روز بیستم ذی الحجه سالروز ولادت حضرت امام موسی کاظم(ع) بود .ایشان در نزد ما ایرانیان به باب الحوائج شهره اند و شیعیان از دیرباز، سالروز ولادت امام کاظم را باشکوه گرامی می داشتند؛ به همین مناسبت در مورد سیره و سلوک معنوی و مبارزاتی این امام همام گفتگویی با مدیر کل تبلیغات اسلامی استان همدان داشتیم.
حجت الاسلام محمد هادی نظیری، مدیر کل سازمان تبلیغات اسلامی استان همدان در گفتگو با خبرنگار عصر همدان با بیان اینکه شخصیت و سیره امام کاظم (ع) بعد از دوران انتقال قدرت از امویان به بنی عباسی، اندیشه ای مبارزه ای بود یاد آوری کرد: اعتراض به هارون الرشید (که حاکمی مستکبر و قدرتمند بود) برای باز پس گرفتن فدک، نمونه ای از اندیشه ی مبارزاتی این امام است.هارون الرشید پیشنهاد پس دادن فدک را به امام می دهد ولی امام در مقابل، تمام ممالک اسلامی تحت سیطره حاکمیت هارون را متعلق به خود که امام معصوم و بر حق مسلمین بودند، می دانند.
وی افزود: در سفر مدینه، هارون در مقابل قبر پیامبر ایستاده و برای عوام فریبی فریاد زد: السلام علیک یابن ام (سلام بر تو ای پسر عمو)؛این جمله به نوعی مشروعیت بخشی به حاکمیت خودش بود. در این بین امام موسی کاظم (ع) از میان جمعیت فریاد می زند السلام علیک یا ابا (سلام بر تو ای پدرم)؛ امام در اینجا یک شیوه مبارزاتی بیان میکنند مبنی بر اینکه پیامبر پدر و جد ماست.
هارون میگوید او کیست که پیامبر را پدر خویش میخواند؟ آیا میخواهی بگویی که از ما به پیامبر نزدیک تر هستی؟ امام می فرمایند:بله و خطاب به هارون میگویند: اگر پیامبر دختری داشتتند حاضر بودی آن را به عقد تو در بیاورند؟
هارون جواب میدهد بله می پذیرفتم و به این وصلت افتخار می کردم.امام می فرماید ولی ما این کار را نمی کردیم زیرا اگر پیامبر دختری داشتند به ما محرم بود و نمیتوانستیم با او ازدواج کنیم.لذا میبینیم که در اینجا امام (ع) یک شیوه مبارزاتی علمی را با هارون در پیش گرفته بودند.
نظیری در ادامه خاطر نشان کرد:یکی دیگر از شیوه های مبارزاتی امام کاظم (ع)، ایجاد گروه های وکلا برای تشکیلاتی کردن ارتباط شیعه و هدایت این جریان به سمت اهداف تعیین شده بود.
مدیر کل سازمان تبلیغات اسلامی استان همدان درباره سیره عبادی و اخلاقی امام (ع)، افزود:در ادوار مختلفی که ایشان زندانی بودند در روح زندانیان انقلاب اخلاقی بزرگی را پدید می آوردند.همچنین در حشر و نشر با مردم نیز با آنان ارتباط تنگاتنگ و جدی داشتند.
ایشان همیشه در مسجد حضور داشته و آنجا را به عنوان جایگاهی برای ارتباط با مردم می دانستند.هم نشینی با غلامان و هم سفره شدن با نیازمندان از عادتهای ایشان بود.
انتهای پیام/ط