به گزارش خبرنگار پایگاه خبری عصر همدان، هفته دفاع مقدس فرصت خوبی برای شنیدن خاطرات روزهای هشت سال عشق و حماسه فرزندان ایران اسلامی است.
رزمندگان در طول دوران دفاع مقدس با ایثار جان خود حماسههای ماندگاری خلق کردند که روایت آنها در این روزها خالی از لطف نیست.
به مناسبت هفته دفاع مقدس با حاج اسدالله شهبازی از رزمندگان و آزادگان هشت سال دفاع مقدس گفتگویی انجام شده که به مناسبت این ایام در ادامه مشاهده میکنید.
حاج اسدالله شهبازی ۳۰ ماه در جبههها حضور داشته و چهار سال هم در اسارت نیروهای بعثی بوده ولی در عزم و اراده وی برای ایثار در راه اسلام خللی وارد نشده و همچنان شاداب و پر انرژی در راه اهداف انقلاب اسلامی فعالیت میکند.
وی در خصوص دوران دفاع مقدس و سالهای اسارتش گفت: همه مردم در هشت سال دفاع مقدس به فرمان امام خمینی(ره) لبیک گفتند و بسیجیوار وارد عرصه شدند.
وی اظهار داشت: در حالی که آن سالهای ابتدایی جنگ با دست خالی در مقابل دشمن ایستاده بودیم ولی امروز به برکت توان نیروهای سپاه و ارتش موشکهای بسیار دقیقی داریم که باید این واقعیتها برای جوانان گفته شود تا بدانند در کجا بودیم و به کجا رسیدیم.
این رزمنده نهاوندی افزود: در دوران دفاع مقدس همه مردم تلاش کردند و با هدایتهای ولی فقیه و کمک و عنایت خداوند در دفاع مقدس پیروز شدیم.
وی با اشاره به تدین و اخلاص رزمندگان ادامه داد: وقتی زیارت عاشورا میخوانم به یاد زمزمه و نالهها و گریههای شهید محمدحسین خزایی میافتم که گریه میکرد و مدام از امامحسین (ع) طلب شفاعت میکرد.
شهبازی گفت: وقتی این شهید والامقام سوره الرحمن میخواند گویا تمام نعمتهایی که خداوند وعده کرده در بهشت به بندگان عطا کند را حاضر و آماده میدید.
این آزاده و ایثارگر نهاوندی اظهار داشت: امام علی(ع) در روایتی به صفات مؤمنان و مجاهدان راه خدا اشاره دارد و میفرماید آنها کسانی هستند که اهل دعا هستند و من به واقع این را در شهید جواد سیاوشی دیدم که آنقدر دعا میکردند که لبانش خشک میشد و در سجده گریه میکرد و به درگاه خداوند التماس میکرد تا شهید شود و سرانجام به آرزویش رسید.
وی با اشاره به صفات رزمندگان در بیان مولا علی(ع) افزود: یاران من نماز شب میخوانند و آنقدر شب زندهداری میکردند تا رنگشان زرد میشد که این را من در اسارت دیدم چون دوستی داشتم به اسم محمودی که اهل شیراز بود که در اردوگاه الرمادی همواره روزه بود و اهل نماز شب بود.
شهبازی در ادامه گفت: چهار سال در اسارت خاطرات و سختیهای زیادی را تحمل کردیم ولی شوق به بازگشت به کشور باعث میشد تا سختیها را تحمل کنیم.
وی به خاطرهای از دوران دفاع مقدس اشاره کرد و اظهار داشت: وارد اردوگاه الرمادی که شدیم فرمانده اصلی انجا آمد همه ما را به خط کرد و سپس بقیه را به داخل فرستادن و ما ۱۳ نفر را که جدید بودیم را نگه داشت و صحبت کرد و آیات و روایت را به تفسیر خودش برای ما بیان می کرد تا دین ما را بگیرد ولی این اقدام در ما اثر نداشت.
این رزمنده نهاوندی ادامه داد: وی فردی وهابی بود و قرآن و تفسیرهای غلطی را برای گمراه کردن ما بیان میکرد و وقتی ما حرف خودمان را میزدیم ما را کتک میزدند.
وی بیان داشت: خیلی ما را کتک زدند و آثار کتکهای آنها تا چند سال بر روی بدن ما بود و آنها را نشان صلیب سرخ دادیم که خیلی تعجب کردند و گفتند این چه طرز برخورد با اسرا است و گفتند شما را به اردوگاه نیاوردند شما را به شکنجهگاه آوردهاند.
شهبازی گفت: یک بار هم وقتی ما را صدا زدند رفتیم پیش فرمانده اردوگاه و تا گفت در کجا بودید اسم جزیره مجنون را که آوردیم یک ضربهای به سر من زدند و بیهوش شدم و بعد از چند ساعت من را به هوش آوردند و واقعا خیلی ما را اذیت میکردند.