محمد صیفیکار در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی«عصر همدان»؛ اظهار کرد:ثبت جهانی یک ریشه تاریخی داشته و چرایی آن، به دو جنگ جهانی بزرگ و پس از آن جنگهایی که بین کشورها یا چند کشور با هم رخ داده برمیگردد.
وی با بیان اینکه آسیب رساندن یا تخریب آثار تاریخی همواره مورد توجه کشورها قرار گرفته، عنوان کرد: کشور هلند اولین کشوری بود که پیشنهاد ثبت آثار تاریخی برای جلوگیری از تخریب جهانی را به سازمان ملل ارائه داد، بعد از آن سازمان ملل هم دو الی سه مصوبه گذاشت که اصلیترین هدف گذاریشان جلوگیری از تخریب آثار تاریخی و فرهنگی کشورهای مختلف فارغ از مرزهاست که آخرین مصوبه این بود که اگر کشوری در مبارزه نظامی با کشور دیگری که آثار فهرست یعنی آثاری که ثبت جهانی شده، تخریب وارد کنند، این حرکت بهعنوان جنایت جنگی محسوب میشود.
این گردشگر فعال خاطرنشان کرد: اگر یک اثر، تحت هر عنوانی هر چقدر گستره داشته و ثبت جهانی شود برایش یکسری آوردهها ایجاد میشود؛ اعطای کمکهای مالی، اعطای کمکهای حفاظتی، اعطای کمکهای اطلاعاتی_پژوهشی و… از جمله این کمکهاست.
صیفیکار همچنین ادامه داد: وقتی میگوییم اعطای کمک مالی، ما یکی از مصادیقش را در کشور خودمان تجربه کردیم و بعد از زلزله مهیب بم که رقم خورد، چون اثر ثبت جهانی بود، ایران موفق شد با حمایت سازمان یونسکو و سازمانهای جهانی، بخش زیادی اعتبارات مالی، اطلاعاتی، حفاظتی و اجرایی را برای مرمت این اثر دریافت کند.
وی با بیان اینکه امروز ما خوشحال و خرسند هستیم که همدان ما، مشخصاً ثبت جهانی شد، ابراز کرد: وقتی از هگمتانه تعریف میکنیم، از شهری صحبت میکنیم که همیشه روزگار شهر بوده و هیچگاه تسلسل زندگی در این شهر قطع نشده است.
این گردشگر فعال به گردشگری حلال و گسترش آن در این شهر، اشاره کرده و تاکید کرد: گردشگری تعالی، بخشی از گردشگری بوده که در آن گناهی رقم نمیخورد که از مصادیقش میتواند هر گردشگری دیگری باشد.
صیفیکار در این بخش از گردشگری، اگر بخشهایی که حرام است را کنار بگذاریم، هر گردشگری تاریخی، فرهنگی، طبیعتگردی، هیجانی و هر عنوانی که شما بیاورید، اگر در آن گناه رقم نخورد از آن به گردشگری حلال یاد میشود.
انتهای خبر/ سا