به گزارش عصر همدان؛ همواره حجاب و عفاف در طول سالیان و قرن‌های گذشته بعنوان یک ابزار سیاسی برای به زیرکشیدن قدرت‌ها و به‌الطبع به قدرت رسیدن حکومت‌ها بوده است و شاهد مثال آن ماجرای فتح آندلس است، بنابراین مسئله پوشش زنان و دختران یک سرزمین می‌تواند برنامه‌ریزی هدفمندی باشد علیه یک قدرت و یک نظام سیاسی.
در طول سال‌های بعد از انقلاب دشمنان با اهداف مغرضانه و سلطه‌جویانه همواره در صدد تغییر ذائقه و تفکر جوانان نسبت به موضوع حجاب، دین، هویت و فرهنگ جامعه ایرانی و اسلامی در قالب جنگ‌نرم بوده است و در مقابل اما متولیان فرهنگی در کشور در برهه‌هایی این موضوعات را جدی نگرفته و حتی آن را درک نکردند و برای پوشش مردان و زنان الگوهای ایرانی اسلامی که با هویت ملی و دینی سازگار باشد، تهیه و طراحی نشد بطوری که در چند دهه گذشته دشمن با فکر و برنامه سانت به سانت مانتوی دختران را کوتاه و کوتاه تر کرد و قطره به قطره شبهات دینی، ملی و مذهبی و هویتی را به اذهان و افکار جوانان تزریق کرد.
موضوع حجاب و عفاف همواره مورد توجه دشمنان ایران اسلامی بوده و این گزاره در صحبت‌های بسیاری از سردمداران نظام سلطه و کشورهای معاند بارها بازگویی شده‌است که برای تسلط بر ایران باید افکار جوانان را تغییر داد تا با تغییر ذائقه در پوشش و حجاب بتوان زمینه را فراهم کرد. اما آیا حجاب و عفاف را می‌توان جامعه ایرانی به راحتی جدا کرد؟ حجاب و حیا دو عنصر جدانشدنی از یکدیگرند که بارها در مذاهب و ادیان گوناگون خصوصا در اسلام به آن تاکید شده‌است چراکه زن، مظهر صفات جمال خدا است و باید با حجاب و حیای خود از این صفات محافظت کند.
هویت مردم ایران اسلامی با حجاب و عفت آمیختگی دارد بطوری که در ایران قبل از اسلام نیز حجاب و عفاف در جامعه مشهود بوده است و در شرایط امروز جامعه نیز مشاهده برخی بی‌حجابی‌ها در خیابان‌ها با ابراز تعجب از طرف مردم و حساسیت جامعه ایرانی رو برو می‌شود و این یعنی جامعه زیست عفیفانه دارد و اندک بی حجابی‌ها و ولنگاری‌ها چه با برنامه چه از روی نام آگاهی را برنمی‌تایبد و نسبت به آن حساسیت دارد.
آثار باستانی و تاریخی همچون فرش‌ها و سنگ‌نوشته‌هایی که از سه‌هزار سال پیش در کشور پیدا می‌شود، نشان دهنده آن است که زن‌ها محجبه بودند و حتی ویل‌دورانت، تاریخ‌پژوه و فلسفه‌دان مطرح جهان در خصوص حجاب گفته است:« به نظر من حجاب از ایران به اسلام رفته است.»
طبق اسناد تاریخی در ایران کسانی که در طبقه پایین جامعه بودند حق داشتن حجاب و پوشش نداشتند و تنها کسانی که در رده‌های بالای اجتماعی بودند می‌توانستند حجاب داشته باشند؛ سوءاستفاده جنسی از کنیزان یکی از اتفاقاتی بود که در آن دوران‌ها رخ می‌داد درحالی که با آمدن اسلام ناب محمدی همه زنان برای داشتن حجاب در یک رده قرار گرفتند و اسلام فرقی میان زنان رده بالا در اجتماع و کنیزان قائل نیست.
حتی در جامعه غربی که دین در اجتماع حضور ندارد و در واقع در موزه ها است، تا کمتر از ۱۰۰ سال پیش زنان حجاب کاملی داشتند اما بر اثر ترویج و تبلیغ بی حیایی و بی حجابی در راستای کسب سود و منفعت اقتصادی و البته سوءاستفاده از زنان در نظام های لیبرالی کم کم حجاب و عفاف و بطور کلی دینداری به حوزه شخصی کوچ کرد.
حال بعد از گذشت چند دهه از ولنگاری در کشورهای غربی شاهد سوءاستفاده جنسی و اقتصادی از زنان، تخریب بنیان خانواده در غرب، تولد فرزندان بدون پدر، از بین رفتن امنیت زنان، افزایش خشونت علیه زنان و … رهاورد بی‌حجابی در غرب است. امروزه راهی نداریم جز ترویج و توسعه فرهنگ حجاب و عفاف با دیدگاهی منطقی و زبانی مهرآمیز تا مجددا زنان و دختران فریب خورده را از راهی که سودی برای آن‌ها ندارد بازگردانیم.
انتهای پیام/سعیدی