اگر سال ۶۷ قدرت موشکی امروز را می داشتیم، هرگز امریکایی ها جرأت انجام چنان جنایتی را نمی داشتند. به طریق اولی اگر ما چنین قدرتی داشتیم هرگز جنگ ۸ ساله با رژیم بعثی اتفاق نمی افتاد. در واقع برآورد دشمن از ضعف توان و پاسخ ما موجب جرأت و تجاوز می شود.
به گزارش عصر همدان؛ ۱۲تیرماه سال ۶۷، در تاریخ کشور ما، یک روز بسیار غم انگیز است.در این روز ناو وینسس امریکایی با دو فروند موشک، هواپیمای مسافربری ما را با ۲۹۰ سرنشین ساقط کرد تا یکی از بزرگترین جنایت های ضد بشری رقم بخورد.
هم اکنون بیش از ۳۰ سال از آن اتفاق تلخ می گذرد، اینکه چگونه ملت ها می توانند در مقابل قدرت های استکباری مانع از وقوع چنین حادثه ای شوند و آیا اساسأ نهاد های بین اللملی می توانند از چنین اتفاقات سنگینی جلوگیری کنند یا نه؟ سؤال بی پاسخی است که در تاریخ مصداقی برای آن نمی یابیم.
تجربه تاریخی نشان می دهد که قدرت را تنها با قدرت می توان مهار کرد. قدرت نیز از مقوله های اکتسابی و ساختنی است، کسی آنرا به ما هدیه نخواهد کرد.
به بیان دیگر اگر سال ۶۷ قدرت موشکی امروز را می داشتیم، هرگز امریکایی ها جرأت انجام چنان جنایتی را نمی داشتند. به طریق اولی اگر ما چنین قدرتی داشتیم هرگز جنگ ۸ ساله با رژیم بعثی اتفاق نمی افتاد. در واقع برآورد دشمن از ضعف توان و پاسخ ما موجب جرأت و تجاوز می شود.
برعکس آنچه کنشگران رسانه ای دشمن در پی القای آن هستند، ما به قدرت نیاز داریم تا مانع وقوع جنگی دیگر گردیم. کاش نخبگان و مردم ما این تجربه های تاریخی را فراموش نکنند و روی این موضوع بیشتر تامل کنند چرا این روزها ترامپ دست و پا میزند تا با تاکتیک مذاکره قدرت موشکی ایران را مهار کند!
جواد بیژنی
انتهای پیام/