به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی«عصر همدان»؛ سنت‌های نبوی هر کدام چراغ راهی است برای ابناء بشر است تا خود را از ظلمت‌کده دنیای اغوا‌گر نجات دهند و به سرچشمه حیات برسانند.
اعتکاف هم یکی از آن سنت‌های نیکوست و هر ساله ایام الله ۱۳ رجب میلاد امیرالمومنین علیه‌السلام آغاز معتکف شدن صدها هزار ایرانی که عمده آنها تشکیل شده از جوانان و نوجوانان مؤمن ایرانی است که با عطشی فراوان برای مناجات و مکالمه خاص با خدای خود از ماه‌ها قبل برای حضور در اجتماع جذاب و الهی لحظه شماری می‌کنند.
سه روز بهشتی که تن و روح انسان مانند بهشت در آسایش است، آسایشی که ممکن است در زندگی معمولی فقط برای جسم پیش آمده، ولی برای روح تقریباً محال است. سه روز در مسجدی می‌نشینی و معنی واقعی سلام که همان امن و امان از طرف دیگران است را درک می‌کنی، می‌دانی کسی پشت‌سر تو بدگویی نمی‌کند، تهمت نمی‌زند، غیبت نمی‌کند.
محصولی که با این تمرین این قدرت درونی بشر را نمایان می‌کنند که می‌شود با خَلق زندگی کنی ولی در آغوش خدا غرق رحمت خاص او باشی، می‌شود مشغول روزمرگی باشی ولی مبتلاء به روزمرگی نشوی و دائماد با خدای خود حتی در شلوغ‌ترین ساعات کاری مناجات کنی.
دفینه‌ای که بیرون کشیده می‌شود که همان عقل معاد است، عقلی که باید قبل از گذر از این دنیای فانی ما را برای مراحل بعدی زندگی‌مان آماده مهاجرت و مراجعت کند، که تمدن ضد عقل و بشر عرب بشدت در دفن کردنش ما را یاری می‌کند و رسول‌الله سلام‌الله علیه آن یگانه تاریخ، باز هم مانند طبیب دوار نسخه و پادزهر آن را که همین سنت اعتکاف نبوی است را برایمان پیچیده است، همانا او احیا‌گر قلوب است تا الی یوم‌القیامه.
نوجوانان در اعتکاف امسال حضور پررنگ و پرمعنایی داشتند، نسل آنها تقریباً از سنین پائین با اینترنت و فضای مجازی مأنوس بوده و تحمل سه روز دوری از ابزاری که بنظرشان از نون شب واجب‌تر است امری است ناشدنی و حال چه چیز آنها را توانسته به اینجا بیاورد؟ این امر دلیل هم صحبتی‌ام با چند نفر از آنها شد.
نجمه پانزده سال سن دارد و امسال دومین سال اعتکافش است، وی در گفتگو بل خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی«عصر همدان»؛درباره اولین اعتکافش می‌گوید: دوسال سال است که به مسجد و نماز روی آورده‌ام، دوستانم درباره اعتکاف صحبت می‌کردند، و تصمیم داشتند که سه روز معتکف شوند، همین امر باعث کنجکاوی من شد و با اصرار آنها به اعتکاف رفتم، حال و هوای خوبی بود، انرژی زیادی دریافت کردم و همین مسئله باعث شده دوباره با میل خودم معتکف شوم.
وی در رابطه با آشنایی‌اش با مسجد گفت: مادر و پدرم خیلی مذهبی نیستند، وقتی من مسجد رفتن را شروع کردم، خیلی خوشحال نبودند، اما بعد از مدتی که اخلاق و رفتارم تغییر کرد و بهتر شدم، نظر آنها هم در مورد مسجد عوض شد و آنها هم در مدت زمان کمی تشویق شدند که به مسجد بیایند، حتی خیلی از اوقات نماز خود را در مسجد می‌خوانند.
در بین جمعیت خادمی نظرم را جلب کرد و دوست داشتم نظرش را در رابطه با چرایی آمدنش و خدمت به معتکفان بدانم.
محبوبه ۴۵ ساله در گفتگو با خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی«عصر همدان»؛ عنوان کرد: بچه‌هایمان ما را مسجدی کردند، هرچند پیش از این هم برای نماز به مسجد می‌آمدم اما از وقتی ذوق بچه‌هایم را برای حضور در همچنین مکان مقدسی دیدم برای خدمت‌رسانی در آشپزخانه مسجد و دیگر کمک‌ها به مسجد مصمم شده و حس خوبم را را اینگونه پاسخ می‌دهم.
وی در ادامه سخنان خود گفت: خودم هم معتکف هستم و هم کار پشتیبانی اعتکاف را انجام می‌دهم، اعتکاف ما به شکلی دیگر است، لذتی که از این کار به‌دست می‌آورم وصف ناشدنی است.
این معتکف ادامه داد: روزگاری که نوجوانان و جوانان کمتر به معنویت بها می‌دهند، اما ما می‌بینیم که اگر خودمان عامل باشیم، معنویت برای آنها جذابیت خواهد داشت.
وی یکی از آسیب‌های کنونی جامعه را عدم آشنایی خانواده‌های نسل جدید با فضای معنوی دانست و ادامه داد: به نظرم باید به والدین یک آگاهی نسبت به اهمیت مسائل دینی در زندگی فردی و اجتماعی داده شود و یکی از این مسائل معنوی، موضوع اعتکاف است؛ باید اهمیت اعتکاف برای خانواده و بچه‌ها گفته شود تا فضایی اخلاقی و معنویی در جامعه زنده شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی«عصر همدان»؛ به نظر بنده نسل جوان ما، نسل خوبی است چرا که کفر محض را در اینستاگرام و تلگرام و … دیده‌اند دیگر نمی‌توانند به آنها انگ شیعه شناسنامه‌ای زد و آنها تَه خط را دیده‌اند و خودشان دوباره اسلام آورده‌اند.
از اراده‌ای فوق اراده‌ها می‌گویند که اصلاً قرار نبود به اعتکاف بیایند ولی ندایی درون آنها دائماً با لحنی مادرانه و صمیمی به اینجا کشانده که قبلاً تجربه‌اش نکرده‌اند.
یکی می‌گوید به اصرار دوستش آمده ولی حالا که آمده لحظه شماری می‌کند برای اعتکاف ماه مبارک رمضان، می‌گوید وسط روضه و مناجات دیگر پرده‌ای بین خود و خدایش احساس نمی‌کند، شنیدن این سخنان ناخودآگاه ذهنم را به سمت رزمنده نوجوان و البته شهیدی برد که از تجربه مناجات خاص خود با خدا می‌گفت و این نشان دهنده ذات تغییرناپذیر جوان و نوجوان ایرانی با خداست، شاید ظاهرشان با هم فرق داشته باشد ولی ذات‌شان اصلا فرقی ندارد.
البته گل سرسبد این جمع‌ها پیر زن‌هایی هستند که نشان می‌دهند هنوز هم مساجد و علی‌الخصوص مساجد جامع مکانی است که با هر سنی می‌توانی فارغ از هیاهوی دنیا با خدای خود خلوتی کنند.
انتهای خبر/ سا