استقرار پارکبان ها در در هر معبر و کوچه و محله ای یکی از مشکلات این روزهای شهروندان همدانی که باعث نارضایتی قابل توجهی نیز شده است.
به گزارش عصر همدان؛ یکی از مشکلات این روزهای شهروندان همدانی که باعث نارضایتی قابل توجهی نیز شده است ، موضوع پارکبانهای مستقر در سطح شهر می باشد. پارکبانهایی که تقریباً در هر معبر و کوچه و محله ای در مناطق مرکز شهر همدان حاضر هستند و برخی از آنها خود را مأمور شهرداری یا همکار پلیس راهنمایی معرفی می نمایند و در صورت توقف در این مناطق ، با ثبت پلاک خودرو و دریافت مبالغی به عنوان شارژ پارک مواجه خواهید بود. اما آیا این کار قانونی است ؟ سؤالی که در ذهن بسیاری از همشهریان وجود دارد. برای این منظور تلاش کردیم تا قوانین مربوط به پارک در شهر را بررسی نماییم.
آئین نامه اجرایی این موضوع در مهرماه ۹۶ با امضای معاون اول رئیس جمهور ابلاغ شده است . هیئت وزیران در جلسه ای به پیشنهاد شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور با همکاری شورای عالی استان‌ها و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تبصره (۱) ماده (۱۵) قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی -مصوب ۱۳۸۹- آیین‌نامه اجرایی تبصره (۱) ماده (۱۵) قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی را تصویب کرد.
در این آئین نامه چه موضوعاتی طرح شده است :
در این آیین نامه توقف وسایل نقلیه در محدوده زمانی ۷ تا ۲۱ در محل‌هایی که برای پارک حاشیه‌ای مدیریت شده تعیین شده است که پارک در این محل ها در نیم ساعت اول رایگان خواهدبود.
بر اساس تبصره ۲ این ماده، قیمت‌گذاری هزینه توقف در حاشیه معابر بر طبق مقررات اخذ عوارض با محاسبه هزینه‌های عملیاتی اجرا (نصب و نگهداری تجهیزات موردنیاز)، تأمین نیروی انسانی و مدیریت طرح با ملاحظه منطقه‌بندی و اهمیت معابر تعیین شود و …
نکته حائز اهمیت این است که در محل های تعیین شده برای پارک در مکانهایی نظیر میدان امام زاده عبدا…(پشت مسجد) ، انتهای خواجه رشید (پیشت کلینیک) ، زیر پل شریعتی و… بر خلاف تصریح قانون نیم ساعت اول رایگان محاسبه نمی شود .
نکته بعدی تعیین محل های پارک می باشد . اگر آئین نامه اجرایی را مرور کنیم، محلهای مورد نظر را به دقت مشخص کرده است که بر اساس قواره تعیین شده در این ابلاغیه ، بسیاری از مکانهای شرکت بهره برادر پارک حاشیه ای همدان ، خلاف ضابطه و سلیقه ای بوده است.
ماده ۲: ویژگی‌های معابر شهری پرترافیک به شرح زیر است:
الف ـ معابری که براساس مطالعات تحلیل عرضه و تقاضای پارکینگ، تقاضا برای پارک حاشیه‌ای وسایل نقلیه در یک دوره زمانی حداقل شش ساعته بیش از میزان عرضه پارکینگ در حاشیه معابر موردنظر باشد.
ب ـ بیش از پنجاه درصد تقاضای پارک حاشیه‌ای براساس مطالعات بند (الف) برای دسترسی به کاربری‌های غیرمسکونی شامل تجاری، اداری، خدماتی، آموزشی، رفاهی، درمانی، زیارتی یا تفریحی باشد.
پ ـ حداکثر از نوع شریانی درجه (۱) و حداقل از نوع جمع و پخش‌کننده مطابق استاندارد د شماره (۱۴۱۴۷) مورخ ۱۳۹۰ سازمان ملی استاندارد د ایران با موضوع معابر شهری ـ طبقه‌بندی باشد
دقت نمایید حداقل در یک دوره زمانی شش ساعته تقاضای پارکینگ بیش از عرضه وجود داشته باشد و از نوع شریانی درجه یک یا جمع و پخش کننده معابر باشد. شاید از کل مجموع محلهای تعیین شده برای این امر در شهر همدان ، کمتر معبری وجود داشته باشد که شش ساعت مستمر ترافیک تقاضای پارک داشته باشد یا شریانی درجه یک باشد و…
به نظر می رسد این موضوع به صورت سلیقه ای و بعضا برای درامد زایی بیشتر توسط شرکت خصوصی بهره برادر شکل گرفته است و مبنای قانونی نداشته باشد.
نکته مهم تر در این حوزه نحوه کسب درامد و محل واریز درآمدهای حاصله می باشد. بر اساس تبصره ۲ ماده ۷ به صراحت قید شده است که درآمد حاصل از توقف خودرو در پارک حاشیه‌ای، موضوع تبصره (۲) ماده (۳) این آیین‌نامه به حساب خزانه واریز می‌شود. صددرصد (۱۰۰%) مبالغ واریزی موضوع این ماده به حساب خزانه تا پایان هر ماه توسط خزانه به حساب شهرداری مربوط واریز می‌شود تا در اجرای ماده (۱۵) قانون در همان شهر هزینه نماید.
دقت نمایید کل وجوه حاصله باید به حساب خزانه واریز شود، در این خصوص به صورت قطع از شهرداری و شورای شهر مطالبه خواهیم داشت چون طبق این آئین نامه قرار است گزارش سالانه اجرای طرح مدیریت پارک حاشیه‌ای در پایان هر سال توسط شهرداری مربوط به شورای استان ارایه گردد.
انتهای پیام/