سکینه شکری گفت: وقتی نگاه امام رئوف به زندگی‌ام افتاد، گره گره قالی بافتم و دل خیلی‌ها را به قالیبافی گره زدم.
به گزارش عصر همدان؛ سکینه شکری، بانوی کارآفرین اهل روستای گذرکجین شهر اسدآباد که علی‌رغم معلولیت در ناحیه دو پا و یک دست، هنوز چرخ ویلچرش مدام می‌چرخد و ایستادن ندارد،
وی در گفتگو با خبرنگار ما با حکایتی از نگاه امام رضا(ع) به زندگی‌اش، اظهار کرد: قالیبافی می‌کردم و تعداد زیاد قالی با شراکت بنده خدایی بافتم تا بفروشم و به زخم زندگی‌ام بزنم که شریکم همه فرش‌ها برد و چیزی از شرافت در شراکتم باقی نگذاشت. یک روز که در حیاط حرم امام رضا(ع) نشسته بودم و می‌خواستم با او در گلایه باز کنم که مرد ریش سفید با لبخند مهربان پشت سرم صدایم زد و دلیل بغض و گریه‌هایم را جویا شد.
من هم که پر از درد و گلایه بودم، سر سخن باز کردم و از گرفتاری و مشکلاتم، از بیماری پدرم گفتم.
وی ادامه داد: آن پیرمرد مهربان که با تمام ملایمت به حرف‌هایم گوش می‌کرد، گفت به من گفت که می‌توانم زائر به حرم بیاورم، جایش با من و درآمدش برای خودت بزن به زخم‌های زندگیت، بعد من هم از آن به بعد ماه‌های زیادی کاروان زیارتی بر پا و زائران را به حرم می‌بردم.
این بانوی کارآفرین یادآور شد: از آن روز به بعد با همه مشقت و سختی کار اما توانستم با همت بانوان زیادی کارگاه‌های قالیبافی و میناکاری و خوارکی‌های محلی ایجاد کنم و نه تنها درآمدی برای خودم بلکه بسیاری از بانوان ایجاد کنم.
وی به بافت قالی و ایجاد اشتغال برای ۵ نفر با تهیه دار قالی اشاره کرد و گفت: این امر به همت و کمک گروه جهادی شهید ابراهیم هادی در حال انجام است و بانوان مشغول این کار هستند.
انتهای پیام/نظری