نذری دادن به عنوان سنتی دیرینه، دل ها را به یکدیگر نزدیک می کند، هرکسی گوشه ای از کار پخت و پز را در دست گرفته و انجام می دهد، مهم نیست اینجا چه کسی داراست و چی کسی نَدار، چه کسی مدرک عالیه دارد و چی کسی تحصیلات کم، اینجا همه را با محبت امام حسین(ع) می سنجند، هر که حب سیدالشهداء(ع) در دلش بیشتر باشد، رفتارش هم متواضع تر است.
به گزارش عصر همدان، از دیرباز تاکنون سنت نذری به عنوان یک سنت حسنه با محوریت توسل جستن و واسطه قرار دادن بزرگان دین بین عامه و خدا، برای اجابت دعا، تقید به بندگی خدا، ارتقاء روحیه معنوی در وجود انسان، دفع بلا و مهمتر یکی شدن زیر بیرق یک مذهب رسم بوده است و همچنان پابرجاست.
سنت نذری دادن در قرآن هم تأیید شده است
سنت نذری موضوعی قابل توجه است که در قرآن کریم هم از آن یاد شده، آنجا که در سوره مبارک انسان آیات هفت تا ۹ آمده است؛ ” آنان به نذر وفا میکنند و از روزی که شرش فراگیر است میترسند. و غذای خود را با آن که دوستش دارند، به بینوا و یتیم و اسیر میدهند.، می گویند ما برای رضای خدا به شما طعام می دهیم و از شما پاداش و تشکّری نمی خواهیم. همانا ما از پروردگارمان، به خاطر روزی عبوس و سخت، می ترسیم.”
سنت نذری دادن در دو ماه محرم و صفربیشتر از ماه های دیگر است و این یک میراث و فرهنگ معنوی است که نسل به نسل به ما رسیده.
از ابتدای ماه محرم تاکنون بیش از دَه ها هزار غذای نذری در تویسرکان و در هیئت های شهری و روستایی طبخ و بین عزاداران توزیع شد.
بوی غذای نذری از حلیم و شله زرد گرفته تا قیمه، عدس پلو و قورمه در کوچه بس کوچه های شهر و روستا در این ماه بیشتر از همیشه می پیچد.
برخی ها با یک پیاله عدس خود را در نذری دادن سهیم کردند
به طور مثال تنها در هیئت بیت العباس با کمک اهالی محله مربوطه در سه شب ۹هزارغذای نذری طبخ و توزیع شد و یا در روستای فریازان و سید شهاب هر کدام در یک روز پنج هزار غذای نذری تهیه کردند.
اهالی روستاها و شهرها خود هر چه در توان دارند حتی از یک قوطی کوچک رب گرفته تا یک پیاله عدس، نخود، برنج و یا لپه نذر می کنند و این گونه خود را در نذری دادن به عزادارن حسینی سهیم می دانند.
نذری دادن دل ها را به هم نزدیک می کند/میزان محب به سیدالشهدا، معیار سنجش فروتنی عزاداران
این سهیم بودن، نشان از وحدت و محبی است که حب و دوست داشتن حسین(ع) در دل ها ایجاد کرده.
سنت نذری دادن دل ها را به یکدیگر نزدیک می کند، از همان تهیه مواد اولیه گرفته تا پخت آن، زنان و مردان، پیر و جوان هر کدام گوشه ای از کار را در دست می گیرند و انجام می دهند، مهم نیست اینجا چه کسی داراست و چی کسی ندار، چه کسی مدرک عالیه دارد و چی کسی تحصیلات کم، اینجا همه را با محبت امام حسین(ع) سنجش می کنند، هر که حب سیدالشهداء(ع) در دلش بیشتر باشد، در رفتارش تواضع بیشتری مشاهده می کنیم.
به گزارش عصر همدان؛ اینجا همه زیر یک بیرق برای رضای خدا و با عشق و دلدادگی به سالار شهیدان آستین های همت خود را برای پذیرایی از عزاداران حسینی بالا می زنند و این گونه عشق و ارادت خود را به شهدای دشت نینوا نشان می دهند.
فاطمه زنگنه
انتهای پیام/