اعطاء درجه سرتیپی به ۱۳ شهید استان همدان از سوی رهبر انقلاب، گلایه ای را برای فرزند شهیدی در اسدآباد همراه داشت که به همراه یک پاسخ از سوی مقامی آگاه منتشر شد.
به گزارش عصر همدان، در پی اعطاء درجه سرتیپی به ۱۳ شهید استان همدان از سوی رهبر انقلاب، یکی از فرزندانشان شهدا که درخواست کرده نامش ذکر نشود، یادداشتی را به این پایگاه خبری ارسال کرده که با توضیحاتی پیرامون این یادداشت از سوی یک مقام آگاه در ادامه آمده است:
بچه بودم و توی عالم بچگی، به زیبایی متوجه می شدم که بابام اکثر وقت ها خونه نیست.
با زبون بی زبونی به مادرم که گاهی کنار تلفن اشک می ریخت می گفتم که دلتنگ بابا هستم و مادر، با اشک هاش پاسخ می داد که:«بابا رفته بجنگه، زود میاد.»
درست منظورش رو نمی فهمیدم اما هرچی که بود، اسباب بازی ها و ماشین های رنگی رنگیم رو رها می کردم و به عکس بابا روی دیوار زل می زدم.
مادرم می گفت، حال بابا خوب نیست و شیمیایی شده اما با این حال هنوز با سرسختی به کارش ادامه می داد!
روز ها می گذشت و خبری از بابا نبود، تا اینکه زنگ در خونه زده شد و بعد صدای گریه و شیون مادرم بود که دیوار های خونه رو می لرزوند.
خبر آورده بودند که بابام شهید شده و تو اوج کودکی، «یتیم» شدم!
روزها و هفته ها و ماه ها مثل یه ریل قطار با سرعت گذشتند و وقتی به خودم اومدم، کلاس اول دبستان بودم.
نگاهم با حسرت روی همکلاسی هام می نشست که با دو نفر اومده بودن مدرسه؛ یعنی پدر و مادر اما خب، من فقط یه نفر داشتم و اون یه نفر مادرم بود!
روز ها پی در پی گذشتند و من هر روز بیشتر و بیشتر قد کشیدم و جنگ هم بعد از سختی های بسیارش به پایان رسید اما من هنوزم همون بچه ای بودم که عجیب بی قراری پدر شهیدش رو می کرد.
چند وقت پیش متوجه شدم ۱۳ شهید به پیشنهاد سپاه استان همدان با تایید حضرت آقا، درجه ی سرتیپ تمام گرفتند!
توقعی نبود اما دلم گرفت؛ مگه فرق بین شهدای استان با شهدای شهرستان چی بود که نه تنها درجه ای بهشون نمی دادن بلکه توجه خاصی هم نداشتن، جایگاه شهدای شهرستان کجا بود؟
فرق شهدای استان با پدر من چی بود؟ یا می شه گفت فرق شهدای استان با پدران ما چی بود!؟
وقتی قرار بود اتفاقی بیوفته، چرا برای همه رخ نمی داد و فقط به یه تعداد خاصی می رسید!؟
کاش می شد، همه چیز برای همه یکسان باشه و این گله ها روی دل ما تلنبار نشه…
این درسته که پاداش اصلی رو خداوند به شهدا می ده اما خب، گاهی خط کشی های ما زمینی ها بدجور دل آدم رو به درد می یاره!
و اما توضیحات یک مقام آگاه:
سپاه استان بیش از شش سال است که در خصوص درجه این فرماندهان شهید با ستاد کل نیروهای مسلح رایزنی کرده است و این فرآیند ادامه دارد.
اعطای این درجات به هیچ عنوان دلیلی برای برتری مقام یک شهید نسبت به شهید دیگر نبوده و نیست؛ چراکه همه شهدا عند ربهم یرزقون هستند و تعیین جایگاه ایشان مختص ذات باریتعالی است.
در درجات اعطا شده، آخرین مسئولیت نظامی مدنظر بوده است نه شهرستانی یا مرکز استانی بودن و البته چهار شهید هم شهرستانی هستند؛ همچنان که عمده این سیزده شهید هم با افتخار بچه روستا می باشند.
انتهای پیام/ن