلیل افزایش ۲۰۰ درصدی اقلام مربوطه، آن رنگ بوی سابق را ندارد و در نهایت اگر خانواده ای پولی در جیب داشته باشد دو جلد دفتر و چند مداد و خودکار تهیه می کند و می رود.
خانواده های بدسرپرست را دریابید
معیشت سخت این روزهای مردم به ویژه در مناطق محروم بر کسی پوشیده است.
شاید در این میان تصور شود که محرومان جامعه را نهادهای حمایتی از جمله بهزیست و کمیته امداد تأمین می کنند و کمک های خیرین دیگر نیاز نیست، این مسئله وجود دارد و این نهادها هم به وسع خودشان کمک هزینه های تحصیلی به دانش آموزان مددجویشان می دهند، اما حرف اصلی ما می شود خانواده های بدسرپرست همچون خانواده هایی که پدر یا مادر و یا هر دوی آنان معتاد هستند و یا اصلاًً معتاد نیستند اما قدرت خرید ندارند.
پدر معتاد است و یا کارگر و توان خرید ضروت های تحصیلی برای یکی دو فرزند دانش آموز خود را ندارد.
سابق بر این گزارش های متعددی درباره مشکلات این دست خانواده ها در سایت خبری عصر همدان منتشر شد، خانواده هایی که یکی از والدین آنان معتاد است و چون پدر خانواده در قید حیات است کمیته امداد طبق ضوابط خود نمی تواند آنان را تحت پوشش قرار دهد و یا سرپرست خانواده کم توان ذهنی و جسمی نیستند، از این رو بهزیستی هم مطابق با قوانین خود از خدمت دهی به آنان معذور است.
ترک تحصیل در انتظار دانش آموز بی بضاعت
چه باید کرد باید مثل داستان واقعی آن دخترک روستایی در تویسرکان را که از فقر و نداری خانواده و به دلیل اعتیاد پدرش ترک تحصیل کرده بود و در رودآور منتشر شدرا باز بگوییم و نهادی به کمک نیاید و یا به تلاشمان برای جذب خیرین ومعتمدین درراستای جمع آوری کمک های مردمی برای خریدنوشت افزار دانش آموزان بی بضاعت ادامه دهیم.
به طور قطع می طلب هر کسی این روزها در حد توان خود کاری انجام دهد تا اندیشیدن به ترک تحصیل به سراغ دانش آموزان بی بضاعت نیاید.
بی تفاوتی سمی مهلک در ادامه حیات یک جامعه
بی تفاوتی سم مهلکی برای ادامه حیات جامعه است این را یک فروشنده خیر لوازم التحریری در تویسرکان به خبرنگار رودآور گفت، او از ما خواست تا نام و نشانش منتشر نشود اما اقدامش برای ترویج این سنت حسنه بازگو شود.
این فروشنده خیر در گفتگو با عصر همدان گفت: بسیار شده که خانواده های کم درآمد با قدرت خرید بسیار پایین نزد ما آمده اند و حتی برای کتاب دانش آموز خود با مشکل روبرو بودند.
وی اظهار کرد: روزی مادر یکی از دانش آموزان بی بضاعت نزد من آمد و عنوان کرد اسم پسرم را برای خرید کتاب بنویس بیعانه ای جز پنج هزار تومان ندارم، نام فرزندنش را در دفتر نوشتم، از آن روز به بعد که کتاب ها به مغازه آمد، چند مرتبه همین مادر به ما سر می زد و می گفت به زودی می آیم و کتاب ها را تحویل می گیرم آن ها را به شخص دیگری نفروشید، این کار مادر چندین مرتبه ادامه داشت تا آنکه متوجه شدم توان پرداخت هزینه کتاب ها را ندارد، به همین دلیل تصمیم گرفتم تا از هزینه شخصی خود به او کمک داده و کتاب های فرزندش را به او تحویل دهم.
تدبیر یک فروشنده خیر در کمک به محرومان برای تأمین نوشت افزاز
این فروشنده لوازم التحریر تویسرکانی افزود: چندین سال است که با دیدن اوضاع و احوال بد اقتصادی خانواده ها به ویژه در هفته آخر منتهی به مهر ماه، تدبیری اندیشیده ایم تا با کمک یک خیر که مبلغی نزد بنده می گذارد به تعدادی از خانواده های بدسرپرست نوشت افزار به صورت رایگان تحویل دهیم.
وی تصریح کرد: خیرینی که تمایل دارند چنین برنامه ای انجام شود می توانند به فروشندگان لوزم التحریر که مورد اعتمادشان هستند، مبلغی به عنوان کمک هزینه بدهند، تا با یک تفکر و کمک جمعی در حد بضاعت خودشان به دانش آموزان بی بضاعت و محروم کمکی کنند.
این فروشنده لوازم التحریر تویسرکانی افزود: خیرین و مردم می توانند کمک های خود را هرچند اندک حتی در حد یک هزار تومان روی همدیگر بگذارند و اگر تمایلی داشتند به نهادهای حمایتی تحویل بدهند، اما اگر خانواده بدسپرستی که مددجوی هیچ نهاد حمایتی نیست و در اطرافشان زندگی می کنند، بیایند و با شناسایی آنان در نهایت کمک هزینه تحصیلی در حد خرید نوشت افزار پرداخت کنند.
بوی ماه مهر برای دانش آموزان بی بضاعت تلخ است
به گزارش عصر همدان، بوی ماه مهر برای خانواده های بدسرپرست بوی خوشی ندارد، نداریشان را بیشتر به یادشان می آورد، از کتانی که متعلق به برادر بزرگ خانواده است و قهو ای رنگ و نامناسب، که باید واکسی سیاه بر آن زده شود و خواهر کوچکتر برای مدرسه از آن استفاده کند، تا آن نصفه نیمه برگه های دفترهای استفاده شده سال گذشته که باقی مانده و این روزها با نخ وسوزن به هم دوخته می شوند تا مشقی بر روی آن بنویسند.
بوی ماه مهر برای خانواده های بدسرپرست، ما را به یاد اشک های مادر و عرق شرم پدری می اندازد که از خرید یک لباس فرم مدرسه برای فرزند خود معذور مانده است.
دانش آموزان بدسرپرست را با “احسان مهر” یاری دهید
اینجا دستان مهربانی از احسان مهر نیاز است تا لااقل چند جلد دفتر چند مداد و خودکار برای یک دانش آموز بدسرپرست تهیه شود.
همه ما می توانیم در پویش احسان مهر مشق عشق و نوع دوستی بنویسیم.
فاطمه زنگنه
انتهای پیام/