زهره طافیان در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان» با بیان اینکه اضطراب واکنشی است که بر سلامت جسم، و روح و روان افراد اثر منفی می‌گذارد، گفت: در واقع اضطراب نوعی اختلال است که در رابطه با کودکان از خانواده آغاز میشود و مراقبین کودک سرچشمه می‌گیرد.
وی با اشاره به اینکه در امور تربیتی همواره سهم اول را برای والدین در نظر می‌گیریم، افزود: مسیری که والدین برای کودک خود فراهم کردند سهم بزرگی در تربیت آن‌ها دارد، والدینی که خودشان باور محدود کننده دارند و همواره نگران فرزندانی مضطرب نیز دارند.
کارشناس کودک و مشاوره خانواده ادامه داد: اگر آگاهی و مهارت فرزندپروری والدین بالا باشد دچار اشتباه در اصول تربیتی نمی‌شوند که منجر به اضطراب کودکشان شود.
طافیان با بیان اینکه والدینی که انتظار بالایی از کودک خود دارند، چارچوب‌مدار رفتار می‌کنند، تنش در خانواده دارند، دائم کودک را کنترل می‌کنند و کودک را محدود می‌کنند، کودکانی با اضطراب دارند، گفت: این کودکان گاهی آنقدر اضطراب دارند که منجر به دلشوره، بی‌قراری و حالت تهوع در آن‌ها میشود.
وی با اشاره به اینکه وقتی بی‌قراری و نگرانی در رفتار بچه‌ها دیده می شود شاهد وابستگی شدید آن‌ها به والدین می‌شویم، افزود: این کودکان در برقراری ارتباط و حل مسئله مشکل دارند و سطح اعتماد به نفسشان پایین است.
کارشناس کودک و مشاوره خانواده ادامه داد: برای این کودکان راه درمان وجود دارد اما درمان آن‌ها زمان می‌برد، مهمترین نیاز کودکان مضطرب این است که خود را در فضایی آرام احساس کنند و این فضا همان خانواده است.
طافیان با بیان اینکه اگر محیط خانواده به کودک امنیت روحی و روانی ندهد دچار اضطراب میشود، تصریح کرد: پدر و مادر باید این شرایط و امنیت را در خانواده ایجاد کنند.
وی با اشاره به اینکه گاهی ترس باعث استرس کودک میشود، گفت: همه بچه‌ها در برخی سنین ترس را تجربه می‌کنند خصوصاً قبل از سنین ورود به مدرسه مثل ترس از تاریکی و یا حوادث ناگواری که در خانواده یا رفتار منفی که مشاهده کردند، حال اگر این ترس‌ها با گفتگو برطرف نشود و ماندگار شود در طولانی مدت به اضطراب تبدیل میشود.
کارشناس کودک و مشاوره خانواده ادامه داد: مهمترین نشانه اضطراب حالت نگرانی در چشم‌ها است، کودک مضطرب نمی‌تواند خوشحال باشد و در برقراری ارتباط دچار مشکل است و زمانی که در جمع دوستان قرار می‌گیرد دائم از جمع جدا و به سمت والدین و یا مربی خود می‌رود.
طافیان با بیان اینکه ناخن جویدن علامت غیر عادی دیگری است که نشان از اضطراب دارد، عنوان کرد: کودک در موارد اضطراب حاد نمی‌تواند احساسات خود را کنترل کند و به لکنت زبان می‌افتند.
وی با اشاره به اینکه اختلال در خواب، اختلال در خوراک و اظهار نارضایتی دائمی از دیگر نشانه‌های کودک مضطرب است، گفت: این کودکان دائم مادر خود را صدا می‌کنند اما نمی‌دانند چه می‌خواهند و از ترس و مسائل خود صحبت نمی‌کنند.
کارشناس کودک و مشاوره خانواده خاطرنشان کرد: اولین و مهمترین نکته این است که خانواده باید مراقب روابط عاطفی بین خود و کودک باشند و در واقع رابطه عاطفی خوبی بین والدین و بین والدین و کودک رقم بخورد تا حس امنیت به کودک منتقل شود.
طافیان با بیان اینکه دادن احساس خود ارزشمندی به کودک بسیار اهمیت دارد، افزود: سطح انتظارات از کودک باید متناسب با سطح توانایی او باشد تا اضطراب نگیرد، بسیاری از کودکان تصور می‌کنند اگر نمره خوبی کسب نکنند و یا نتوانند کاری را خوب انجام دهند دیگر والدین آن‌ها را دوست ندارند.
وی با اشاره به اینکه والدین نباید کودک خود را مقایسه کنند، تصریح کرد: کودک باید بداند همانطور که هست برای مادر و پدرش مهم است و به هیچ وجه نباید با کسی مقایسه شود.
کارشناس کودک و مشاوره خانواده ادامه داد: زمانی که کودک بیش‌از حد کنترل میشود ترس از اشتباه باعث اضطراب او میشود، از سوی دیگر والدینی که خیلی حمایت‌گر هستند نیز کودکی بدون اعتماد بنفس خواهند داشت که بسیار خطرناک است و موجب اضطراب او میشود.
طافیان در پایان با تأکید براینکه والدین باید احساسات درونی فرزند خود را بشناسند و با کودک صحبت کنند، گفت: باید با صحبت کردن کاری کنیم که اولاً کودک مطمئن شود قصد کمک کردن به او را داریم و سپس بعداز فهمیدن ترس‌ها و مشکلات کودک برای رفع آن‌ها با او صحبت کنیم.
انتهای خبر/ سع