بر هر پدر و مادری لازم است که قبل از تولد فرزندشان، اصول اولیه تربیتی را فرا گرفته، خود را برای رسالت سنگین تربیت فرزند، با استفاده از شیوه‌های صحیح تربیتی و کاربرد آن در مقاطع مختلف سنی، آماده کنند.
کودک، یکی از افرادی است که تحت تربیت پدر و مادر خویش قرار می گیرد و بسیاری از روحیات فرهنگی ـ اجتماعی او با نظارت پیگیر و مداوم آنها حاصل می‌شود.
این خانواده است که او را صالح یا فاسد بار می‌آورد، و عامل شکل گیری نوع جهان بینی کودک، شخصیت و مسایل روحی و روانی او می‌شود.
کودک همان گونه که از نظر جسم، آسیب پذیر است و در برابر کمترین و کوچکترین حادثه ای واکنش، نشان داده و بیمار می‌شود، از نظر اخلاقی و روانی هم به همان اندازه یا بیشتر، آسیب پذیر است. او بسیاری از حالات و رفتارهای فردی و اجتماعی خود را از بزرگترها تقلید می کند و در نظم، احترام به قانون، پای بندی به مذهب، ادب، خشونت، ناسازگاری و … از اطرافیان خود شکل می‌گیرد.
در این خصوص با کارشناس ارشد روانشناس بالینی به گفتگو پرداختیم
حسین درخشنده گفت: برخی اشتباهات رفتاری در شیوه برخورد والدین با کودک وجود دارد که در بسیاری از خانواده ها مرتب تکرار می‌شود و نتایج مخربی در رشد و تربیت کودک دارد.
مقایسه کردن کودک با دیگران
درخشنده افزود: والدین به طور طبیعی تمایل دارند فرزندان خود را با دیگران مقایسه کنند اما این کار می‌تواند باعث شود آنها احساس گناه کنند از اینکه به موفقیت‌های مشابه دیگران دست پیدا نکرده اند، در نهایت این رفتار می‌تواند به روابط آنها با افرادی کودکان را با آنها مقایسه می‌کنید آسیب برساند.
به عنوان مثال مقایسه بین خواهر و برادرها می‌تواند به رقابت بین آنها دامن بزند و حتی منجر به قلدری بین خواهر و برادر شود هیچ کس نمی‌خواهد با دیگران مقایسه شود، به ویژه بچه هایی که هنوز در تلاشند تا بفهمند چه کسی هستند.
در عوض، سعی کنید منحصر به فرد بودن هر یک از فرزندان خود را بدون مقایسه با دیگران بیابید.
رفتار کردن با آنها مثل بزرگسالان
کارشناس ارشد روانشناس بالینی با بیان اینکه کودکان بزرگسالی نیستند که در بدن‌های کوچک گیر افتاده باشند افزود: با فرزندانتان مانند بچه‌هایی که هستند رفتار کنید، نه مثل بزرگسالان، بسیاری از والدین از فرزندان کوچک خود توقع دارند که مثل یک بزرگسال بالغ رفتاری عاقلانه داشته باشند.
این توقع زیاد از فرزندتان باعث می‌شود که همواره از تربیت کودک احساس نارضایتی داشته باشید و فکر کنید که یک جای کار مشکل دارد، در حالی که رفتار کودک، باید کودکانه باشد و این کاملا طبیعی است.
فریاد زدن سر کودک
وی افزود: بچه ها در برخی سنین ممکن است کارهایی انجام دهند که به شدت شما را آزار میدهد، به هم ریختن مرتب ،خانه لجبازی کردن، نپذیرفتن برخی نصیحت ها و… نمونه ای از رفتارهای کودکان است که والدین را به شدت عصبانی می کند اما خشونت در رفتار با کودک و دعوا کردن او، راه به جایی نمی‌برد و باعث اصلاح این رفتارهانمی شود.
غفلت کردن از سپردن وظایف به کودک
درخشنده با بیان اینکه بسیاری از فرزندان به خصوص در زمان فعلی، بدون هیچ مسئولیتی زندگی می‌کنند و والدین هیچ مسئولیتی را به آنها نمی سپارند گفت: این اشتباه در تربیت کودک باعث می‌شود که یکی از والدین یا هر دوی آنها وظایف بیشتری برای انجام دادن داشته باشند و بچه ها هم مسئولیت پذیر بار نیایند.
وی تاکید کرد: برخی از مسئولیتهای خانه و کارهای شخصی فرزندتان را به‌خودش بسپارید و با دادن مسئولیت به بچه ها مهارت‌های مهم زندگی را به آنها بیاموزید تا در آینده نیز فردی مسئولیت پذیر باشند.
برخی رفتارهای والدین می‌تواند بسیار مخرب باشد وتاثیرات عمیقی روی رفتار و تربیت کودک در آینده داشته باشد، اگر می‌خواهید پدر و مادر خوبی باشید باید از انجام برخی کارها در ارتباط با فرزند خود دست بکشید؛ مثلا مقایسه کردن کودک با دیگران، مقایسه ی خودتان با دیگران، فریاد زدن سر کودک و…
با انجام ندادن این رفتارهای مخرب می توانید فرزندی شادتر تربیت کنید و خودتان از تک تک لحظات رشد و بزرگ شدن فرزندتان لذت ببرید.
انتهای پیام/ب