می‌دانید که یک روزی اتفاقی در مملکت افتاد بحثی به اسم کاپیتولاسیون یا حق قضاوت کنسولی، حقی بود که به بعضی کشورهای بیگانه داده می‌شد و آن‌ها را از شمول قوانین کشور مستثنی می‌کرد در واقع در صورت ارتکاب جرمی در خاک یک کشور، دولت میزبان حق محاکمه‌ی آن مجرم را نداشت.
کاپیتولاسیون چون ریشه دراستعمار دارد و درکشورهای استعمارگر این قانون رو برای کشورهای ضعیف تحت سلطه خودشون تصریف کردند و از این قانون استفاده می‌کردند که متاسفانه این اتفاق در کشور ما هم افتاد و در آن روزگاردولت مردها یک لایحه‌ای آوردند به پیشنهاد خود کشور آمریکا که لایحه کاپیتولاسیون در ایران هم ساری و جاری بشود قصد این بود که تبع آمریکایی در ایران اگر جرم و جنایتی کردکشور ایران حق محاکمه‌ی آن را ندارد و باید آن را بفرستند به کشور خودش و در آنجا محاکمه بشود.
که این زور، حق نابرابر و ناجوانمردانه بود که حضرت امام، آن روزگار از این موضوع با خبر شد وارد بحث شد تلاش کرد که این اتفاق نیفتد.
خب دولت آمریکا، دولت مرکزی اون موقع آقای اسد الله خائن چندین مدت بود با توجه به موضع‌گیری‌های حضرت امام به دنبال یه بهانه بودن که حضرت امام را دچار یک جنجال کنند و با ورود حضرت امام و محکوم کردن این موضوع خب اینا بهانه پیدا کردن تا حضرت امام را در سال ۱۳۴۳ و تبعیدش کنند و این کار اتفاق افتاد و یک نقطه عطفی شد برای انقلاب اسلامی که وقتی مردم در روز ۱۴ آبان وقتی امام تبعید شد و وقتی که مردم به خیابان‌ها رسیدن امام اشاره داشتند که من صدای شما را به گوش جهان می‌رسانم شما بیدار باشید تلاش کنید و از پای ننشینید این اتفاق افتاد…
و امروز باید اشاره کنیم یادآوری کنیم تاریخ را به خاطر ایام و اتفاقات…
امروز شاهد هستیم که نظام جمهوری اسلامی در هر نقطه‌ای از جهان اگر قرار است اتفاقی بیفتد امروز نقش اساسی دارد یعنی قطعاً یک طرف تصمیم‌گیری‌های جهانی، نظام جمهوری اسلامی است و باید نظر بدهد صحبت کند و حق برای گفتن داشته باشد.
خب این اتفاقات بر اساس هدایت‌های پیامبر گونه‌ی امام خمینی و به دنبال آن شاگرد بسیار توانمند و آگاه او به نام امام خامنه‌ای که امروز این پرچم را به دست گرفته و هدایت می‌کند و این هدایت امروز به جایی رسیده که ملت ایران دارد بالاترین قله‌های رفیع استقلال آزادی جمهوری اسلامی می‌رسند.
انتهای پیام/ب