زهرا محمدی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصر همدان» با بیان اینکه معلولیت براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی هر نوع کمبود یا فقدان توانایی ناشی از اختلال که فعالیت فردی را برای انجام امری به روش افراد عادی محدود کند یا دامنه فعالیت را از حالت طبیعی خارج کند معلولیت نام دارد، گفت: حال فرد معلول کسی است براساس ضایعه جسمی، ذهنی، روانی یا توام اختلال مستمر و قابل توجهی در سلامت و کارایی عمومی وی ایجاد شود به طوری که موجب کاهش استقلال فرد در زمینه اجتماعی و اقتصادی می‌شود.
وی با اشاره به اینکه فرد معلول ممکن است زندگی عادی و طبیعی نداشته باشد، افزود: موانع و محدودیت‌هایی برای فرد معلول وجود دارد که همچون فرد عادی توانایی انجام کارهای خود را ندارد هرچند فقط محدودیت‌های این افراد را نباید در نظر بگیریم.
کارشناس توانبخشی ادامه داد: انواع معلولیت‌ها معلولیت جسمی، حرکتی، ذهنی، حسی، گفتاری و اعصاب و روان می‌شود و هرکدام علت مختص خود را دارد اما در کل علت اصلی معمولا به ژنتیک مربوط می‌شود.
محمدی با بیان اینکه برخی معلولیت‌ها مادرزادی است که پایه ژنتیک ندارد اما در دوران بارداری برای فرد پیش می‌آید، تصریح کرد: مثلاً مصرف دارو یا سندروم جنین الکلی و یا ضربه و آسیب است که علت بیماری است و سیر مزمن و طولانی دارد و در نهایت منجر به معلولیت می‌شود.
وی با اشاره به پیشگیری بهتر از درمان است، گفت: بسیاری از معلولیت‌ها قابل پیشگیری هستند و اگر بتوانیم پیشگیری کنیم بهتراز این است که درمان طولانی مدتی برای آن‌ها داشته باشیم چراکه توانبخشی در معلولان بسیار کند پیش می‌رود و نیازمند صبر طولانی خانواده‌ها است.
تأثیر معلولیت یکی از اعضای خانواده بر دیگر اعضا
کارشناس توانبخشی ادامه داد: خانواده اولین نهادی است که کودک با آن آشنا می‌شود و بدون شک پدر و مادر یک کودک معلول بیش از سایرین در ساخت شخصیت فرزند خود مؤثر هستند، معلولیت فرزند معمولا بر تمام خانواده تأثیر منفی می‌گذارد و همه خانواده‌ها دچار مشکل می‌شود.
محمدی با بیان اینکه خانواده‌ها نه تنها بیشترین سهم را در توانبخشی فرد معلول دارد بلکه در بسیاری از مواقع مناسب‌ترین محل برای پرورش کودک است، افزود: در این‌جا اگر خانواده به خوبی با نوع معلولیت آشنا باشد و در کنار آن تمام خدماتی که جامعه و سازمان‌های مرتبط، بهنگام به خانواده ارائه دهد می‌تواند از پیشرفت معلولیت جلوگیری کند.
وی با اشاره به اینکه کودک به این شیوه می‌تواند با معلولیتی که دارد سازگارتر شود، عنوان کرد: تنها نباید به محدودیت‌های کودک نگاه کرد بلکه باید دید کودک چه توانمندی‌های دیگری دارد و به آن‌ها توجه کرد.
کارشناس توانبخشی خاطرنشان کرد: حضور یک فرد معلول در خانواده از جنبه عاطفی و اقتصادی بسیار قابل بررسی است، خانواده‌ها در ابتدا انکار واقعیت می‌کنند و نمی‌پذیرند که فرزندانشان دچار معلولیت شده، حتی شاید در این دوره فرزندشان زمان طلایی درمان را از دست بدهد.
محمدی با بیان اینکه خانواده دارای فرزند معلول دارای خشم و مادر خانواده دچار افسردگی می‌شود گفت: مادران احساس گناه می‌کنند و فکر می‌کنند زندگی آن‌ها در حال فدا شدن است و تأثیر منفی زیادی بر دیگر فرزندان خانواده نیز می‌گذارند.
وی با اشاره به اینکه سنگینی مسئولیت نگهداری از کودک معلول سبب می‌شود پدر و مادر ناخواسته به دیگر فرزندان کم‌توجهی یا بی‌توجه شوند، افزود: این یکی از معضلات اجتماعی جدید است که به‌وجود می‌آید و از سوی دیگر ارتباطات اجتماعی خانوادگی و چگونگی شرکت در میهمانی‌ها نیز دچار اختلال می‌شود.
اهمیت همدلی با خانواده معلولین
کارشناس توانبخشی قطع ارتباط با دیگران به‌خاطر ترس از ترحم توسط خانواده معضل اجتماعی ایجاد می‌کند، تصریح کرد: این درحالی است که اگر جامعه به سمتی پیش برود که به جای ترحم، با این خانواده‌ها همدل باشد بسیاری از مشکلات برطرف می‌شود.
محمدی با بیان اینکه والدینی که فرزند با معلولیت فیزیکی دارند در مقایسه با والدین بچه‌های طبیعی احساس گناه می‌کنند، گفت: سازمان بهزیستی برای کمک به والدین این کودکان و افراد معلول خدماتی ارائه می‌دهد که یکی از آن‌ها مستمری ماهانه است که بخشی از نیازهای مددجو تأمین می‌شود.
وی با اشاره به اینکه برخی خدمات به اسم مراقبت در منزل نیز در هفته سه روز و سه ساعت ارائه می‌شود، عنوان کرد: همین خدمت باعث می‌شود مادر خانواده در هفته بتواند مدت زمان کوتاهی به کارهای دیگر فرزندان و یا منزل برسد.
کارشناس توانبخشی ادامه داد: ویزیت در منزل برنامه دیگر است که شامل نیز پزشکی کار درمان، گفتار درمان، فیزیوتراپ، پزشک و روانپزشک است به صورت ماهانه به منزل فرد معلول می‌روند تا خدمات در منزل ارائه شود.
محمدی با بیان اینکه مراکز روزانه خدماتی به معلولین ذهنی از جمله مبتلایان به اتیسم ارائه می‌دهد، افزود: این معلولیت سخت‌ترین نوع معلولیت است و در زمانی که مرکز خدمت ارایه می‌دهد، مادر خانواده می‌تواند در مدت زمانی به دیگر کارهای خود برسد.
وی با اشاره به اینکه مراکز شبانه روزی وجود دارد که خانواده‌های یکه واقعا قادر به نگهداری فرزند معلول خود نیستند، فرزند خود را به مرکز می‌سپارند، گفت: همه این خدمات در شرایطی ارائه می‌شود که خانواده با سازمان در تعامل باشند و از این خدمات اطلاع پیدا کنند.
کارشناس توانبخشی در پایان خاطرنشان کرد: خیرین نیز در کنار سازمان هستند و حمایت‌هایی از معلولان و خانواده‌های آن‌ها دارند.
انتهای خبر/ سع