به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی«عصر همدان»، حفظ جمعیت جوان یکی از مهم‌ترین منابع ثروت ملی هر کشور است و در حقیقت یک امتیاز ملی است. امروزه به دلایل مختلف فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، کاهش فرزندآوری به یک الگوی غالب در کشور تبدیل شده است.
اعمال سیاست‌های تحدید موالید در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ در کشور و اجرای برنامه‌های تنظیم خانواده به صورت شبکه‌ای و به صورت رایگان در تمامی روستاها و شهرهای کشور، سرعت این مسئله اجتماعی را بالا برده که اکنون علیرغم تبلیغات گسترده برای افزایش فرزندآوری، حل این موضوع و فرهنگ‌سازی برای تغییر دیدگاه خانواده‌ها در این زمینه بسیار با مشکل مواجه شده است.
بنابراین با توجه به پیامدهای کاهش موالید بر روند رشد اقتصادی، پویایی جمعیت و هم‌چنین ساختار جمعیتی کشور و پیامدهای این مسئله از نظر فرهنگی و اجتماعی از حیث کوچک شدن ابعاد خانواده، تلاش برای سیاست‌گذاری درست در جهت تغییر روند این امر به‌سمت افزایش فرزندآوری بسیار حائز اهمیت است.
حجت‌الاسلام میلاد صالحی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی«عصر همدان»؛ اظهار کرد: سیاست‌گذاری جمعیتی در ایران با دیدگاه‌های متفاوت نخبگان سیاسی در مشخص نمودن یک سیاست‌گذاری جمعیتی واحد مواجه نبوده است.
وی افزود: در دولت‌های پیش از انقلاب و دولت‌های مختلف حاکمیت جمهوری اسلامی ایران، با وجود برخی سیاست‌های جمعیتی در برنامه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بی‌تعادلی مشاهده می‌شود.
این پژوهشگر و نویسنده عرصه خانواده و جمعیت عنوان کرد: بنابراین شاهد ناکارآمدی و بی‌برنامگی در سیاست‌های اتخاذی حوزه جمعیت کشور هستیم.
انتهای خبر/سا